11.29.2008

"Κάθε βουνό έχει και γουρούνια"(*)

Με ζώνουν οι διαόλοι, όταν - σχεδόν πάντα δηλαδή - το internet ανφέρεται σαν απαραίτητο εργαλείο το σύγχρονου εγκλήματος, συντηρώντας την θολούρα που υπάρχει - ακόμη - δυστυχώς, γύρω από το σπουδαίο αυτό μέσο.
Το διαδίκτυο είναι ένα εργαλείο, ένα μέσο, όπως όλα τα άλλα.
Όπως το μαχαίρι. Κόβεις το ψωμί αλλά μπορείς να πάρεις και κεφάλια.
Με την ντομάτα, χορταίνεις αλλά βγάζεις και τα απωθημένα σου όταν σε επισκέπτεται ο βουλευτής σου.
Με το χέρι χαϊδεύεις και τιμωρείς. Με το στόμα φιλάς και συκοφαντείς.
Έτσι συμβαίνει με όλα τα εργαλεία-μέσα.
Πάντα ένας νούς τα χειρίζεται, και αυτός είναι υπόλογος για το καλό ή το κακό που οι χειρισμοί του προκαλούν.
Το internet δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό, ηθικό ή ανήθικο από μόνο του.
Και εν πάσει περιπτώσει, "κάθε βουνό έχει και γουρούνια".
*(Βαλκανική παροιμία).

Σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο χάνεται.
Από την αρχή της εβδομάδας μας ανακοινώνει με κάποιο δέος στη φωνή:
- Το σαββατοκύριακο θα πάω στο Άγιο Όρος.
Βλέπει έναν πνευματικό - που είναι καλύτερος από των άλλων - κάθε εβδομάδα, νηστεύει Τετάρτη και Παρασκευή και διακρίνεις κάποια σιγουριά στην φωνή του, όταν αναφέρεται στο που θα πάει, όταν θα αποδημήσει από τον μάταιο κόσμο μας. Τον παράδεισο - δείχνει να - τον έχει στο τσεπάκι.
Ίσως όχι πρώτο τραπέζι, αλλά κάπου εκεί γύρω και σίγουρα εκ δεξιών του πατρός.
Το οικόπεδο στον παράδεισο το'χει εξασφαλίσει.
Που τον χάνεις που τον βρίσκεις, στο Όρος για νηστεία και προσευχή τα weekends. Άγιος άνθρωπος.
Την Δευτέρα εμφανίζεται φρέσκος και με αναπτερωμένο ηθικό και πέφτει με τα μούτρα στη δουλειά.
Τοκίζει χρήμα και όταν κάποιον τον πνίγουν οι τόκοι και τα κεσάτια, του πετάει τα παιδιά στο δρόμο.

Δεν είναι ο πρώτος που χρησιμοποιεί το Όρος σαν κολυμπήθρα του Σιλωάμ.
Κάνεις τις "δουλειές" σου σαν κύριος - προπαντός, τρως όσπριο Τετάρτη - Παρασκευή, ακουμπάς το φορτίο των πράξεών σου στον πνευματικό σου προς διεκπεραίωση και έχεις ήσυχη και καθαρή τη συνείδησή σου.
Όμορφα, παστρικά και νοικοκυρεμένα πράγματα.
Πολλά τα φρούτα στο Περιβόλι της Παναγιάς...

11.25.2008

Το Παγοθραυστικόν ο Καραμανλής

Ανοίξτε πόρτες και παράθυρα. Η Ν.Δ. με προτροπή του πρωθυπουργού, θα κάνει νέο άνοιγμα στην κοινωνία - κάτι από πασοκική "πορεία στο λαό" στο πιο σεμνό.
Δεν υπάρχουν βέβαια περιθώρια για πρόσθετα οικονομικά μέτρα υπό τις παρούσες διεθνείς συγκυρίες - τι βολικό αλλοθι, μάνα εξ' ουρανού - πρόσθεσε ο πρωθυπουργός.
Δηλαδή πως εννοεί το άνοιγμα προς το λαό η κυβέρνηση;
Θα μας στείλουν τον Γιακουμάτο και την Παπακώστα να μας λένε ανέκδοτα;
Όχι δεν είναι τόσο αφελείς στη Ρηγίλλης. Έχουν καταστρώσει σχέδιο επιτελικό, το οποίο βρίσκεται εν εξελίξει.
Μετά θα έρθουν για τ' ανέκδοτα.


Το παγοθραυστικό "ο Καραμανλής" θα προηγείται, θα δοκιμάζει τις αντοχές της ανοχής της επαρχίας και στη συνέχεια οι ρέστοι να οδεύουν στον δρόμο που χάραξε ο αρχηγός.
Τους είχε πει βέβαια προ πολλού να ξεκινήσουν την πορεία προς το λαό, αλλά ποιός τολμούσε να ξεκινήσει μόνος του για "εκεί έξω" την ώρα που βράζει ο κόσμος, για να του πει -του κόσμου- "ξέρεις, μας είπαν απ' το κόμμα να ρθούμε για να σου θυμίσουμε πόσο κακό ήταν το Πασόκ και ότι εκείνο φταίει" για όλα τα δεινά του τόπου, από την ανάληψη της εργολαβίας της Ακρόπολης και μετά.

Κάποιοι που δοκίμασαν να επισκεφθούν τις περιφέρειές τους, έστω, γυρίσανε πίσω άρον άρον, όταν κάνοντας μια σφυγμομετρική βόλτα στις αγορές της περιοχής, οι κάτοικοι κοιτούσαν επίμονα τα ζαρζαβατικά και με δολοφονικό βλέμμα τον άφρονα πολιτευτή που τόλμησε να ξεμυτίσει απο την ασφάλεια του κέντρου, εν μέσω ακρίβειας, ανεργίας, σκανδάλων,,, "που για όλα φταίει το Πασόκ', μην ξεχνιέστε.
Γύρισαν τα μπρος πίσω.
"Τι λε ρε αρχηγέ - είπαν από μέσα τους - να βγω εγώ εκεί έξω, την ώρα που έχεις τον Αλογοσκούφη αμολημένο.
Μάξεψέ τον, να βγω. Aλλιώς βγες εσύ που μας κάνεις το μάγκα, είπαν απ' έξω τους.

Το παγοθραυστικό την πήρε βαρειά την κουβέντα - δεν μιλάνε έτσι στον αρχηγό - αλλά δεν είπε τίποτε. Ήθελε να κατεβάσει κανα δυό καντήλια όπως ο θείος, αλλά είχε μια στενότητα σε βουλευτές - άτιμη κρίση παντού χτυπάς - και επικράτησε η λογική. Το κόμμα ήθελε μια ένεση ηθικού και είχε στραφεί σε αυτόν για να τη δώσει.
Ζήτησε να δεί τον χάρτη και ρώτησε:
- Που είναι τώρα ο Αλογοσκούφης;
- Στο Ρέθυμνο πρόεδρε. Να κλείσω εισιτήρια;
- Ωραία. Θα πάμε Μακεδονία.
Ήθελε να πει Βουδαπέστη - ήθελε μια ασφαλή απόσταση - αλλά η ΤΟ Βουδαπέστης δεν δείχνει να αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα, (σε αντίθεση με τη Βουδαπέστη).

