3.31.2009

Είναι αποφασισμένος να ολοκληρώσει


Πέφτει και ο τελευταίος φερετζές της κυβέρνησης, καθώς στην τελευταία δημοσκόπηση που έγινε για λογαριασμό του ΕΘΝΟΥΣ της Κυριακής, στο ερώτημα ποιος είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός, ο κ. Παπανδρέου ξεπέρασε τον κανένα, και απειλεί την συνεχή πρωτιά του κ. Καραμανλή, αφού τον έφτασε στη μιάμιση μονάδα.

41,6% ο υπεύθυνος και σοβαρός, 40,1% ο αφήστε και σε μένα το τιμόνι ρε παιδιά.

Πάντως ο πρωθυπουργός διασκέδασε τις ανησυχίες μας περί την κούρασή του, και συνεχίζει σεμνά και ταπεινά το έργο του, όπως μας διαβεβαίωσε από τη Ζάκυνθο.

Δυστυχώς, είναι αποφασισμένος να ολοκληρώσει κι' αυτός. Και σας έλεγα μη τον ξυπνάτε, εσείς επιμένατε.

Συνεχίστε μπρούμυτα, μέχρι να ολοκληρώσει η κυβέρνηση.


Με το συμπάθειο κύριε πρωθυπουργέ

"Είμαι αποφασισμένος να προχωρήσω σταθερά στο δρόμο της ευθύνης", δήλωσε από τη Ζάκυνθο ο κ. Καραμανλής, και όλη η Ελλάδα ανάσανε με ανακούφιση.

Μια εβδομάδα κρεμόμασταν από τα χείλη του κάθε πολιτευτή, βουλευτή, καμαριέρας, μπάτλερ, για να μάθουμε:

Είναι κουρασμένος ο πρωθυπουργός ή δεν είναι; Ζεί ο βασιλιάς Αλέξανδρος ή υπεύθυνα και σοβαρά, σεμνά και ταπεινά, κάηκε στο ζέσταμα;

"Είμαι αποφασισμένος να προχωρήσω σταθερά στο δρόμο της ευθύνης" , είπε ο πρωθυπουργός. "Στο δρόμο που πίστεψα και πιστεύω, για το καλό της πατρίδας μας, στο δρόμο που μαζί συμφωνήσαμε" συνέχισε.

Με το συμπάθειο κύριε πρωθυπουργέ, αλλά δεν θυμάμαι ποτέ να συμφωνήσαμε για τον διπλασιασμό του εξωτερικού χρέους της χώρας, εκτός αν δεν θυμάμαι καλά.

Αυτό στο οποίο είχαμε συμφωνήσει, ήταν ότι μέχρι σήμερα θα είχατε μειώσει -αφού με την επανίδρυση θα εξοικονομούσαμε 10,5 δις ετησίως- το εξωτερικό χρέος κατά ένα τρίτο.

Για να σας φρεσκάρω τη μνήμη, θα σας θυμίσω ότι το 2004 που αναλάβατε, το εξωτερικό μας χρέος ήταν 186 δις ευρώ, και σήμερα, μετά από 5 χρόνια υπεύθυνης και σοβαρής διακυβέρνησης, φτάνει τα σεμνά και ταπεινά 365 δις ευρώ, και το 2009 τρέχει ακόμη.

Κύριε πρωθυπουργέ, με όλο το θάρρος, εκτιμώ ότι έχουμε τελείως διαφορετικές απόψεις γύρω από την σοβαρότητα και την υπευθυνότητα.

Έτσι όπως πάμε, σε λίγο θα χρωστάμε και στον μπατζανάκη της Μιχαλούς.

Και καλά εσείς. Αν δεν επανεκλεγείτε, αν λέω, θα πάτε να διδάξετε στο πανεπιστήμιο όπου φοιτήσατε, το ΤΑΦΤ. Εμείς θα έχουμε το πρόβλημα ξέρετε, που σεμνά και ταπεινά ΤΑΦΤύνουμε.


Για τη φουκαριάρα τη γη μας

600.000 νοικοκυριά στη χώρα μας κατέβασαν τον γενικό, συμμετέχοντας στην παγκόσμια "Ώρα της γης", εκφράζοντας έτσι την αντίθεσή τους, στην καταστροή του περιβάλλοντος.

Η Ελλάδα αποδείχθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια σε συμμετοχή αναλογικά με τον πληθυσμό της, πράγμα που πρέπει να μας κάνει αρκετά περήφανους.

Ας συνεχίσουμε όμως, να μην αφήσουμε την συμμετοχή μας αυτή, να γίνει άλλοθι και κολυμπήθρα του Σιλωάμ, να μας τακτοποιήσει ηθικά δηλαδή ότι κάναμε κάτι για το περιβάλλον. Το πρόβλημα υφίσταται, οξύνεται καθημερινά, όσο δεν αλλάζουμε τις συνήθειές μας.

Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, από το 1990 ως το 2005, η χώρα μας ήταν τρίτη στην αύξηση οικιακής κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος, ξεπερνώντας πολλές από τις βιομηχανικές χώρες της Ευρώπης.

Μειώνοντας την κατανάλωσή μας στα μέσα ευρωπαϊκά επίπεδα, θα απαλλάσσαμε την ατμόσφαιρα από χιλιάδες τόνους ρύπανσης, θα κάναμε οικονομία εμείς, ως πολίτες αλλά και η Ελλάδα, η οποία θα εξοικονομούσε περίπου 300 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.

Ο μόνος ζημιωμένος σε αυτή την περίπτωση θα ήταν ο διοικητής της ΔΕΗ που θα έχανε το μπόνους του.

Χμμμ. Δελεαστικό έστω και για αυτόν μόνο το λόγο.



Deja vu

Οι παππούδες μας, καλούνταν να ψηφίσουν κατά κύριο λόγο, ένα Καραμανλή ή έναν Παπανδρέου. (Οι υπόλοιποι ήταν στα ξερονήσια, δεν ψηφίζανε).

Μεταξύ Καραμανλή και Παπανδρέου ήταν οι επιλογές που είχαν και οι γονείς μας, το ίδιο και εμείς.

Σήμερα που τα παιδιά μας ψηφίζουν, καλούνται πάλι να διαλέξουν ανάμεσα στα δύο αυτά ονόματα.

Αυτοί, όταν αναλαμβάνουν την διακυβέρνηση της χώρας, καταρτίζουν υπουργικά συμβούλια, με ονόματα τόσο παλιά, όσο οι παππούδες μας.

Βαρβιτσιώτης, Μητσοτάκης, Παπαληγούρας, Αλευράς, Γεννηματά, Καλαντζάκου, Κεφαλογιάννη, Καλογιάννης και πάει λέγοντας.

Ακούγοντας όλα αυτά τα ονόματα, νομίζει κανείς ότι βρισκόμαστε 3 με 4 δεκαετίες πίσω, όσα περίπου χρόνια πίσω βρίσκεται η χώρα μας, στους περισσότερους τομείς, από τους Γερμανούς ας πούμε, τους Γάλλους ή τους Άγγλους, που δεν χρειάστηκε ποτέ να ξαναψηφίσουν κάποιον Αντενάουερ, κάποιον Ντε Γκώλ ή κάποιον Ουϊλσον.

