3.28.2010

Εθνικοί ευεργέτες


Οι νέοι εθνικοί ευεργέτες είναι οι καπνιστές, οι πότες και οι εποχούμενοι.

Πάντα πρώτοι στο μετερίζι του φορομπηχτικού αγώνα, οι τρείς αυτές κατηγορίες πραγματικών πατριωτών, είναι οι πρώτοι και καλύτεροι στόχοι -το γκολ απ'τα αποδυτήρια- κάθε υπουργού οικονομικών που έχει χάσει την μπάλλα και ψάχνει κατεπειγόντως ρευστό.

Προτείνω:

- Να στηθεί τύμβος πεσόντων καπνιστών έξω από το Θεαγένειο, εις μνήμην εκείνων που μαύρισαν το πλεμόνι τους -εκτός απ' τα συκώτια τους- ισοσκελίζοντας προϋπολογισμούς.

- Στα Τέμπη, Μαλακάσα, Αίγιο, να ανεγερθούν μνημεία στον άγνωστο αυτοκινητιστή που έπεσε ηρωϊκά μαχόμενος λόγω κακοτεχνιών στο χρυσοπληρωμένο οδόστρωμα.

- Τέλος, όταν ο Έλλην ξεσπαθώνει σε ταβερνεία, τσιπουράδικα και κλαμπ, μπάντες να παιανίζουν εθνικά άσματα και οι εφοριακοί να παρουσιάζουν όπλα. Ολέ!

Το οφείλουμε στου πεσόντες αδελφούς μας.

http://img.dailymail.co.uk/i/pix/2007/05_01/SmokingDriverREX_468x296.jpg

3.25.2010

Καραγκιοζιλίκια αέρος κοπανιστού

Τα επιδόματα που εισπράττουν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο, πολλές φορές δημιουργούν ανισότητες και κατάφωρες αδικίες. Ας δούμε μερικά παραδείγματα αρχίζοντας από το επίδομα... υψομέτρου.

Τι γίνεται αν κάποιος εργάζεται σε ημιορεινή περιοχή;

Παίρνει και τα δύο επιδόματα; παίρνει μισό για το βουνό και μισό για τη θάλασσα; δεν παίρνει κανένα από τα δύο, οπότε εδώ προκύπτει η καραμπινάτη αδικία;

Άλλη περίπτωση:

Ο υπάλληλος που χτυπάει στην ώρα τους τις κάρτες των υπολοίπων, ενώ είναι στο σπίτι τους και κοιμούνται, για να πάρουν το επίδομα... έγκαιρης άφιξης στην εργασία τους, δεν πρέπει να πάρει κατιτίς παραπάνω;

Ένα επίδομα πρωϊνής έγερσης θα τακτοποιούσε αυτή την αδικία, με μία προσαύξηση, αν λόγω πίεσης χρόνου δεν προλάβει να ρουφήξει τ'αυγό του, ή και να δέσει τα κορδόνια του. (Ένα επίδομα για αγορά παπουτσιών παντοφλέ πάντως, θα τακτοποιούσε το τελευταίο ενδεχόμενο).

Τέλος, ένα επίδομα για όλους τους υπόλοιπους Έλληνες που χρόνια πληρώνουμε αυτά τα καραγκιοζιλίκια, πιστεύω πως θα αποκαθιστούσε πλήρως τις ισορροπίες.

Υπάρχει το επίδομα γης -πεδινής τε και ορεινής- τα επιδόματα θαλάσσης που εισπράττουν ανελλιπώς όλοι οι σκυλοπνίχτες της οικονομίας μας, ας κόψουν και σε εμάς ένα επίδομα αγέρα κοπανιστού, για να θυμόμαστε που εναποθέσαμε τις ελπίδες μας.

3.18.2010

Ο Χάνς από το Γκεσελκίρχεν φταίει!

Μπορείνα μας τσαντίζει η ωμότητα με την οποία αναφέρονται σε μας, και δικαίως, αλλά ούτως ή άλλως οι βόρειοι είναι επιρρεπείς στις χοντράδες.

Με εμάς πρέπει να οργιζόμαστε που τους βάλαμε κεχαγιάδες στο κεφάλι μας. Που βγάλαμε μόνοι μας τα μάτια μας.

Αόμματοι, πολιτικώς οπαδοποιημένοι. Εύκολη λεία.

Ενώ τα σκάνδαλα τις τελευταίες δεκαετίες έσκαγαν το ένα μετά το άλλο, εμείς μαλώναμε για το ποιό χέρι ήταν πιο βαθειά στον μπεζαχτά, το πράσινο ή το μπλέ, αντί να τα κόψουμε από την ρίζα.