Πριν βγεί, πήρε το οικονομικών και ζήτησε έξοδα κινήσεως. Δεν μπορώ να πάω με άδεια χέρια, είπε και - του Αλογοσκούφη απόντος - πήρε κάτι τις από το ταμείο για να δώσει στους αυτόχθονες.
- Αν το μάθει το αφεντικό, θα φωνάξει είπε ο ταμίας
- Σιγά μην πάρει χαμπάρι είπε ο πρόεδρος.
Κοζάνη και Βόλος υποδέχθηκαν τον αρχηγό με ανοιχτές αγκάλες.
Ο πρωθυπουργός άνοιξε τις πύλες της επαρχίας, κάνοντας παράλληλα μια ένεση αυτοπεποίθησης στο κόμμα του.



"Βγάτε ρε, δε βαράνε" είπε στους σκεπτικούς περί την έξοδο βουλευτές του.
Τώρα θα έρθουν οι κύριοι βουλευταί ξεψαρωμένοι, να μας πουν ανέκδοτα, διευρύνοντας το άνοιγμα στην κοινωνία, κάνοντάς το νικηφόρο ποταμό της ....σύνης, της ....ότητας και προπαντός της προοπτικής.

Ανοίξτε πόρτες και παράθυρα, κατά τις πέντε θα περάσει η πορεία προς το λαό από το διαμέριμά σας.


Παναγιωτόπουλος: Άν δεν γίνει κάτι γρήγορα και δραστικά για εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας, θα φύγουμε νύχτα.
Γιακουμάτος: Τα παλληκάρια φεύγουν μέρα και με το κεφάλι ψηλά.
Ο ένας νύχτα ο άλλος μέρα, σ' ένα πράγμα συμφωνούν τα παλληκάρια.
Ότι φεύγουν.

Η πραγματική οικονομία αυτό, η πραγματική οικονομία τ' άλλο, παντού η πραγματική οικονομία στο επίκεντρο, τρομάρα της.
Εμμμ... τώρα που είπατε να καταπιαστείτε με την πραγματικότητα, μήπως γίνεται να ασχοληθείτε και με τους πραγματικούς εμάς; Μας Θυμάστε; Έχουμε γνωριστεί.
Είμαστε ο κυρίαρχος λαός του προεκλογικού αγώνα και οι καρπαζοεισπράκτορες της συνέχειας... συνεχώς.

Κοράκι

Δικάστηκε μονάχος στις κεραίες,
- σκίαχτρο και μαύρο τον είπ' ένας γύπας -
να παρεμβάλλει στους δέκτες
που όλα τα κάνουν αόρατα.

11.13.2008

Και αρμενίζουμε (με το νου μας κι' εμείς)


Τελικά ποιά σταθερότητα εγγυάται το Σύμφωνο Σταθερότητας, όταν είναι αδύνατον πρακτικά να τροποποιηθεί σε περιόδους κοινωνικής αστάθειας;
Και ποιά είναι η σταθερότητα που μπορεί να εγγυηθεί, όταν το καζάνι κοντεύει να εκραγεί;
Αν δεν μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο σε αυτές τις συγκυρίες για την κοινωνική συνοχή - αλλάζοντας εξανθρωπιζόμενο - ποιός ο λόγος να βρίσκεται σε ισχύ;
Αν ο σκοπός του είναι να εξασφαλίσει την οικονομική σταθερότητα, δεν έχει ήδη αποδειχθεί ανεπαρκές;
Και πως εξασφαλίζεται η οικονομική σταθερότητα, εν μέσω κοινωνικής αναταραχής η οποία εκτρέφεται από την οικονομική αστάθεια;
Τι είπα το άτομο...
Μιά μέρα μπορεί να καταντήσω και υπουργός. Που ξέρεις;

Ποιός κυβερνά αυτόν τον τόπο; διερωτήθη προ τριακονταπενταετίας - και βάλε - ο Γεώργιος Παπανδρέου ο Α', ερώτημα που απαντήθηκε από πολλούς σύμφωνα πάντα με την οπτική γωνία του καθενός, τις πολιτικές του προσδοκίες, πεποιθήσεις, σκοπιμότητες και πάει λέγοντας. Και επειδή είπαν όλοι, άλλος το κοντό του και άλλος το μακρύ του θα πω κι'εγώ το φαρδύ μου:
Σήμερα - εντάξει ξύπνησα λιγο αργά - κυβερνούν οι τράπεζες.
Πέρα από όσα φαιδρά διαδραματίστηκαν γύρω από το "φάε σε παρακαλώ γούργουλά μου τα 28 δις" γιατί αλλιώς θα σου κόψω τις καταχρηστικές χρεώσεις, ρυθμίσεις και γενικά τις αυθαιρεσίες σου (πραγματικά τους έκανε τη μούρη κρέας ο Αλογοσκούφης, δεν λέω), έχουμε τώρα και μήνυση του... αγλέορα κατά του υπουργείου (ξύπνησε! ξύπνησε!) Ανάπτυξης, επειδή του ζητά - του αγλέορα - να σταματήσει τους καταχρηστικούς όρους.
Ποιούς νταβατζήδες θα έβαζε στη θέση τους ο Κωστάκης; Μήπως κατάλαβαν "θα τους βάλω στη θέση μου;".

Δεν γνωρίζω για εσάς, αλλά έχω μπαφιάσει να ακούω βουλευτές και παράγοντες της κυβέρνησης, να αναφέρονται στο προηγούμενο διάστημα διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ, όταν δεν έχουν πειστικές απαντήσεις για τη σημερινή κατάσταση στη χώρα.
Δεν είναι άμοιρο ευθυνών το ΠΑΣΟΚ, αυτό είναι σίγουρο.
Όταν προ πενταετίας - και βάλε - ο σημερινός πρωθυπουργός δήλωνε ότι "έχουμε πρόγραμμα για την έξοδο της χώρας από τα αδιέξοδα στα οποία την οδήγησε" το κακό ΠΑΣΟΚ, σε ποιά πραγματικότητα και σε ποιά στοιχεία είχε βασιστεί για να εκπονήσει το πρόγραμμα αυτό; Είχε κάποια εικόνα του τι παρελάμβανε - πέραν της κασέτας περί καμμένης γης; Ποιά ήταν η σχέση της εικόνας αυτής με την πραγματικότητα; Μμμμ... πλατωνική θα έλεγα.