Και διερωτώμαι ο άφρων: Αυτή η Ελλάδα κατοικείται από 10.000.000 ανίκανους, βλάκες και μέτριους;

Τόσα χρόνια δεν μας προέκυψε ένας, πέντε, τριακόσιοι Έλληνες που να μπορούν να αναλάβουν τις τύχες της χώρας, αλλάζοντας αυτό το κουρασμένο και κουραστικό συνάμα σύστημα;

Αυτήν την κοινοβουλευτική ολιγαρχία; Νισάφι πια.

Μιλάω με τον γιο μου για πολιτική και νομίζω πως ακούω τον πατέρα μου με τον παππού μου.


Μάγκες; Κάποτε τους λέγαμε κλεφταράδες

"Έχουν εξαντληθεί τα αποθέματα εμπιστοσύνης των Ελλήνων απέναντι στο πολιτικό σύστημα", γράφει ο Συνήγορος του Πολίτη στην ετήσια έκθεσή του.

"Αν και η κοινή γνώμη βομβαρδίζεται επί μίαν εικοσαετία συνεχώς με καταγγελίες για πολιτική διαφθορά, δεν επέρχεται καμία κάθαρση, καθώς οι παραδοσιακοί μηχανισμοί ελέγχου της εκτελεστικής εξουσίας, ο δικαστικός και κοινοβουλευτικός έλεγχος, δεν φαίνονται ικανοί να ανταποκριθούν στη συνταγματική τους αποστολή", προσθέτει και επισημαίνει ότι "η δικαστική εξουσία -με λίγες τιμητικές εξαιρέσεις από το Συμβούλιο της Επικρατείας και κάποιους μεμονωμένους εισαγγελείς- παρεμβαίνει με μεγάλη καθυστέρηση ή δεν παρεμβαίνει καν στις υποθέσεις αυτές".

Και όταν ο άλλος γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θα κάνει την κουτσουκέλα και θα μείνει ατιμώρητος, γιατί να μην την κάνει; Την κάνει ο δίπλα και ο παραδίπλα. Γιατί όχι και αυτός;

Αλλάξαμε όμως και εμείς ως κοινωνία. Παλιά κάτι τέτοιους τους λέγαμε κλεφταράδες, αλήτες και δάγκες.

Σήμερα τους λέμε μάγκες.

Τους λέμε μάγκες ενώ κλέβουν από τις σπουδές των παιδιών μας, την περίθαλψη των γονιών μας, από την δημόσια περιουσία όλων μας, ενώ λεηλατούν μέρες και χρόνια της ζωής μας.

Τους λέμε μάγκες. Αφού εκεί έφτασε η ξεφτίλα μας, καλά μας κάνουν.

Μη λες κουβέντα. Σκάσε και πλήρωνε τις μαγκιές τους. Όταν θα απαιτήσουμε την πραγματική κάθαρση, τότε θα έρθει και το τέλος αυτής της σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας μας.

3.29.2009

Τους το λέγανε

Τους το λέγανε. Να πείς πως δεν τους το λέγανε, θα μπορούσες να δεχτείς -λέμε τώρα- την ανικανότητά τους να συντάξουν ένα προϋπολογισμό, που να έχει επαφή με την πραγματικότητα.


Τους το λέγανε οι κάμποι των προβληματικών καλλιεργειών, τα βουνά των δημοσίων χρεών και οι ραχούλες-Έβερεστ της διαφθοράς και της ρεμούλας.


Δεν γίνεται εν μέσω κρίσης, με την κατανάλωση μειωμένη κατά 30 με 40%, με διογκούμενο δημόσιο έλλειμμα και δημόσιο τομέα υπο διάλυση, εσύ να προσδοκάς αυξημένα έσοδα, σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, που η ανάπτυξη έτρεχε με 4%.


Αυτό δεν είναι προσδοκία, είναι ευχολόγιο. Μπορεί και κάτι άλλο. Σχεδιασμός πάντως, και πολύ περισσότερο προϋπολογισμός, δεν είναι.


Αλλά τι περιμένεις; Ενώ γύρω το σύμπαν της αυταρέσκειας και αυτοϊκανοποίησης τους -ακόμα και αυτό- καταρρέει, αυτοί εδώ και μία εβδομάδα ασχολούνται με το αν και πόσο κουρασμένος είναι ο πρωθυπουργός.


Πάτε του ένα κανάτι νερό βρε παιδιά αν είναι κουρασμένος. Κι' αν δεν ξαποστάσει με αυτό, περιλούστε τον μπας και ξυπνήσει και θυμηθεί -άλλη προσδοκία αυτή- γιατί τον ψηφίσαμε τον νοικοκύρη.

Αυτό πια δεν είναι κράτος, είναι το σπίτι της μαντάμ Ορτάνς, που σημειωτέον, ήταν και ξύπνια και ξεκούραστη.

http://www.gaszappers.com/wp-content/uploads/2007/04/3-lazy-polar-bears.jpg



Βλέποντας και κάνοντας. Το νέο οικονομικό δόγμα.


Δεν πρόκειται να αυξηθεί ο Φ.Π.Α. -τουλάχιστον με αυτά που ισχύουν σήμερα, γιατί μέχρι αύριο τι να προβλέψεις, όταν το βλέποντας και κάνοντας, είναι το κυρίαρχο δόγμα στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης.


Και γιατί να αυξηθεί τάχα; Μήπως το εισπράττουν; Από ότι αποδεικνύεται μέχρι σήμερα, Φ.Π.Α. πληρώνουν όσοι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.


Οι υπόλοιποι περιμένουν την αναδιάρθρωση του εξαρθρωμένου εισπρακτικού μηχανισμού του κράτους, όταν γίνει με το καλό, να κάνουν ένα συμβιβασμό όπως γίνεται σε ανάλογες περιπτώσεις, κι αν δεν λέγεται συμβιβασμός κάποιο όνομα θα βρουν να τον βαφτίσουν.


Σ' αυτά, οι κυβερνήσεις μας έχουν γίνει μανίτσες. Έχουν ξεπεράσει κι' εκείνους τους καλόγερους του μεσαίωνα, που βάφτιζαν στις νηστείες τα γουρουνόπουλα... φακές, και στέναζαν τα χοιροστάσια εν μέσω νηστειών βοήθειά μας.


Τέλος πάντων για την ώρα δεν αυξάνεται ο Φ.Π.Α.

Για την ώρα. Αύριο, βλέπουμε και κάνουμε. Ανάλογα τι τούμπες θα μας ζητήσει να κάνουμε η κακιά η κομισιόν.

Α! ναι. Και στις κωλοτούμπες είμαστε τυχεροί.

Έχουμε πολιτικούς που κάνουν τον Ταμπάκο να ωχριά. Και για την ταμπακέρα της μόνιμης μιζέριας του τόπου, σε παραπέμπουν στους προηγούμενους κατά κανόνα, που όταν θα έρθουν στα πράγματα θα μας παραπέμπουν σ’ αυτούς που τώρα κυβερνάνε.

http://www.steadyburn.net/wp-content/uploads/2008/12/lazy-cat5.jpg


Βρε μπες στο κόμμα να σωθείς έρμε...


Ο πρωθυπουργός περιέγραψε με σαφήνεια τις προϋποθέσεις, κάτω από τις οποίες μπορεί να ισχύσει το καθεστώς των ελαστικών εργασιακών σχέσεων.