Φταίμε που τα είδαμε όλα να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια μας, και τα κοιτάγαμε σαν τα γελάδια που βλέπουν τα τρένα να περνούν. Φορτωμένα με το βιός το δικό μας και των παιδιών μας.

Κατά τ' άλλα φταίει ο Χάνς και όχι εμείς, που του δώσαμε το δικαίωμα από το Γκεσελκίρχεν να αποφασίζει για το βιοτικό επίπεδο της Μαγδάλως στον Καρβασαρά...

Κανάς ψηλός;

Την ψήφιση νόμου που θα καταργεί τα ψιλά γράμματα στις τραπεζικές συμβάσεις με ιδιώτες, θα προωθήσει η κυβέρνηση.

Πάλι; Έτσι πρόχειρα, θυμάμαι τουλάχιστον δύο φορές να περνά από τη Βουλή ανάλογο νομοσχέδιο να γίνεται νόμος του κράτους, το οποίο κράτος μπορεί να τον έχει να τον χαίρεται.

Στις τράπεζες δεν περνάει ο νόμος αυτός, εκεί είναι ο νόμος του τραπεζίτη.

"Τόσο και έτσι γουστάρω, κι' άμα θες. Έχει μισοπνιγμένους ο κόσμος ένα σωρό. Από δουλειά δεν μένω".

Φαίνεται τα ψιλά γράμματα, οι νομοθέτες τα εξέλαβαν για ψηλά. Με ήτα. Πως λέμε αψηλά; Α γειά σου.

Έτσι ίσως εξηγείται το γεγονός ότι παραμένουν σε ισχύ, καθώς -ατυχώς ακόμη- δεν μας έχει προκύψει πολιτικός τέτοιου ύψους, που να φτάνει εκεί ψηλά.

Κι' έτσι, λεηλατούν τα τελευταία ψιλά του κόσμου.

Μήπως παραγνωριστήκαμε;

- Και 'μεις δηλαδή τι είμαστε; Δεν είμαστε Ευρωζώνη ;

- Θα σε πω. Εμείς είμαστε μια ευρωτιράντα -που χου- που δανείζεται πιο ακριβά απο την ευρωζώνη η οποία της δανείζει και κάνει υπερκέρδη, εις βάρος μέλους της ευρωζώνης, για να διατηρηθεί η σταθερότητα στην ευρωζώνη.

Μήπως παραγνωριστήκαμε; Μήπως μας έχουν για ευρωμαλακούς; Ερωτώ κι' απάντηση δεν παίρνω. (Ποιός ασχολείται με έναν μαλακό, θα πεις και θα' χεις δίκιο).

3.17.2010

Ή ο παίκτης, ή η μπάλλα!


Μπορούν να εκφράσουν τις αντιρρήσεις τους κατά του φορολογικού... νομοσκέδιου οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, δεν μπορούν όμως επ' ουδενί να το καταψηφίσουν, ακόμη και αν διαφωνούν με αυτό.

Αφού εκφέρουν τις αντιρρήσεις τους, στη συνέχεια μπορούν να τις τυλίξουν σε μια κόλλα πρακτικών της βουλής και να τις πετάξουν στον πλησιέστερο κάδο.

Η καταψήφιση ως ενδεχόμενο, ουδόλως εξετάζεται. Προ της κομματικής πειθαρχίας οι συνειδήσεις των βουλευτών να πάνε να κουρεύονται. Εφ' όσον βέβαια εντοπιστούν.

Στο σημείο αυτό και ο κ. Πεταλωτής ήταν κάθετος και τράβηξε κι' αυτός -με την ευκαιρία- μια κόκκινη γραμμή.

Απ' αυτή τη γραμμή, περνάει ή η μπάλλα, ή ο παίκτης. Και τα δυό μαζί δεν περνάνε. Απο 'δω ο βουλευτής, από 'κει η συνείδησή του.

...................................................................................................................................................

Με τόσες κόκκινες γραμμές, εμείς δεν κατοικούμε πια την Ελλάδα, αλλά την Ερυθρά Λογοθάλασσα, όπου κι' εκεί, κάποιοι μας θεωρούν χάνους.

Άντε ρε Μέντιο, ποιός τη χάρη σου. Από υποζύγιο, σε μετατάσσουν σε κακκαβιά.

It takes one to know one, you know..