Ποιά μπορεί να είναι η αποτελεσματικότητα ενός επιτελείου που δεν μπορεί να κάνει μια αξιόπιστη εκτίμηση, ώστε να στρέψει προς την σωστή κατεύθυνση την όποια προσπάθειά του;
Πότε η κυβέρνηση θα συμπεριφερθεί σεμνά και ταπεινά αναλαμβάνοντας τις ευθύνες της για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα;
Ποιός βρίσκεται στο τιμόνι της τόσα χρόνια;
Και αρμενίζουμε - με το νου μας - με αέρα κοπανιστό από προεκλογικές υποσχέσεις, τοξικές μετοχές και ομόλογα, στα γεμάτα τρύπες σαν ελβετικό τυρί, πανιά μας.
(Αν ψάχνετε για τους κωπηλάτες, κοιταχτείτε στον καθρέφτη, σεμνά και ταπεινά).

Μην ξεχάσω... Όταν είναι να ξεκινήσετε την επανίδρυση του κράτους, μην ξεχάσετε να με φωνάξετε να δώσω ένα χεράκι. Τώρα βιάζομαι, πρέπει να δουλέψω για να πληρώσω τον υπό επανίδρυση νταβατζή μου.

Επανίδρυση:

Ήγουν περί το πως οι βουλευταί
και οι παρατρεχάμενοι της κυβερνήσεως,
ανέλαβον τας τύχας ημών,
ίνα μας οδηγήσωσι στο φως
του φιλελευθερισμού του κυρίου (his masters voice) ημών,
από το σκότος του "σοσιαλισμού"
του διαβόλου (his masters card) αυτών.
(Τσιφόρε έφυγες νωρίς...)


Η προσευχή του κακού ραγιά

Βασιλέυ Εφραίμ αμετάκλητε,
το πνεύμα της αδιαφανείας,
ο πανταχού παρών
και τα πάντα αποχαρακτηρίζων,
ελθέ και σκήνωσον εν ημάς
και καθάρισον ημών
τα θυλάκια των περισκελίδων
και κτίσον αγαθέ εν Βιστωνίδι,
τα θέρετρα υμών.
(Ήμαρτον Παναγία μου).

11.12.2008

Μαμά γερνάω (*)

Μαμά γερνάω*

Έχω καβαντζάρει τα 49 και ήδη βρίσκομαι για τα καλά στο δεύτερο μισό του μέσου προσδόκιμου χρόνου ζωής, όπως τουλάχιστον αυτός προσδιορίζεται στη σχετική βιβλιογραφία που μας θέλει να ζούμε μέχρι τα 78 αν δεν απατώμαι.
Θυμάμαι πως ήμουν γύρω στα 17 όταν πρωτοάκουσα τον όρο "λιτότης" από τα χείλη του τότε πρωθυπουργού - θείου του σημερινού - Κωνσταντίνου Καραμανλή. Δεν κατάλαβα και πολλά πράγματα τότε ο άφρων παις, είχα και πολλά στο κεφάλι μου - ο ΠΑΟΚ δεν πήγαινε καλά, τα είχα χαλάσει και με την Αναστασία, περνούσα ένα δράμα. Είχα άλλες προτεραιότητες.

Στη συνέχεια ήρθε το ΠΑΣΟΚ με τα πενταετή του προγράμματα που ακολούθησαν το πρόγραμμα των πρώτων εκατό ημερών - αν μη τι άλλο, από προγράμματα σκίζαμε τότε - και την "Αλλαγή", που ως γνωστόν περέλαβε καμμένη γη και μπλα μπλα μπλα, την οποία αναδιένειμε φτιάχνοντας τα νέα τζάκια της, ολωσδιόλου σοσιαλιστικά και συνεπώς, καθαγιασμένα και μη καπιταλιστικά. Κάτι σαν παραγώνια δηλαδή.

Ακολούθησε μια τριετής διακυβέρνηση της ΝΔ με τα Μητσοτάκεια μαθηματικά να μπαίνουν στη ζωή μας. Μάθαμε ότι 0+0 μας κάνει 14 και ότι παρά το γεγονός ότι προσωπικά δεν είχαμε δανειστεί από πουθενά, χρωστούσαμε όλοι οι Έλληνες από ένα εκατομμύριο δραχμές. Γνωρίζετε. Για τζάκια, βίλλες, καύσιμα και γενικότερα έξοδα κίνησης, της σταθερά ακίνητης ανέχειάς μας.

Μετά ήρθαν οι εκσυγχρονιστές, που ανέλαβαν τις τύχες της χώρας, εισήγαγαν τον λαϊκό καπιταλισμό μέσω χρηματιστηρίου και στη συνέχεια μέσω των τμημάτων πτωχεύσεων των κατά τόπους εφοριών, την ίδια στιγμή συρρίκνωσαν το δημόσιο τομέα δια του διπλασιασμού του, οκταπλασίασαν τους αργόμισθους και "κλείδωσαν" την αξία της Ολυμπιάδας στα 4,3 δις ευρώ, αλλά παρέλειψαν να κλειδώσουν τα παράθυρα - τα γνωστά παράθυρα - και η τιμή της τριπλασιάστηκε, διότι είναι γνωστό στους πάντες - εκτός από τις εκάστοτε κυβερνήσεις - ότι του εργολάβου ο τράχηλος πλαφόν δεν υπομένει. (Ηβοί καλέ ημπήκε από το παναθύρι και μας τον ήκατσε).

Και φτάσαμε αισίως σήμερα να χρωστάμε πας έκαστος ημών τέσσερις με πέντε φορές το εκατομμύριο του '92, συν τα δίδακτρα της δημόσιας εκπαίδευσης, τα νοσήλεια της δημόσιας περίθαλψης, το πετρέλαιο του τελευταίου μήνα τα τσιγάρα της τελευταίας εβδομάδας και να υφιστάμεθα ένα ακόμη σταθεροποιητικοαναπτυξιακοκαιβαλεπραμανάχουμε πρόγραμμα.

Επιζήσαμε - γερά σκαριά, το είπε και ο σοφός κος Σπράος - κι' εγώ δεν θυμάμαι πόσα πενταετή, πιστεύοντας ότι στο τέλος θα δούμε κι' εμείς το φως στο βάθος του τούννελου, οι καλύτερες μέρες τελικά θα έρθουν κι' ότι δεν μπορεί, τελικά οι θυσίες θα αποδώσουν και τα όνειρα ενός λαού θα γίνουν πραγματικότητα.


Αντ' αυτών ακούσαμε μέχρι και μαγκιές του στυλ "όποιου δεν του αρέσει - να φτυαρίζει κάρβουνο; - να κατέβει από το τραίνο της αλλαγής", ή "είπαμε να κάνουμε ένα δωράκι στον εαυτό μας αλλά όχι και μισό δις", και άλλα πολλά εξόχως χαρακτηριστικά της έως και σήμερα μιζέριας μας.