Με την ίδια - ίσως και με περισσότερη- σαφήνεια οι βιομήχανοι του είπαν, ότι γράφουν αυτές τις προϋποθέσεις, όχι τον πρωθυπουργό, προς Θεού, στα παλαιότερα των μηχανημάτων και εργαλείων τους.


Κερδοφόρες επιχειρήσεις μειώνουν τις μέρες απασχόλησης εργαζομένων, προσβάλλουν την συλλογική σύμβαση, απολύουν όποιους διαμαρτύρονται ενώ πληρώνουν μειωμένους φόρους τα τελευταία χρόνια, με την προϋπόθεση αν όχι να αυξήσουν, να συντηρήσουν τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας.


Τι κάνει το υπουργείο Εργασίας; Θα σας γελάσω και δεν είναι του χαρακτήρα μου.

Μείωσε λέει την ανεργία από 11,5% στο 7% βάσει των επίσημων στοιχείων, τα οποία προσμετρούν ως μη άνεργο αυτόν που εργάζεται και μία μόνο ώρα το μήνα.


Βέβαια αν είσαι κυβερνητικό λαμόγιο, δεν τρέχει τίποτε και με καμία ώρα εργασίας το μήνα, βολεύεσαι με μηνιάτικο ίσο με 130 μηνιαία επιδόματα ανεργίας, χώρια τα τυχερά του επαγγέλματος.


Βρε μπες στο κόμμα να σωθείς έρμε... που πας και μου ξεροσταλιάζεις στον Ο.Α.Ε.Δ.



Πανωλεθρίαμβος



Μπορεί κυβέρνηση να μην έχουμε μπόλικη, αλλά από αξιωματική αντιπολίτευση δεν πρέπει να έχουμε παράπονο. Στα καλάθια δεν χωρεί στα κοφίνια περισσεύει.


Σε ανηλεές σφυροκόπημα -σύμφωνα με τον αντιπολιτευόμενο τύπο- προχώρησε η κα Λούκα Κατσέλη, λέγοντας μεταξύ άλλων πως όταν γίνει κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, θα απορρίψει τις απαιτήσεις της Ε.Ε. για εφαρμογή της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων.

Ο νόμος αυτός βέβαια, ανήκει στην κυβέρνηση Σημίτη, πράγμα για το οποίο συνεχώς κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ η Ν.Δ., η οποία τον εφαρμόζει, κατηγορούμενη για το λόγο αυτό, από το ΠΑΣΟΚ.


Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν δηλαδή, ή αλλιώς μας έχουν για τελείως μακάκες.


Πάντως η κα Κατσέλη, δείχνει να έχει δίκιο όταν λέει ότι μόνο το επίτευγμα της κυβέρνησης στην οικονομία, είναι ότι μέσα σε πέντε χρόνια, την έθεσε δύο φορές υπό την επιτήρηση της Ε.Ε., και πως σε ότι αφορά την Ελλάδα, οι συστάσεις της τελευταίας λίγα έχουν να κάνουν με τη διεθνή κρίση, και περισσότερο αφορούν την αδυναμία της κυβέρνησης να εισπράξει φόρους και να μειώσει τις δαπάνες.


Να συμπεριφερθεί ως κυβέρνηση που ανέλαβε να νοικοκυρέψει τον τόπο δηλαδή.


Προσωπικά πιστεύω, ότι η αποτυχία της κυβέρνησης έγκειται στο ότι της τη λέει το ΠΑΣΟΚ της Ολυμπιάδας των 14 δις που γίνανε 42, του λαϊκού καπιταλισμού και του χρηματιστηριακού πανωλεθρίαμβου, που έτσι πρόχειρα μού’ ρχονται στο νου.



Τσου ρε Πάκη



Προκόπης Παυλόπουλος, σε δήλωσή του στην T.V.:

Η κυβέρνηση μπορεί να υπερηφανεύεται για 5 χρόνια σωστής οικονομικής πολιτικής.


Μάλιστα. Όταν σας λέω ότι τα άτομα είναι εκτός τόπου και χρόνου, εσείς μου λέτε πως είμαι εμπαθής και υποκινούμενος.


Αυτή ρε παιδιά δεν είναι κυβέρνηση. Είναι η χαρά των γελοιογράφων και των σκωπτικών εκπομπών.

Όχι, δεν έκανε τη δήλωσή του έξω από γραφείο του Ο.Α.Ε.Δ., ούτε από τμήμα πτωχεύσεων κάποιας εφορίας. Την έκανε ασφαλής από το γραφείο του, όπου μπορεί να χορεύει τσάμικο, χειροκροτούμενος από την υπουργική αυλή.


Όταν βγει έξω, αν βγει, -γιατί θέλει κότσια να βγεις και να πεις τέτοιες κοτσάνες εν μέσω ανέργων και δανειοληπτών- και μιλήσει με αυτούς που υφίστανται τις συνέπειες της σωστής οικονομικής πολιτικής τους, τότε θ' αρχίσει τον καρσιλαμά και τις κωλοτούμπες.


Το ίδιο περήφανος πιστεύω ότι θα είναι και για τις επιδόσεις του στο ζήτημα της δημόσιας ασφάλειας.


Τσου ρε Πάκη.



Τζιτζιμιντζικόντζιρας ο εραστής.



Εννέα μόνο από τα 28 δις που θα διατίθεντο για την ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά, έχουν μέχρι στιγμής διοχετευθεί από τις τράπεζες, πράγμα που ως ένα βαθμό εξηγεί την αναδουλειά και την στάση εμπορίου.


Βέβαια η κυβέρνηση ασκεί πιέσεις προς τις τράπεζες να επισπεύσουν τις διαδικασίες, αλλά οι κυβερνητικές πιέσεις προς το κεφάλαιο, έχουν τα αποτελέσματα που θα είχε η προσπάθεια να καταστήσει έγκυο έναν αρσενικό ελέφαντα, ο Τζίντζιρας, ο μίντζιρας, κι’ ο τζιτζιμιτζικόντζιρας.


Έχουν οριστεί πάντως κυβερνητικοί επίτροποι, οι οποίοι επιβλέπουν τη διαδικασία παροχεύτευσης ρευστού στην αγορά.

Λέγεται για πρώην διοικητή δημόσιου οργανισμού από τον οποίο έφυγε λόγω ανικανότητας, άλλος είναι αποτυχήσας να κατακτήσει το βουλευτικό αξίωμα πολιτευτής και πάει λέγοντας.


Πέσαν τα στελέχια πάνω από τα προβλήματά μας, όλα θα πάνε καλά. Εσύ σφίγγε το ζωνάρι. Σφίξ, κάνει καλό. Στους άλλους.



Σταμάτα να γεμίσω



Το έχουμε διαπιστώσει. Στις πραγματογνωμοσύνες οι πολιτικοί μας είναι τζιμάνια.

Τους παίρνει βέβαια λίγο καιρό είναι αλήθεια, αλλά κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Τους παίρνει περισσότερο καιρό να αποφασίσουν βάσει των διαπιστώσεων που έχουν κάνει, κι' εδώ - ίσως - είναι που χαλάμε τις καρδιές μας.


Από το 2008 ήταν εμφανής η ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας, κατά το τέλος του χρόνου το πήρε χαμπάρι η κυβέρνηση -το παραδέχτηκε αν θέλετε- και από τότε ενώ το πρόβλημα γιγαντώνεται, αυτή ακόμα δεν ξεμπέρδεψε με τις αναδιαρθρώσεις. Σταμάτα να γεμίσω δηλαδή.