Γιατί τα λέω όλα αυτά;
Γιατί πέρασα τη μισή ζωή μου στα χέρια μαθητευόμενων μάγων, τσάρων, εκσυγχρονιστών, ψηλών, κοντών και χαΐρι του τόπου μου δεν είδα.
Τα λέω γιατί ένας από αυτούς τους ολίγιστους περικεντέδες δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να βγεί και να πεί: Συγγνώμη, τα 'κανα σαν τα μούτρα μου, ζητώ να με συγχωρέσετε που έπαιξα τις κουμπάρες με τα όνειρα και τις προσδοκίες σας. Που καταχράστηκα την εμπιστοσύνη σας.

Γιατί δεν είδα κανένα καταχραστή να κλείνεται στα σίδερα και την κλεψιμέϊκη περιουσία του να δημεύεται, ούτε κανένα ανίκανο πολιτικό ή λειτουργό να πηγαίνει στο σπίτι του. Το αντίθετο.

Γιατί κάθε μέρα μου ζητούν όλο και περισσότερες θυσίες κι' εγώ είμαι ήδη ένας υποψιασμένος βαριεστημένος μεσήλικας.
Δεν έχω να δώσω τίποτε πια. Άδειασα. Θέλω πίσω χαμένες μέρες, χαμένα χρόνια .
Έστω μια συγγνώμη.

*Ο τίτλος είναι δανεισμένος από LP του Σταμάτη Κραουνάκη

11.07.2008

Συγκρατημένα ο-πωσ-δή-πο-τε

Ο συνδικαλισμός για μένα είναι φασισμός, είπε ο... συνδικαλιστής - πρώην πρόεδρος της Ε.Π.Σ.Μ. και υποψήφιος πρόεδρος της Ε.Π.Ο. - κ. Διονύσης Ψωμιάδης, σε επιτροπή εργαζομένων των επιχειρήσεων Λαναρά που τον επισκέφθηκε για να ζητήσει κάποια μεσολάβησή του, καθώς το φάσμα της ανεργίας κρέμεται πάνω απο τους 1.200 εργαζόμενους του ομίλου.
Στην συνέχεια "ανασκεύασε" λέγοντας: "Δυστυχώς, η δήλωσή μου παρερμηνεύθηκε από επαγγελματίες συνδικαλιστές. Από την πρώτη στιγμή διευκρίνισα ότι δεν εννοώ τους εργαζόμενους που μέσα από το συνδικαλισμό υπερασπίζονται τη δουλειά τους, το δίκαιο αίτημα και το αυτονόητο δικαίωμά τους να έχουν εργασία.
Αλήθεια, όμως, εγκρίνει κανείς τους επαγγελματίες συνδικαλιστές, εκείνους που έχουν ως μόνο στόχο την προσωπική προβολή και την μετάλλαξή τους σε βουλευτές και υπουργούς;". είπε μεταξύ άλλων.
Μεταλλάσονται και σε αντινομάρχες, θα συμπληρώσουμε εμείς.


"Δεν με περιέθαλψαν σωστά" είπε ο Αυγουστίνος Δημητρίου, το θύμα επίθεσης της αιμοσταγούς ζαρντινιέρας, αναφερόμενος στους γιατρούς που ανέλαβαν να του παράσχουν τις πρώτες βοήθειες. Αυτό συνέβη επειδη οι αστυνομικοί που τον συνόδευαν, φρόντισαν να πουν στους γιατρούς ότι είχε κάψει αυτοκίνητα και γενικά ήταν ένας από τους ταραξίες εκείνης της νύχτας, με αποτέλεσμα να τον δουν με μισό μάτι οι θεράποντες.
- Τι σπούδασες Ιπποκράτη;
- Εισαγγελικός Παθολόγος με ειδικότητα δημίου.

Εν τω μεταξύ, αυτόπτης μάρτυς κατέθεσε, ότι δεν ήταν μόνο η ζαρντινιέρα που επιτέθηκε απροειδοποίητα στον Αυγουστίνο. Στον φιλόξενο κόρφο της, είχε πανσέδες του σχοινιού και του παλουκιού, που αυτοί ακινητοποίησαν τον κύπριο φοιτητή, ώστε να μπορέσει ανενόχλητη η εγκληματική ζαρντινιέρα - η οποία γνωρίζει πολεμικές τέχνες σύμφωνα με τον μάρτυρα - να τον χτυπήσει μέχρι λιποθυμίας.
Όπως επίσης έγινε γνωστό, η εν λόγω ζαρντινιέρα έχει απασχολήσει και παλιότερα τις διωκτικές αρχές για ανάλογα περιστατικά όπως επίθεση κατά ουρούντος την κόπρου και ποτίζοντός την κηπουρού.
Φαινόταν παλιοχαρακτήρας από τότε που ήταν μικρή γλάστρα, κατέληξε ο μάρτυς. Η δίκη συνεχίζεται ερήμην της ζαρντινιέρας που φυγοδικεί.

Το φιλανθρωπικό έργο της εκκλησίας δεν φαίνεται, είπε ιερωμένος σε εκπομπή. Αυτό είναι το πρόβλημα πάτερ. Ότι δεν φαίνεται ενώ ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον.

Σε αντίθεση με το προηγούμενο, το έργο του χρηστού τέκνου της εκκλησίας πατέρα Αντώνιου και της "Κιβωτού" του, φαίνεται, και έχουν την τύχη να το απολαμβάνουν διακόσια παιδάκια, που υπο άλλες συνθήκες θα τα κατάπιναν οι σκοτεινοί δρόμοι. Φαίνεται από τον τρόπο που τρέχουν σε αυτόν και τον αγκαλιάζουν μόλις τον αντικρύσουν. Ο Θεός να τον έχει καλά.

Πέρασε από μπροστά τους σα "μπιτζινάκατος", τα λαγωνικά του τμήματος εμπορίου κάτι μυρίστηκαν και τον πήραν στο κατόπι, πράγμα πολύ δύσκολο αν αναλογιστεί κανείς ότι ο ύποπτος ανέπτυσε ιλιγγιώδη - για πεζό - ταχύτητα. Μπρος αυτός και στο κατόπι του οι ακοίμητοι φρουροί της εμπορικής τάξης, με τα πολλά έφτασαν σε σούπερ μάρκετ, όπου τον είδαν να κατευθύνεται στο ράφι με "ξεχασμένη" παρτίδα ηλιέλαια και να προμηθεύεται δύο κιβώτια.
Αμέσως τον συνέλαβαν και έλεγξαν το προϊόν. Οι υποψίες βγήκαν αληθινές. Ήταν ορυκτέλαιο Ουκρανίας με υψηλά οκτάνια κατάλληλο και για κίνηση.
- Τι θα τα κάνεις; τον ρώτησαν. Δεν ντρέπεσαι να ταΐζεις τα παιδιά σου με αυτή τη μπόμπα;
- Ρε για ποιά παιδιά μου λέτε; ρώτησε απορημένος. Για τ' αμάξι το θέλω. Βγαίνει φθηνότερο από τη βενζίνη λιπαίνει τον κινητήρα και τηγανίζει πατάτες να' ουμ.

"Θα ανοίξει την στρόφιγγα - συγκρατημένα πάντως - για να ενισχύσει τις αδύναμες τάξεις" δήλωσε από Βρυξέλλες δημοσιογράφος, αναφερόμενος σε - μην κάνετε όρεξη - σκέψεις απλώς, της κυβέρνησης. Φίλε μου οι στρόφιγγες όταν ανοίγουν, πλημμυρίζει ο τόπος.
Έτσι όπως βλέπω τα πράγματα - δηλαδή "θα κάνουμε ότι μπορούμε στα πλαίσια των δυνατοτήτων" που δεν υπάρχουν - το πολύ πολύ να ανοίξει κανα κουρτούμι*. (*λάστιχο ποτίσματος).
Συγκρατημένα οπωσδήποτε.

Μετά τη ρήτρα ρύπων των μονάδων της,
καλούμαστε να πληρώσουμε και την ρήτρα πετρελαίου της με νέα αύξηση 5% από 1/1/09. Αυτά επιπροσθέτως της άτυπης ρήτρας κακοδιαχείρησης, κακού προγραμματισμού, κάκιστου μακροπρόθεσμου σχεδιασμού και εξοργιστικών αυξήσεων των στελεχών της, των υπεύθυνων γιά τα περισσότερα από τα παραπάνω.
Ο λόγος για την ΔΕΗ και την νέα αύξηση που ζητά.
Την ίδια στιγμή, το υπουργείο ανάπτυξης δηλώνει ότι δεν πρόκειται να γίνει καμία αύξηση στα τιμολόγια.
Εσείς τι πιστεύετε;
Εγώ θα βάλω όλα μου τα λεφτά στον Αστραχάν-ΔΕΗ μπας και ψιλορεφάρω.

Στο μεταξύ, οι ευκαιρίες για ανάπτυξη φιλικών προς το περιβάλλον πηγών ενέργειας χάνονται, ενώ η χώρα μας είναι ιδανική για την ανάπτυξή τους. Το βάρος των σχετικών επενδύσεων ήδη βρίσκεται καθ' οδόν προς Ισπανία.

Ψυχραιμία: Ο αγλέορας δείχνει ασυγκίνητος.

"Είμαι σίγουρος ότι οι τράπεζες θα κάνουν το καθήκον τους", δήλωσε ο Πέτρος Δούκας στους δημοσιογράφους, όταν του ζητήθηκε να προβλέψει την στάση των πιστωτικών ιδρυμάτων της χώρας, μετά την διαφαινόμενη νέα κωλοτούμπα του υπουργείου οικονομικών, που δεν θέτει ως απαραίτητη προϋπόθεση την έκδοση από τις τράπεζες προνομιακών μετοχών προς το Δημόσιο, για την υπαγωγή τους στο σχέδιο ενίσχυσης της ρευστότητας της αγοράς(;).
(Διαφαινόμενη και όχι ισχύουσα λέγω, διότι δεν υπάρχουν πληροφορίες για την αυριανή κυβερνητική κυβίσθηση).

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν η δήλωση αυτή είχε σκοπό να ξυπνήσει τα... φιλότιμα αντανακλαστικά των τραπεζών, αλλά σίγουρα είναι ενδεικτική της κυβερνητικής αποφασιστικότητας, για εκτονωτική της κρίσης παρέμβασή της.
Τώρα μένει να κάνει σύσσωμο το υπ. συμβούλιο μια λιτανεία και σαράντα μέρες νηστεία. Το τάμα 28 δις στον Μαμμωνά έχει γίνει, αλλά μέχρι στιγμής ο αγλέορας δείχνει ασυγκίνητος.

Είναι "σίγουρος ότι οι τράπεζες θα κάνουν το καθήκον τους" ο κ. υφυπουργός (διδάκτωρ Οικονομικών στο New York University). Τώρα δέσαμε. "Το πράσινο επαφίεται στις αγαθές προθέσεις μιας μπετονιέρας" όπως έγραψε ο ποιητής.


Το Ισπανικό μοντέλο περέμβασης υπέρ των σκληρά δοκιμαζόμενων ασθενέστερων οικονομικά στρωμάτων, φαίνεται να υιοθετεί - έως νεωτέρας επιφοιτήσεως εννοείται - το υπουργείο οικονομικών. Στα μέτρα προβλέπεται μείωση κατά 50% επί δύο χρόνια των δόσεων στεγαστικών δανείων, σε όσους έχασαν τη δουλειά του λόγω της πρόσφατης κρίσης. Λαμπρά. Γιατί ως γνωστόν πρίν δεν υπήρχε κρίση, άνθρωποι δεν έχασαν τις δουλειές τους και μακροχρόνια άνεργοι δεν υπάρχουν.
Άλλωστε τα σπίτια των τελευταίων, το πιθανότερο είναι να τα κατέσχεσαν ήδη οι φιλότιμες τράπεζες, οπότε no problem.

Βέβαια προκύπτει ένα μικρό πρόβλημα. Πως αποδεικνύει κάποιος ότι έχασε την δουλειά του λόγω της παρούσας κρίσης και όχι της προηγούμενης; Ποιός θα αποφαίνεται επ' αυτού; Υπο ποίες προϋποθέσεις η απόφαση αυτή θα γίνεται δεκτή από τις τράπεζες;
Προτείνω να μην ανησυχείτε καθόλου σύντροφοι δανειολήπτες, διότι είναι σίγουρο ότι επ' αυτού θα συγκροτηθεί επιτροπή "σοφών", η οποία αφού συγκροτηθεί, θα συνεδριάσει - μόνον απαρτίας υπαρχούσης - για να αποφασίσει πότε θα συνεδριάζει, τι θα σερβίρεται κατά τις συνεδριάσεις και καθισμένοι στο τέλος στις απολαβές χορτάτων θα αποφασίσουν για το ύψος και το γενικότερο μέλλον των απολαβών των πεινασμένων.

Θα μου πείτε τι να γίνει; να πάρουμε τον μπάρμπα Πέτρο και την κυρά Μαρία από τις λαϊκές και με αυτούς να συγκροτήσουμε επιτροπή σοφών; Tres banal.
Θα ήτο έξυπνο πιστεύω, γιατί αυτή θα ήταν μια επιτροπή "σοφών και οδοστρωμάτων". Δύο σ' ένα.
Άν εισακουστούν οι προτάσεις τους τότε αποφεύγεται η διαφαινόμενη κάθοδός τους στα οδοστρώματα, όπου υπάρχει κίνδυνος να πάρουν με τις σάπιες τομάτες που συλλέγουν από τα σκουπίδια των λαϊκών, όλους αυτούς που από νοικοκυραίους τους κατήντησαν ζητιάνους.