Το ότι μέχρι να ολοκληρώσει τις αναδιαρθρώσεις της η κυβέρνηση, μερικές δεκάδες ακόμη πολίτες θα δολοφονηθούν, θα πέσουν θύμα ληστείας ή κακοποίησης, μικρή σημασία έχουν για τους κρατούντες.


Η καλή δουλειά αργεί να γίνει, κι' άμα δε γίνει, δε χάθηκε ο κόσμος. Μόνο λίγες ζωές, κι' αυτές σε λαϊκές συνοικίες, θα χαθούν. Σιγά τον πολυέλαιο.

3.25.2009

Αγάλλου Ελλάς

Τα χρηματιστήρια ανά τον κόσμο αντέδρασαν θετικά στα νέα μέτρα Ομπάμα, και οσονούπω τα γρανάζια της ελεύθερης οικονομίας θα επαναλειτουργήσουν, θέτοντας σε κίνηση τις χρυσές μασέλες του ελεύθερου ανταγωνισμού στις άνισες ευκαιρίες.

Στην Αγγλία και την Ισπανία βγάζουν τα σπίτια τους σε λοτταρία.

Η θωράκιση της εργασίας προκύπτει από την ελαστικοποίσή της και συ με τα νεύρα λάστιχο διερωτάσαι που θα φτάσει ο μπαγάσας ο Dow Jones.

Μέχρι στιγμής πάντως έχει φτάσει για τα καλά στην τσέπη σου και προχωρά ακάθεκτος προς σημεία της ανατομίας σου, που διαφύλασσες ως κόρην οφθαλμού μέχρι πρότινος.

Πίσω γορίλες.


Η χαρά των παπατζήδων


Χαράς ευαγγέλια για τα χρηματιστήρια όλου του κόσμου - άρα κάντε ένα καλό μπανάκι καλού κακού - μετά την ανακοίνωση της πρόθεσης της αμερικανικής κυβέρνησης, να αγοράσει τα τοξικά χρηματιστηριακά απόβλητα, σε συνεργασία με ιδιώτες επενδυτές.

Οι αγορές αναθάρρησαν -λένε τα σχετικά δελτία- σε τέτοιο βαθμό, ώστε να σημειωθούν άνοδοι ρεκόρ σε αρκετές περιπτώσεις.

Αυτό βέβαια που παραμένει αδιευκρίνιστο, είναι αν οι νέες πιένες του χρηματιστηρίου, αφορούν προϊόντα που δημιουργούν με τη σειρά τους νέα χρηματιστηριακά απόβλητα.

Μέσα σε όλο τον ορυμαγδό των τελευταίων μηνών για την κρίση και τα κακά golden boys, ακούστηκαν πολλές φωνές να μιλούν για την ανάγκη θωράκισης της κοινωνίας με θεσμούς, οι οποίοι στο μέλλον θα αποτρέπουν την αχαλίνωτη, αήθη κερδοσκοπία.
Θα αποτρέπουν την επανάληψη φαινομένων όπως αυτά που ζούμε τώρα -λέγε με κρίση- εκλογικεύοντας το χρηματιστηριακό παιχνίδι- λέγε με κουμάρι.

Τέτοιοι κανόνες όμως δεν θεσπίστηκαν μέχρι στιγμής τουλάχιστον, άρα θα μου επιτρέψετε να μη συμμεριστώ την χαρά των παπατζήδων, που είναι πολύ πιθανόν - έξις δευτέρα φύσις λένε - να επενδύσουν σε νέα χρηματιστηριακά τοξικά απόβλητα.

Γιατί άλλωστε να κωλώσουν; Θα υπάρχουν πάντοτε βλίτα που θα πληρώνουν τα απόβλητά τους.


Καραμπουζουκλήδες και καραμπουζούκηδες


Υπεύθυνης και σοβαρής κυβέρνησης το ανάγνωσμα, συνέχεια.

Στα 20 υπό είσπραξη δίς, βάλε 10 εσύ, γιατί από τότε που εκκρεμούν οι υποθέσεις, οι μισές εταρείες έχουν κλείσει, οι υπόλοιπες έχουν πτωχεύσει και οι ρέστες δεν υφίστανται πλέον, αφού τα αφεντικά τους έχουν αποδημήσει εις τς αιωνίους μονάς, ένθα ουκ εστί πόνος και έκτακτες εισφορές.

Στα 10 λοιπόν δίς, συμπεριλαμβάνονται και 3,5 από 50.000 επιχειρήσεις, οι οποίες διαπιστώθηκε ότι παίρνουν και δίνουν εικονικά τιμολόγια.

Ωραία, θα σκεφτεί κάποιος, τώρα που τους ξέρουμε, μπορούμε να πάρουμε τα λεφτά που χρωστάνε. Μπα; Από πότε αυτός που κλέβει το δημόσιο πληρώνει κι' όλας;

Αντίθετα, οι 50.000 αυτές επιχειρήσεις, δικαιούνται περαίωσης, σύμφωνα με τις εν ισχύ διατάξεις.

Πας λοιπόν, δίνεις 500 ευρώ και μην τον είδατε μην την απαντήσατε το Μήτσο το λεβέντη τον καραμπουζουκλή.

Μένουν βέβαια οι Κώτσοι, που θα καλύψουν για άλλη μια φορά, αυτοί και τα παιδιά τους, τα κατορθώματα του καραμπουζουκλή, ως είθισται να κάνουμε χρόνια τώρα εμείς οι καραμπουζούκηδες.


Ντινόπουλος ο αισιόδοξος


Αυτός ρε παιδιά, νομίζει ότι είναι ακόμη στην αντιπολίτευση και κυβερνάει το ΠΑΣΟΚ.

Έλεγε προχθές, αναφερόμενος στην αδυναμία της κυβέρνησης να συμμαζέψει το ασυμμάζευτο κράτος, που εξέθρεψε αυτή και ο "προαιώνιος εχθρός της", το ΠΑΣΟΚ:

Η αλήθεια είναι πως δεν κάναμε πολλά προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά επί ΠΑΣΟΚ συνέχισε με τη γνωστή καραμέλα, για να καταλήξει: Από δω και πέρα όμως όλα αλλάζουν... μπλα, μπλα, μπλα... υπεύθυνα και σοβαρά.

Δηλαδή μέχρι σήμερα τι έκανε η κυβέρνηση; Το αγροτικό της; που κι' εκεί μπάχαλο το έκανε.

Κι' αν σου πήρε 5 χρόνια για να καταλάβεις ότι δεν έκανες πολλά πράγματα, τι με πείθει ότι στα τρία -λέμε τώρα- χρόνια διακυβέρνησης που απομένουνε, θα διορθώσεις ότι στράβωνες περισσότερο επί 5 χρόνια.

Μην απαντάς, ξέρω τι θα πεις.

Όταν ήταν το ΠΑΣΟΚ στα πράγματα....


Ρε συ, θα πλερώσεις για το κοινό - τους - καλό;


Πρέπει να πεισθεί ο Έλληνας πολίτης να μη φοροδιαφεύγει, και να αντιληφθεί ότι τα χρήματά του, πηγαίνουν για το κοινό καλό είπε ο τσάρος της Ελληνικής οικονομίας.