Κάθε φορά που ακούω γιά την ευεργετική επίπτωση του ανταγωνισμού στην μείωση του τιμαρίθμου, δεν μπορώ να μην θυμηθώ τον γκουρού του νεοφιλελευθερισμού στη χώρα μας κο Αδριανόπουλο, όταν είχε στα χέρια του το Υπουργείο Ανάπτυξης, επί της αλήστου μνήμης κυβέρνησης Μητσοτάκη. (Θυμάστε φαντάζομαι τις καινοτόμες εκείνες μαθηματικές θεωρίες του 0+0=14).
Έλεγε - για παράδειγμα - τότε ο εξέχων πολιτικός ανήρ, ότι η απελευθέρωση της τιμής της βενζίνης θα οδηγούσε στην μείωση της τιμής της πράγμα που όπως όλοι γνωρίζετε συνέβη και η ιστορία τον δικαίωσε, όπως κάνει με όλους τους μεγάλους στοχαστές.


Δεν είναι ο μόνος που πίστευε αυτές της ανοησίες - όπως όλοι σήμερα δυστυχώς βιώνουμε στο πετσί μας - για την καταλυτική υπέρ του καταναλωτή δυνατότητα αυτορρύθμισης της αγοράς.
Υπάρχουν ακόμη σήμερα άνθρωποι στην κυβέρνηση - της αξ. αντιπολίτευσης μη εξαιρουμένης - που πιστεύουν ότι η συγκέντρωση όλο και περισσότερου πλούτου στα χέρια όσο το δυνατόν λιγοτέρων ανθρώπων - λέγε με καπιταλισμό - μπορεί να αποβεί προς όφελος των λαών και της προκοπής της υφηλίου.
Πιστεύουν δηλαδή ότι είναι δύσκολο να τα βρούνε μεταξύ τους τα διάφορα καρτέλ, την ώρα που μονοπωλούν ολόκληρα κομμάτια της αγοράς. Κατ' αυτούς, ενώ το τραπέζι είναι στρωμένο για να φάνε πεντακόσιοι νοματαίοι επί εκατό γεννιές, θα το αφήσουν στην άκρη και θα φάει ο ένας το μάτι του άλλου - στο τέλος βέβαια νομοτελειακά και αυτό θα γίνει, είναι η φύση του θηρίου - μειώνοντας την κερδοφορία τους, ευ... ανταγωνιζόμενοι υπέρ της παγκόσμιας ευμάρειας.
Και μετά λένε τους αριστερούς ουτοπιστές. Έχει επιπλέοντες φελλούς ο δεξιός μπαξές...

Εμπρός εμπρός καλέ μου Κραβατσέλο

Πάσχιζαν όλη μέρα να βρουν τον -επιτέλους απερχόμενο- Τζώρτζ Μπους τζούνιορ οι δημοσιογράφοι, για μιά δήλωσή του σχετικά με τις αμερικανικές εκλογές, πράγμα που στάθηκε αδύνατον.
Σύμφωνα με ανθρώπους του περιβάλλοντός του, ο τζούνιορ ήταν φοβερά απασχολημένος με την σωτηρία της παραπαίουσας οικονομίας και δεν είχε χρόνο για δηλώσεις υποστήριξης προς το δίδυμο Μακ Κέην - Πέιλιν.
(Ελέγχεται και η ακρίβεια των διαρροών απο τον κύκλο Μακ Κέην, ότι ζητήθηκε από τον απερχόμενο πρόεδρο να εξαφανιστεί από προσώπου γης μέχρι το τέλος της ψηφοφορίας, από φόβο μην του φύγει καμμιά "ρουκέτα" και χαντακωθεί ο ρεπουμπλικάνος υποψήφιος).
Αδιόρθωτοι αυτοί οι Αμερικανοί. Άφησαν πάλι τον τζούνιορ μόνο του με την οικονομία; Βρε πάρτε την από τα χέρια του μη... βγάλει κανένα μάτι ο αδέξιος.

Συγκρατημένη -άμα καείς στον Κλίντον, φυσάς και τον Ομπάμα- αισιοδοξία επικρατεί στον απανταχού Ελληνισμό, μετά την ανάδειξη του "μαύρου Κένεντυ" στο προεδρικό αξίωμα της υπερδύναμης.
Αισιοδοξία -συγκρατημένη πάντα- ότι στα εθνικά μας θέματα η στάση της "φίλης και συμμάχου" Αμερικής θα είναι ανάλογη φίλης και συμμάχου. Μέχρι που ακούσαμε ότι ο κ. Ομπάμα υποστηρίζει μια αμοιβαία αποδεκτή λύση, στα πλαίσια της μεσολαβητικής προσπάθειας του Ο.Η.Ε. κλπ κλπ και εμένα προσωπικά, άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια.
Μένει να μας πούνε και ότι ο κ. Νίμιτς θα παραμείνει στην θέση του μεσολαβητή - το πιθανότερο - και έδεσε το... πικρό.

Η μόνη ορατή διαμεσολαβητική προσπάθεια των ΟΗΕ, Νίμιτς και των "προϊσταμένων" τους, έχει στόχο μια αμοιβαία αποδεκτή λύση, από τους κους Γκρούεφσκι και Τσερβένκοφσκι, καθώς οι Σκοπιανοί φαίνεται να βολεύονται στο "καλός Τσερβένκοφσκι, κακός Γκρούεφσκι" παιχνίδι τους, κερδίζοντας χρόνο και -προπαντός- αναγνωρίσεις του κρατιδίου τους.
Και φυσικά κερδίζοντας -με την συνδρομή του μεσολαβητή βεβαίως βεβαίως- ελληνικές υποχωρήσεις. (Πόσο μακρινό μοιάζει εκείνο το ονομασία χωρίς τη λέξη Μακεδονία και τα παράγωγά της σήμερα;). Δεν υποστηρίζω την αμετακίνητη στάση μας στο ζήτημα της ονομασίας αν και την θεωρώ δίκαιη και ιστορικά βάσιμη, αλλά παρακαλώ θυμίστε μου ποιά υποχώρηση έκαναν τα Σκόπια, ώστε σήμερα να συζητάμε για Βόρεια Μακεδονία, Ανω Μακεδονία, Δίπλα Μακεδονία, Μακεδονία Καρσινή και ότι άλο κατεβάσει η... γκλάβα τους;

Στο μεταξύ δεν έμεινα αδρανής και έψαξα το λεξικό της γλώσσας τους - για την οποία επίσης διεκδικούν την μακεδονική ταυτότητα- και έκανα ενδιαφέρουσες ετυμολογικές ανακαλύψεις :
Ο Βουκεφάλας λοιπόν σύμφωνα με τους σκοπιανούς, θα άκουγε στο όνομα Κραβατσέλο, και τον Φίλιππο, ο ένδοξος στρατηγός του Ποπώφ Ανιστόροβιτς, θα τον προσφωνούσε εκλαμπρότατε... Κονjμπρούστβο.
Εμπρός εμπρός καλέ μου Κραβατσέλο πρίν τρίξουν τα κόκκαλα του έξοχότατου Κονjμπρούστβο.

Ωδιναν όρος και έτεκαν μυν στις Βρυξέλλες, όπου μαζεύτηκαν όλοι οι - θου Κύριε - οικονομικοί εγκέφαλοι της γηραιάς Ηπείρου. Συνεδρίασαν ώρες επί ωρών και αποφάσισαν ότι δεν μπορεί να υπάρξει παρέκκλιση ή τροποποίηση του Σύμφωνου Σταθερότητας και η πραγματική οικονομία μπορεί να συνεχίσει να κουρεύεται, μέχρι να δουν τι θα γίνει με την εικονική, την οποία μόλις έλουσαν με κάποια -πολλά- τρις ευρώ, της σουλουπώνουν τώρα όλοι μαζί την μιζανπλί και αύριο οι πρωθυπουργοί θα της κάνουν πιστολάκι και μανικιούρ.

Πάντως - για να λέμε του στραβού το δίκιο - εμένα ο κος Αλογοσκούφης με κάλυψε πλήρως όταν δήλωσε: "Δεν υπάρχουν περιθώρια παροχών αλλά θα εξαντληθούν τα περιθώρια ώστε να παρασχεθεί βοήθεια" μπλα μπλα μπλα...
Μου ζητήθηκε να ερμηνεύσω την Πύθεια ρήση του κου υπουργού. Μάσησα φύλλα δάφνης, κάθησα πάνω σε τρίποδο μέσα στο ντουμάνι με τις ώρες, αλλά εις μάτην. Οι σκόρπιες λέξεις που αγωνιούντες φίλοι συγκέντρωσαν κατά την διάρκεια της σεμνής τελετής -είχαμε πει να το κάνουμε πιο γκλαμουρέ, να φωνάξουμε Ψινάκη, Μουρατίδη και σία, αλλά όντας της πραγματικής οικονομίας είμαστε λίγο στενάχωρα τώρα - δεν έβγαζαν νόημα.
Χώρια που εμπίπτουν στις περί ασέμνων διατάξεις.

100.000 συνταξιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι διεκδικούν - γιατί όχι αφού τους το τάξανε; - επίδομα ευθύνης. Ο λογαριασμός θα φτάσει τα 50 εκατομμύρια ευρώ - peanuts δηλαδή - τα οποία πρέπει εν μέσω κρίσης η κυβέρνηση να βρει ώστε να φανεί συνεπής στις δεσμεύσεις της.
Το επίδομα είναι ένα μπόνους για την θέση ευθύνης που κατείχαν οι συνταξιούχοι όταν ήταν εν ενεργεία και θυμηθήκαμε τώρα που μας περισσεύουν να το καταβάλλουμε.
Το σίγουρο είναι πως εάν αυτές οι εκατό χιλιάδες συνταξιούχοι είχαν υπηρετήσει υπεύθυνα τις θέσεις τους, το πιθανότερο είναι τώρα τα ταμεία να είχαν λεφτά να τους πληρώσουν.

Ούζο όταν πιείς…

"Ήρθε από την Καβάλα ή το Ρέθυμνο, και θέλει και Lexus", είπε σε πρωϊνή εκπομπή ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ Γιώργος Καρατζαφέρης, αναφερόμενος σε βουλευτές και την ιδιαίτερη σχέση που έχουν αναπτύξει με την πολυτέλεια.
Και εδώ διακρίσεις πρόεδρε;
Ποιό δηλαδή είναι το κριτήριο κατοχής -πέραν της οικονομικής άνεσης- ενός πολυτελούς αυτοκινήτου;
Τι πληθυσμό πρέπει να έχει μια περιοχή ώστε η απόκτηση πολυτελούς οχήματος από κάτοικό της, να είναι συμβατή με την αισθητική σας;
Μπορούν άραγε μόνο οι κάτοικοι του λεκανοπεδίου να έχουν Lexus; Και αν ναί, αυτό ισχύει για το όλον λεκανοπέδιο, ή εξαιρούνται κάποιες περιοχές, κάποιες κατηγορίες κατοίκων; Οι... αυτόχθονες θα έχουν ατέλεια; Παρακαλούμε γίνετε πιο σαφής.

Αντέχει η ελληνική οκονομία, μας καθησύχασε -και χθές όπως και προχθές και όποτε βρίσκει ευκαιρία - ο κ. Αλογοσκούφης. Λέγε λέγε τόσες φορές, στο τέλος που ξέρεις; μπορεί να το πιστέψει και ο ίδιος. Βέβαια και στην δήλωση του κυρίου υπουργού υπάρχει ασάφεια.
Όταν λέει ότι αντέχει η ελληνική οικονομία, σε ποιάν ακριβώς αναφέρεται; Στην πραγματική οικονομία, ή την εικονική;
Όπως τελευταία ανακαλύψαμε, υπάρχουν δύο οικονομίες. Αυτή τα αποτελέσματα της οποίας καθημερινά βιώνουμε στο τραπέζι μας και η άλλη, η virtual οικονομία αυτή που βλέπει ο κ. Αλογοσκούφης και ο κ. Αλμούνια και αποφαίνονται ότι είναι η έχουσα τις καλύτερες επιδόσεις στην ευρωζώνη. Κάνοντας μία προσπάθεια να ερμηνεύσω τον κ. Αλογοσκούφη, τείνω να πιστέψω ότι αναφέρεται στις αντοχές της δεύτερης, την μουσαντένιας οικονομίας, οι αριθμοί της οποίας του «βγαίνουν», την ώρα που οι άνθρωποι που την τροφοδοτούν και την κινούν δεν βγαίνουν με τίποτε αφού βιώνουν τις επιπτώσεις της πολιτικής του στην πραγματική τους οικονομία.
Και σας πληροφορώ κύριε υπουργέ - με το παρντόν δηλαδή - ότι η πραγματική μας οικονομία, πάει κατα διαόλου και τα δικά μας περιθώρια αντοχής εξαντλούνται ταχέως, ταχύτερα από ότι εξανεμίζονται οι γλίσχρες αποδοχές μας και η υπομονή μας.