Συμφωνούμε απόλυτα.

Δεν θα πεισθεί όμως με καταχωρήσεις στον τύπο, και τηλεοπτικές επικλήσεις στον πατριωτισμό και το φιλότιμό του.

Θα πεισθεί όταν δει τους πολιτικούς ή τα λαμόγια τους να μη βάζουν ατιμώρητοι το χέρι στο μέλι, όταν η δωρεάν παιδεία δεν θα χρειάζεται μια υποθήκη για φροντιστήρια, η δημόσια περίθαλψη δεν θα καρκινοβατεί την στιγμή που μας στοιχίζει ο κούκος αηδόνι, και οι καταχραστές και επίορκοι λειτουργοί θα πηγαίνουν στα σπίτια τους, μετά την επιστροφή των κλεψιμαίικων και μια εκπαιδευτική εκδρομή στο Γεντί Κουλέ.

Θα πεισθεί όταν τα 20 δις της φοροδιαφυγής, θα μπούνε στον κρατικό κορβανά, και θα γυρίσουν πίσω στην κοινωνία, υπο μορφή σχολείων, νοσοκομείων, υποδομών, ασφάλειας.

Δεν μπορείτε εσαεί να του ζητάτε να χρηματοδοτεί τις κουτσουκέλες σας, και την αδυναμία σας να μοιράσετε σε δυό γαϊδούρια άχυρο.


Τώρα πες μου. Κοιμάσαι ή θυμάσαι;


Μάθατε τίποτε από το μέτωπο της μάχης του ΥΠΑΝ με το καρτέλ των καυσίμων;

Θυμάστε φαντάζομαι τον ΥΠΑΝ κ. Χατζηδάκη να προαναγγέλι την μετωπική του σύγκρουση με το καρτέλ του πετρελαίου, πριν από ένα μήνα.

Θυμάστε είπατε; Ξεχάστε το, γιατί είναι σίγουρο πως το ξέχασε και ο υπουργός.

Όλοι σ' αυτόν τον κόσμο φαίνεται, έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, άλλωστε.

Αυτό είναι και το πρόβλημά μας όταν ψηφίζουμε, Ότι δεν θυμόμαστε πόσες φορές ξέχασαν αυτά που υποσχέθηκαν να θυμηθούν να εφαρμόσουν, όταν γίνουν κυβέρνηση.

Τώρα πες μου. Κοιμάσαι ή θυμάσαι;

Ποιός θα μας φυλάξει από τους φύλακες;

Άκουγα τον κ. Μαγγίνα, να παραδέχεται ότι το κράτος δεν λειτουργεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Η αλήθεια είναι ότι αυτή η κυβέρνηση δεν παίρνει γρήγορα χαμπάρι τι της γίνεται, αλλά άμα πάρει είμαστε ήσυχοι. Θα της πάρει άλλο τόσο χρόνο να αποφασίσει τι θα κάνει, αν δεν το ξεχάσει στο μεταξύ.

Και συμπλήρωσε ο τέως υπουργός. Στην κρατική μηχανή, υπάρχει εκτεταμένη διαφθορά και διαπλοκή.

Είπαμε. Στις πραγματογνωμοσύνες είναι τσάκαλοι.

- Και τι κάνετε γι' αυτό; Ρώτησε αφελής δημοσιογράφος.

- Τι να κάνουμε; Μπορούμε ν' αλλάξουμε κάτι σε 4 χρόνια; απάντησε ο κ. Μαγγίνας.

Καλά εσείς δεν καυχιόσασταν -προεκλογικά πάντα- ότι έχετε λύσεις στο τσεπάκι σας - είχατε πρόγραμμα - κι' ότι η πάταξη της διαφθοράς θα γίνονταν ταχύτατα, εξοικονομώντας 10,5 δις ευρώ ετησίως;

Όταν λέγατε ταχύτατα, πόσα τέρμινα εννοούσατε;

Και αν τα νούμερα που αναφέρατε ευσταθούν, δεν αισθάνεστε υπεύθυνος για την απώλεια 42 δις ευρώ, στα χρόνια της διακυβέρνησής σας;

Υπευθυνότατα και υπουργιλίκι βέβαια, είναι έννοιες τελείως ασύνδετες, δείτε το νόμο περί μη ευθύνης υπουργών.

Για την ιστορία: Ο κ. Μαγγίνας, όταν ήταν υπουργός Εργασίας, επιφορτισμένος και με την προάσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, των ασφαλιστικών τους συμπεριλαμβανομένων,
είχε ανασφάλιστους εργαζόμενους στη δούλεψή του.


Η ζωή μας κύκλους κάνει


Συνεχίζοντας ο κ. Μαγγίνας για την διαφθορά και διαπλοκή στο δημόσιο είπε:

Τι να κάνουμε δηλαδή για να τις καταπολεμήσουμε; να βάλουμε σε κάθε υπάλληλο, έναν δίπλα του να τον προσέχει;

Βεβαίως κύριε πρώην υπουργέ. Έτσι θα λυθούν πολλά προβλήματα.

- Πρώτον, θα βρεθεί απασχόληση για όσους υπαλλήλους έχετε προσλάβει επί των ημερών διακυβέρνησης της χώρας από το κόμμα σας.

- Δεύτερον θα έχετε την ευκαιρία να κάνετε νέες προσλήψεις εν όψει εκλογών, να αυγατίσετε τη φθίνουσα εκλογική σας πελατεία. Γιατί αν περιμένεις ψήφο για το έργο σας, του χρόνου κατάλαβες.

- Τρίτον οι νεοπροσληφθέντες θα είναι επί συμβάσει, οπότε με την ομηρία τους εξασφαλίζετε και τέταρτη επανεκλογή.

Ας σοβαρευτούμε. Δεν βλέπω πιο ανοιχτή παραδοχή της αδυναμίας της κυβέρνησης, να πολεμήσει τη διαφθορά και την διαπλοκή, από τη δήλωση Μαγγίνα.

Μου θυμίζει τις σκέψεις της κυβέρνησης Σημίτη να δημιουργήσει σώμα αδιαφθόρων που θα έλεγχαν του αδιάφθορους, που μετά από δύο χρόνια στην πιάτσα, είχαν… διαφθαρεί.


Κατεδαφίσεις και άλλαι εργασίαι



Κατάρρευση των ελεγκτικών μηχανισμών στη χώρα μας, διαπιστώνει η Κομισιόν, γεγονός που δεν βρίσκει σύμφωνους τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, που αν τους ακούσει κανείς, πιστεύει ότι ζεί σε άλλη χώρα. Χώρια που σε πιάνει απόγνωση, αφού για να λυθεί κάποιο πρόβλημα, πρωταρχική σημασία έχει η αποδοχή της ύπαρξής του.

Εγώ πάντως δεν είμαι τόσο απαισιόδοξος όσο εσείς φίλοι μου, και στο μπάχαλο γύρω μας, βλέπω την εκπλήρωση μιας προεκλογικής υπόσχεσης της κυβέρνησης. Της επανίδρυσης του κράτους.

Πως να χτίσεις νέο κράτος αν δεν γκρεμίσεις το παλιό;

Αυτό έγινε. Τώρα απομένει να αποδείξει η κυβέρνηση ότι είναι το ίδιο καλή στο χτίσισμο, όσο άψογη είναι στις κατεδαφίσεις.