Τις διαπιστώσεις Αλμούνια για τις επιδόσεις της - είπαμε ποιάς - οικονομίας μας μετέφερε περιχαρής χθές σε τηλεοπτικό κανάλι ο κυβερνητικός βουλευτής κ. Λυκουρέντζος.
Δεν γνωρίζω πως αντιμετωπίζετε εσείς τέτοιου είδους δηλώσεις την ώρα που σας λείπουν 99 ευρώ για να συμπληρώσετε ένα κατοστάρικο, που το φροντιστήριο -της δωρεάν παιδείας βεβαίως βεβαίως- του παιδιού σας είναι απλήρωτο κανά δυο μήνες, που ο πατέρας κοιτάζει με δολοφονικό ύφος την σύζυγο που θέλει να ανάψει καλοριφέρ και όσα άλλα ενδεικτικά του βιοτικού μας επιπέδου διαδραματίζονται.
Εγώ βάζω τα γέλια. Μάλιστα. Ξεκαρδίζομαι.
Γιατί αν δεν γελάσω θα βρίσω θα φωνάξω, θα πάθω εγκεφαλικό. Και εάν πάθω εγκεφαλικό θα χρειαστώ νοσηλεία. Και όντας με τα τσαρούχια μέσα στην πραγματική οικονομία, όπως αντιλαμβάνεστε λεφτά για Χερφηλντ και Μεμόριαλ δεν υπάρχουν.
Θα πρέπει να νοσηλευτώ στο ΕΣΥ όπου όπως είναι γνωστό, η νοσηλεία κάνει κακό στην υγεία.

«Του χρόνου θα’ ναι πιό καλά/ που το ΠΑΣΟΚ θα κυβερνά», κατέληγε το ποίημα φίλου του κινήματος, που το απήγγειλε κατά τη διάρκεια γλεντιού κάπου στην Ήπειρο.
Το γλέντι διοργάνωσε ο βουλευτής Ιωαννίνων Βαγγέλης Αργύρης, με την ευκαιρία απόσταξης τσίπουρου από το αμπέλι του.
Έτσι εξηγείαται και η αισιοδοξία του ποιητή.
Ούζο όταν πιείς…

Ομάπα το καρπούζι

Ένα οπλοστάσιο επιχείρησε να περάσει -κρυμένο στην οικοσκευή του- στη χώρα επαναπατριζόμενος Κρητικός, ικανό να εξοπλίσει ένα μικρό στρατό.
Στα διάφορα που ειπώθηκαν για το συμβάν, συνοδευόμενα φυσικά από μία γενικότερη συγκατάβαση για την "σχέση" Κρητών και όπλων, ακούστηκε και αυτό από τηλεσχολιαστή:
"Κρητικός χωρίς όπλο είναι σαν Ηπειρώτης χωρίς ηπειρώτικα".
΄Ισως να είναι έτσι, αν και μου φαίνεται σαφώς πιθανότερο να πάω αδιάβαστος από από μια αδέσποτη μπαλωθιά παρά από αδέσποτο ηπειρώτικο. Εκτός βέβαια από τις περιπτώσεις όπου ο τραγουδιστής είναι πποοολύ χάλια.

Όπως είναι σαφές
ότι αν η αστυνομία επιχειρούσε στην Ήπειρο και οι γηγενείς την υποδέχονταν με τσάμικα, θα είχε σαφώς λιγότερες απώλειες -σε αίμα και γόητρο- από ότι στα... ημιαυτόνομα Ζωνιανά.
Πιστεύω ότι ο Κρητικός χωρίς μαντινάδα είναι σαν Ηπειρώτης χωρίς Ηπειρώτικο, ενώ ο Κρητικός χωρίς κουμπούρι, είναι όπως ο άοπλος Πελοποννήσιος, Ηπειρώτης, νησιώτης, που στην επικράτειά τους η οπλοκατοχή - πόσο περισσότερο η οπλοχρησία - απαγορεύεται δια νόμου που δείχνει να εφαρμόζεται.

Πίστευα ότι τα είχαμε ακούσει όλα γύρω από τις φαιδρές αιτιάσεις των σκοπιανών, αλλά ότι θα διεκδικούσαν την μακεδονική ταυτότητα για το σερβοβουλγαροτουρκικό ιδίωμα που μιλούν, αγγίζει την ιλαρότητα.
Έστω. Άς μας εξηγήσουν την ετυμολογία των ονομάτων Φίλιππος και Άλέξανδρος στη γλώσσα τους. Το αποτέλεσμα να παραβληθεί ηχητικά με τα ανωτέρω ονόματα. (Πως άραγε λέγεται ο φίλος των ίππων στην γλώσσα τους, και ποιοί φθόγγοι παράγονται από τη συναίρεσή τους;).
Γνωρίζω ότι ο φίλος λέγεται κολέγκα, άρα ο Φίλιππος θα προσφωνείτο ως... Κολεγκοτάδε.

Πήραν τα ευτραφέστατα bonus τους για τις ευγενείς τους υπηρεσίες στην υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου δισεκατομμυρίων πολιτών ευαρίθμων κρατών, τα καθησύχασε και ο κος Polsen λέγοντας ότι οι bussines είναι as usual, ξηλώθηκαν χοντρά ολόκληρες κρατικές οικονομίες για να ισορροπίσει το σύστημα που τα εξέθρεψε και τα ίδια τα boys καταβαράθρωσαν.
Όλα βαίνουν καλώς για τα golden boys, που μπορούν τώρα εν μέσω διεθνούς κρίσης και με άφθονο ρευστό στα χέρια τους να κάνουν παιχνίδι για πάρτη τους, κερδοσκοπώντας εις βάρος εκείνων που η κρίση επηρέασε την "πραγματική τους οικονομία".
Δηλαδή ψέκασαν, τα σκουπίσαμε, τα σινιάραμε και το κακό είναιότι δεν πιστεύω πως τελείωσαν.

Δεν συμμερίζομαι τον ενθουσιαμό που επικρατεί για την προδιαγραφόμενη -βάσει των γκάλοπ- νίκη του Ομπάμα και των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ.
Το μαγαζί δεν αλλάζει, η διεύθυνση αλλάζει. Θα τινάξουν τα χαλιά στο Λευκό οίκο, άντε να κάνουν κι' ένα φρεσκάρισμα στους τοίχους και bussines as usual και εδώ.
Διεθνής νόμος είναι το συμφέρον των ΗΠΑ και οι ίδιες έχουν αναλάβει να τον εφαρμόσουν. Και τον εφαρμόζουν χωρίς δισταγμούς ή ηθικούς ενδοιασμούς, ακόμη και όταν τα συμφέροντα, τα δίκαια αν θέλετε, κάποιας φίλης και συμμάχου χώρας - και καλής πελάτισας οπλικών συστημάτων ας σημειωθεί - δεν συμβαδίζουν αλλά τέμνονται με τα δικά τους.
Το πιθανότερο είναι να βγεί... Ομάπα το καρπούζι.

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More