Υπεύθυνη και σοβαρή αναξιοπιστία


Αναξιόπιστη θεωρούν στις Βρυξέλλες τη χώρα μας, σε ότι αφορά την ακρίβεια των οικονομικών στοιχείων που υποβάλει στην Κομισιόν.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι το οριστικό τάχα μου Σύμφωνο Σταθερότητας, βρίσκεται στην Αθήνα για την δεύτερη; Τρίτη αναθεώρησή του; θα σας γελάσω.

Και εντάξει, θα δεχτώ πως αν όχι όλες, κάποιες χώρες "μαγειρεύουν" τα στοιχεία τους, αφού οι γραφειοκράτες είναι σε θέση να χαλάσουν τον κόσμο, αν αποκλίνουμε κατά μία τρίχα από τις νόρμες της Ε.Ε.

Εεεεπ! που πας κύριε σου λένε; Πάτησες τη γραμμή του άουτ. Πρόσεχε, πάρε μέτρα.

Γιατί κύριε γραφειοκράτη μου να πάρω μέτρα που θα ταλαιπωρήσουν τον κόσμο μου; Επειδή πάτησα τη γραμμή; Και τι έγινε; Τ' άντερα της έβγαλα;

Τέλος πάντων αυτοί είναι στην Ε.Ε. και τους ξέρουμε. Ίσως είναι κι' ευχής έργο να έχουμε κάποιον να κρατάει τα μπόσικα.

Θυμάμαι όμως την περιβόητη απογραφή και τον θόρυβο που είχε σηκώσει γύρω από αυτήν ο Αλογοσκούφης, πέρα από το έξτρα κόστος για την τσέπη μας.

Τότε η κυβέρνηση, τα στοιχεία της οποίας χρειάστηκε να απογραφούν - λέγε με ΠΑΣΟΚ - είχε χαρακτηριστεί αναξιόπιστη από Ν.Δ. και Ε.Ε.

Σήμερα, 5 χρόνια μετά η ιστορία επαναλαμβάνεται, αλλά ευτυχώς αυτή η κυβέρνηση είναι υπεύθυνη και σοβαρή.

3.24.2009

Όχι Γιάννης, Γιανγκούλας

Δεν πρόκειται να υποβληθούν νέοι φόροι, έλεγαν τα επίσημα χείλη - επισημότερα δεν γίνεται - μόλις προ εβδομάδων.

Πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρις πάρε στο κεφάλι ένα κεφαλικό φόρο.

Όχι, δεν είναι φόρος λέει η κυβέρνηση, είναι εφ’ άπαξ εισφορά. Όχι Γιάννης, Γιανγκούλας.

Δεν προβλέπονται νέοι φόροι για το 2009, έλεγαν τα ίδια επίσημα χείλη, πριν λίγες ημέρες.

Αν χρειαστούν - πιστεύετε ότι δεν θα χρειαστούν; - θα επιβληθούν νέοι φόροι, ανεξάρτητα από το πολιτικό κόστος, δήλωσαν τα ίδια χείλη.

Δεν τροποποιείται για να μαλακώσει λίγο το Σύμφωνο Σταθερότητας, ακούσαμε πάλι από τους ίδιους ανθρώπους, υπεύθυνα και σοβαρά.

Δεν τροποποιείται αλλά "επικαιροποιείται" προς το σκληρότερο για τους μη έχοντες, επιβραβεύοντας τα λαμόγια και τους φαταούλες.

Κι’ εσύ κάθεσαι στη μέση, ξέρεις ότι θα σου’ ρθει η επόμενη καρπαζιά, δεν πα’ να λένε οι πολιτικοί μας "ηρέμησε δεν σε βαράω άλλο", έχουν κι’ αυτοί τ’ αφεντικά τους που τους κρατάνε δεμένους, και τους αμολάνε μόλις πας να χαλαρώσεις.

Έτσι πρέπει, να μη σου μείνει στιγμή να σκεφτείς, γιατί αν σκεφτείς, αυτοί θα ξαναδούν εξουσία όταν θα βγάλει ο ήλιος κέρατα και τα αφεντικά τους δεν θα πάθουν τίποτε, αφού έχουν τους αντικαταστάτες τους έτοιμους στην σειρά.

Βασική αρχή του συστήματος, είναι η αναπαραγωγή του.

Και μένεις εσύ ν’ αποφασίσεις τάχα μου για την τύχη σου, όταν καλείσαι να ψηφίσεις όχι τον άριστο, αλλά τον λιγότερο κακό.

Αυτόν που όταν θα σε καρπαζώνει και θα υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών σου, θα σου ψιθυρίζει γλυκόλογα στ’ αυτί.


http://www.justinperry.net/xSites/Mortgage/justinperry/Content/UploadedFiles/taxes.gif


Τώρα έκλεισε η φάκα


Αλλά φταις κι’ εσύ φίλε μου που τους έβαλες κεχαγιά στα πελεντούρια σου.

Έφαγες το τυρί με το χαμηλότοκο στεγαστικό, πήρες αμάξι με 500 άλογα κινητήρα τη στιγμή που τα οικονομικά σου ήταν για 2CV, έφαγες τις ψαρούκλες σου με τα διακοποδάνεια, και πέρασες μια αξιοπρεπή Πασχαλιά με το εορτοδάνειο, γιατί έπρεπε να το πάρεις κι’ αυτό, αφού μισθός και δώρο είχαν φύγει στο να καλύψουν τα προηγούμενα δάνεια και τις κάρτες και θα σουβλίζατε νεράντζια πασχαλιάτικα οικογενειακώς.

Κι έτσι, σιγά – σιγά, έχτισες τη φυλακή σου.

Τώρα δεν έχεις μόνο τις αλυσίδες σου να χάσεις. Έχεις να χάσεις το σπίτι σου, να υποθηκεύσεις τις σπουδές των παιδιών σου –σ΄αυτό το σύστημα των ίσων ευκαιριών κατακαημένε μου- έχεις να χάσεις όλα όσα αγωνίστηκες οικογενειακά ν’ αποκτήσεις.

Σ’ έχουν βάλει στη φάκα για τα καλά. Θέλεις τώρα περισσότερο κράτος να αστυνομεύει την περιουσία σου που είναι της τράπεζας, τρομοκρατημένος παρακολουθείς στα δελτία ειδήσεων ανθρώπους να παίρνουν αποφάσεις για σένα χωρίς να σε ρωτήσουν και λουφάζεις, αντί να βγείς και να τους πετάξεις στα μούτρα το σύστημά τους, που αναπαράγει τα ίδια προβλήματα διογκωμένα προς το χειρότερο κάθε τρείς και λίγο.

Λουφάζεις γιατί τώρα είσαι ιδιοκτήτης. Έχεις να χάσεις τη φυλακή σου.

http://3.bp.blogspot.com/_19Q51BltmmI/Rn9s87V2uzI/AAAAAAAAAJ8/2-kuQDL9MYA/s400/prisoner_of_my_own_by_shimoda7.jpg


Που τσάρος;


Άκουγα σήμερα τον Τσάρο της οικονομίας μας, να λέει ότι το κλειδί για το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης είναι η διατήρηση της ανάπτυξης με θετικό πρόσημο, ώστε να περισωθούν θέσεις εργασίας και η αγορά να συνεχίσει να γυρίζει τους μύλους της, παράγοντας έσοδα για το δημόσιο.

Καμία αντίρρηση.

Να υπενθυμίσουμε όμως, ότι τα πέντε προηγούμενα χρόνια που η ανάπτυξη της Ελλάδας έκανε high score, κληροδότησε την χώρα με 15 δισεκατομμύρια φοροδιαφυγή, που προστιθέμενη στα 5 δις που άφησε η κυβέρνηση Σημίτη, φτάνουν σήμερα τα 20 δις ευρώ.

Και γιατί δεν τα εισπράττουμε; Ρωτάνε εύλογα όλοι - εκτός των φοροφυγάδων φαντάζομαι - και ο υπουργός απάντησε ως γνήσιος Έλληνας πολιτικός.

Τώρα - μετά από πέντε χρόνια σοβαρής και υπεύθυνης διακυβέρνησης - θα αναδιαρθρωθεί ο εισπρακτικός μηχανισμός και μπλα μπλα μπλα.

Όχι, ευτυχώς δεν μίλησε για μαχαίρια και κόκκαλα, δεν ήταν τόσο μακάβριος.

Δεν άκουσα αν μίλησε και για επιτροπές σοφών που θα συνέλθουν και θα αποφανθούν επί του προβλήματος.

Τον άκουγα και δεν τον άκουγα. Ως μη υπάρχοντα, τον… άρχοντα Τσάρο.


Το πολύ το μπίρι μπίρι...


Μια αγαπημένη φράση του κυβερνώντος κόμματος και κάθε πολιτικού είναι ότι για να γίνει μια ομελέτα, πρέπει να σπάσεις αυγά.

Που πα να πεί, ότι για να πάει ο τόπος μπροστά πρέπει κάποιους να δυσαρεστήσεις. Να πληρώσεις το πολιτικό κόστος.

Να σπάσεις την κρούστα, για να βγεί το κυδωνόπαστο.

Το έχουμε ακούσει από μύριους όσους, ιδίως από πολιτευτές των κομμάτων εξουσίας, όταν μας διαβεβαιώνουν ότι θα βάλουν το μαχαίρι στο κόκκαλο μαζί με τις άλλες γραφικότητες και κοινοτυπίες του επαγγέλματός τους.

Βέβαια αυτό που βλέπουμε είναι μία κατάσταση ομελέτα γύρω μας, και το αυγό ανέπαφο και μάλιστα τελευταία, εκκολάπτον οχιές διμούτσουνες.

Μη το λες, κάντο πονηρέ πολιτικάντη, γιατί θα σου πω κι’ εγώ ένα γνωμικό.

Το πολύ το μπίρι μπίρι, φέρνει και το αει σιχτίρι. Ολούρμου;


Περί πολιτικού κόστους


Ας μιλήσουμε για το πολιτικό κόστος. Αυτό το άλλοθι της ατολμίας των πολιτικών μας, να βάλουν το μαχαίρι στο κόκκαλο ( τό' πα κι' εγώ και ησύχασα ) και να λύσουν τα προβλήματα που χρόνια ταλαιπωρούν τον τόπο.

Τα προβλήματα που υπόσχονται να λύσουν όταν είναι στην αντιπολίτευση και για τα οποία έχουν σαφή εικόνα και σχέδιο τον ίδιο καιρό, και διογκώνουν και συντηρούν όταν γίνονται κυβέρνηση, αφού τότε η συναλλαγή γίνεται κανόνας κομματικής επιβίωσης στην εξουσία.

Πολιτικό κόστος είναι η απώλεια ψηφοφόρων, μετά από εφαρμογή μέτρων που θίγουν τα ποικίλα συμφέροντά τους, με αποτέλεσμα την μη επανεκλογή της κυβέρνησης στις επόμενες εκλογές.

Με δεδομένο όμως ότι οι κυβερνήσεις αναλαμβάνουν τις τύχες της χώρας με μοναδικό σκοπό την επανεκλογή τους, κανείς δεν παίρνει αποφάσεις που έχουν πολιτικό κόστος.

Δεν εκλέγονται για να νοικοκυρέψουν την χώρα, αλλά για να επανεκλεγούν.

Για την επανεκλογή τους, δεν περνά από το μυαλό τους, ότι φτάνει απλώς να νοικοκυρέψουν την Ελλάδα, που αυτός στο κάτω κάτω, είναι ο λόγος για τον οποίο τους ψηφίσαμε.

Είναι αδύνατον να κατανοήσουν το αυτονόητο και αυτό είναι που τρώει τον τόπο και το μέλλον του.

Οι άτολμοι πολιτικάντηδες, η εξυπηρέτηση της εκλογικής πελατείας τους και η υφαρπαγή της εκλογικής πελατείας του αντιπάλου με κάθε κόστος.

Κι’ όταν οι πολιτικοί μας μιλούν για κόστος πέραν του πολιτικού, είναι η ώρα που εμείς ξανασφίγγουμε τα ζωνάρια.

Αέναος κύκλος, ανόητων επιλογών.

3.18.2009

Σήμερα, όλοι οι 'Ελληνες είμαστε Κολωνακιώτες.

Κι' αν η μισή μου καρδιά είναι σήμερα εδώ, στην ανεργία, την αναδουλειά, την εκληματικότητα, η άλλη μισή, στο δοκιμαζόμενο Κολωνάκι βρίσκεται.

Σύντροφοι αγωνιστές των πανωτοκίων, της αρπαχτής, της πολιτικής ατολμίας, του παραγοντισμού, της ρεμούλκας και των άλλων θεάρεστων πράξεων, η καρδιά όλων μας σήμερα χτυπά στο βασανισμένο λίκνο του τάχαμου.

Σήμερα, όλοι οι 'Ελληνες είμαστε Κολωνακιώτες.

Βαριά η σκιά του δράματος που εκτυλίσσεται στο κέντρο της Αθήνας, πλακώνει τον τόπο. Ένας κόμπος στο λαιμό - και καταπιώνα - της χώρας.

Η κυβέρνηση -έχουμε κι' απ' αυτήν- η κυβέρνηση λέγω, αποφάσισε να πάρει άμεσα μέτρα. Δέκα διμοιρίες ματ και εκατοντάδες αστυνομικοί -κι' απ' αυτούς είχαμε, αλλά τους κρατούσαμε για τις Κυριακές και τις εθνικές εορτές- περιπολούν στην περιοχή αποφασισμένοι να βροντοφωνάξουν στους κουκουλοφόρους:

- Νο passaran! Δεν θα περάσετε άτιμοι κουκουλοφόροι. Πάτε πιο εκεί ρε παιδιά. Στο Βύρωνα, τη Λάρισα, τη Σαλονίκη. Σας πείραξε κανείς όταν τα κάνατε γυαλιά καρφιά εκεί; Κανείς. Κύριοι ήρθατε, κύριοι φύγατε.

Καλά δεν σας ξηγηθήκαμε τότε; Τώρα γιατί ξηγιέστε σκουληκιάρικα; Το Κολωνάκι ρε; Το Κολωνάκι;

Ήμαρτον κύριε. Δεν έχουν ιερό και όσιο.


Θα χαλάσουμε τις καρδιές μας


Λοιπόν, όλα κι' όλα για να μείνουμε φίλοι.

Αγαπητοί κουκουλοφόροι και ευρύτεραι ταραχοποιαί δυνάμεις, ακούστε με προσοχή.

Κάψτε, ρημάξτε όπου σας καπνίσει σε όλη την επικράτεια, όπως κάνετε ως σήμερα, και λογαριασμό μη δίνετε σε κανένα.

Μη διανοηθείτε όμως, και το δηλώνω κατηγορηματικά, να κάνετε τα δικά σας στο Κολωνάκι, θα σας κόψουμε τα πόδια "σύριζα".

Δεν είναι δυνατόν και η πολιτεία δεν θα ανεχθεί την παραμικρή παρασπονδία στο κέντρο αυτό του Ελληνισμού, στην καρδιά της χώρας, όπου κατοικοεδρεύει, ψωνίζει ή απολαμβάνει τον καφέ της η πολιτική, οικονομική, δημοσιογραφική και η γενικότερη λαμογική κάστα της χώρας.

Κάψτε τα Ταμπούρια. Βιάστε σύμπασα την Ελλάδα και το Άργος. Προπηλακίστε ελεύθερα όπου θέλετε, στο Κολωνάκι όμως θα έρχεστε για καφέ, ψώνια και busines όπως tutti οι Capi, και μόνο γι' αυτά.

Ακούς εκεί κουκουλοφόροι στο Κολωνάκι, την κολώνα του ελληνικού - και βάλε - πολιτικοοικονομικού συστήματος.

Η ανοχή έχει και κάποια όρια.

Κάτω τα χέρια από το Κολωνάκι λοιπόν, για να 'μαστε φίλοι, εξουσία και κουκουλοφόροι όπως τα συμφωνήσαμε.


Κάποιοι επιτέλους πρέπει να μιλήσουν


Ξέρω ότι φοβάστε να το πείτε, αλλά εγώ θα το τολμήσω, κι' ας ξέρω ότι θα το πληρώσω ακριβά, αφού τα βάζω με την κυβέρνηση, τον Συνασπισμό εν προκειμένω.

Για όλα φταίει ο Συνασπισμός. Δύο τρείς έχουμε το θάρρος να πούμε ελεύθερα τη γνώμη μας. Άντε πέντε.

Ο Μαυροτζαφέρης, ο καταλληλότερος, ο ακαταλληλότερος, η μικρή χουχού κι' εγώ, έχουμε επανειλημμένα στιγματίσει τον ύποπτο ρόλο του περιθωριακού αυτού κόμματος, που από τότε που ανέβηκε στην εξουσία, μόνο δεινά έχουν βρεί αυτόν τον πολύπαθο τόπο.

Τι να πρωτοθυμηθώ;

Χρηματιστήριο; Δομημένα, σοδομημένα ομόλογα; Άδεια ταμεία; Άϋλες συντάξεις, Απασχολήσιμους; Ανεργία; Κουμπάροι Τσίπρα; Γείτονες Αλαβάνου;

Τα θυμάμαι και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι.

Από τότε που ο Συνασπισμός ανέλαβε τις τύχες της χώρας, πάμε κατά διαόλου, αλλά υπομένουμε καρτερικά τόσα χρόνια, πότε θα κάνει ξαστεριά.

Η υπομονή όμως, έχει και τα όριά της.

Μετά την προχθεσινή έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα του Κολωνακίου, ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Η σταγόνα ξεχείλισε το ποτήρι. Με ανησυχεί μόνο ένα γεγονός. Ότι αυτή τη φορά, μόνο ο Μαυροτζαφέρης έβαλε το δάχτυλο στον τύπο των ήλων και λαύρος καταδίκασε για άλλη μία φορά την Συνασπισμό και τις παραφυάδες του.

Ο Μαυροτζαφέρης κι' εγώ, μόνοι στις επάλξεις της αντίστασης κατά της κυβέρνησης του Σύριζα.

Θα νικήσουμε. Θα δικαιωθούμε.


Το σύγχρονο Ρούπελ


Έλεγε χθες τηλεοπτικός επαείων και βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος -όχι του Συνασπισμού, εξηγούμαι- αλλά του υπεύθυνου και σοβαρού, ότι, πως να γίνει μια σύλληψη, την ώρα που οι κουκουφόροι ρήμαζαν τον τόπο, αφού δεν υπήρχαν διμοιρίες ΜΑΤ, για να κάνουν κυκλωτική κίνηση.

Μάλιστα.

Μόνο μία διμοιρία για μία σύλληψη; Και την αεροπορία γιατί τη έχουμε; Το ναυτικό; Έχουμε τόσες μοίρες καταδρομών, και μία μεραρχία ειδικών δυνάμεων. Είναι ώρα να κάνουμε τσιγκουνιές; Το Κολωνάκι καίγεται, δεν τούρκεψε η Κιάφα.

Πυρ ομαδόν, μη μείνει ρουθούνι.

Αυτά που ξέρανε να τα ξεχάσουν στο σύγχρονο λίκνο του Ελληνισμού.

Τόσο χώρο έχει η Ελλάδα να αλωνίσουν. Ας πάνε να κάνουν ότι θέλουν, μακριά απ' τα καφέ di tutti Capi, τα σύχρονα Ρούπελ. Το Άλαμο. Το Βερντέν.

Αέρααα (βαρδαρίσιο)


Ξεπέρασα τους ενδοιασμούς μου, στραγγαλίστε τις ελευθερίες μου


Η κοινωνία ξεπέρασε τους ενδοιασμούς της και ζητά τάξη, δήλωσε κυβερνητική βουλευτίνα χθες στο MEGA, θεωρώντας ότι η επίθεση στο Κολωνάκι στο οποίο κατοικοεδρεύει, ήταν η θρυαλλίδα που ξύπνησε την απαίτησή μας για ασφάλεια.

Δεν γνωρίζω για εσάς, αλλά προσωπικά δεν είχα κανένα ενδοιασμό για την εφαρμογή της τάξης στο πλαίσιο που ο νόμος και το σύνταγμα προβλέπουν.

Αυτό ζητούμε χρόνια τώρα και οι αρμόδιοι αμολάνε χαρταετό, κομπάζοντας για το έργο τους, που έχει κάνει την Ελλάδα Σικάγο την εποχή της ποτοαπαγόρευσης.

Δεν είχαμε νομίζω κανέναν ενδοιασμό για την εφαρμογή του νόμου ποτέ. Τουλάχιστον όσοι είμαστε έξω από τα Διαβατά και τον Κορυδαλλό.

Ο λόγος περί δήθεν αναστολών είναι εκ του πονηρού.

Δεν θέλουν οι κυβερνήσεις να εφαρμόζουν τον νόμο. Θέλουν κατάχρηση εξουσίας και αστυνομοκρατία.

Μόνο έτσι, μετά την απόγνωση στην οποία έχουν φέρει τον κόσμο, θα μπορέσουν να ελέγξουν την δυσαρέσκεια.

Το καζάνι βράζει και είναι έτοιμο να σκάσει. Το ξέρουν και τρέμουν. Θέλουν λοιπόν λυμένα τα χέρια τους, να μπορούν να ξυλοφορτώνουν και φυλακίζουν τα παιδιά μας με τις ευλογίες μας, όταν διεκδικούν τη θέση τους στο αύριο.

Μη τους αφήσετε. Έχουμε νόμους και σύνταγμα.

Καιρός είναι να εφαρμοστούν σε όλους και για όλους.

http://karenweissmann.files.wordpress.com/2007/11/gagged_med3.jpg

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More