Σε καλό θα μας έβγαιναν τα σούρτα - φέρτα στη Γερμανία;

Φαίνεται πως για να εισπράξουμε εκείνη τη χλιαρή -έως παγερή- δήλωση στήριξης της Μέρκελ, μεταξύ άλλων, υποχρεωθήκαμε να αγοράσουμε το παγκοσμίως πρωτότυπο υποβρύχιο που γέρνει.

Δεν θα τεθεί σε υπηρεσία λένε, αλλά θα ψάξουμε εμείς για χαζό, να του πουλήσουμε τον Υποβρύχιο Πύργο της Πίζας, που κατασκεύασαν οι κατα τα άλλα μαστοράκλες, οι... "Γερνανοί"

Δεν είναι εύκολο σήμερα να βρίσκεις χαζούς και οι Γερνανοί είναι πολυάσχολοι. Οπότε πιάσαν τον πρώτο χαζό που ξέρουν -εν προκειμένω εμάς- και τον βάζουν να... ξετρυπώσει και τους υπόλοιπους.

It takes one to know one, you know..

3.12.2010

Οι... σωτήρηδες.

Κάποια στιγμή πρέπει να το πούμε στα παιδιά μας.

Δικαιούνται να μάθουν τι λογαριασμό θα αφήσουμε κληρονομιά να πληρώσουν, γιατί εμάς μας δώσαν ένα εκλογικό βιβλιάριο και πήγαμε ντογρού και αγεληδόν στον "έτσι που χαράξε ο τέτοιος".

Στην αρχή ακολουθήσαμε από αγνή πολιτική πεποίθηση και συνεχίσαμε με οπαδικό μονοχνωτισμό.

Εκεί στα 1990, το χρέος μας αναλογούσε σε "ένα εκατομμύριο δραχμές ανά έλληνα" (Κωνσταντίνος Μητσοτάκης).

Δηλαδή κάθε κάτοικος αυτής της χώρας όφειλε τρεις χιλιάδες ευρώ.

Το ποσό αυτό σήμερα -με τα χρέη των ταμείων- φτάνει τις 100.000 ευρώ, δηλαδή τριάντα τέσσερα εκατομμύρια δραχμές.

΄Η αλλιώς, κάθε παιδί που γεννιέται θα χρωστάει τα αποτελέσματα των καμωμάτων μας, για τα επόμενα τριάντα χρόνια.

Κι' έχουμε σήμερα πολιτικούς που κυβέρνησαν αυτήν την εικοσαετία, να είναι περήφανοι για το έργο τους.

Εμείς δε, άααλλοι μπουνταλάδες, επιβραβεύσαμε τους περισσότερους με νέες τετραείες στα βουλευτικά έδρανα.

Κι' έτσι σήμερα όλοι τους μπορούν να έχουν καύχημα, ότι παρέλαβαν τον ΄Ελληνα φορτωμένο με χρέος τριών χιλιάδων ευρώ κατά κεφαλήν, και του έριξαν τριάντα χρόνια χρέος στο κεφάλι.

Οι σωτήρηδες.

O εχθρός του τρίχα είναι η Σύρ(ρ)ιζα

Ποιός είναι ο εχθρός του τρίχα; Ο... Σύριζα.

"Άστραψε και βρόντησε" ο Θεόδωρος, όταν αναφέρθηκε στον Σύριζα.

Αυτό το παιδί τι παθαίνει και μόλις ακούσει Σύριζα γυρίζει το μάτι του;

Που κοιτάς ρε Θόδωρε; Αλλού είναι ο οχτρός.

Πάλι στο γάμο του καραγκιόζη βαράει παιδιά ο Θόδωρος και καλυφθείτε μη σας πάρει καμμιά ξώφαλτση.

Το' χουν οικογενειακό φαίνεται να ασχολούνται με τα πραγματικά προβλήματα του τόπου.

Ο παππούς ως δικτάτορας, μετρούσε το μήκος των γυναικείων φουστανιών, κι' ο Θόδωρος βρίσκει στον Σύριζα τον οχτρό του έθνους.

Πάντως ένα δείχνει σίγουρα.

Δεν πρόκειται ποτέ να πάθε εγκεφαλικό.

Φύσα να δεις την Πόλη.


Τι κάνεις εκεί ρε Νίκο. Βρε σβήσε τα φώτα μη τα δει ο Παπακωνσταντίνου, και μας φορολογήσει για δισεκατομμυριούχους.

Ειδικός φόρος κανατάλωσης, στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, και έτσι μπαίνουμε δυναμικά στον χώρο της πράσινης ανάπτυξης, η οποία δεν θα χρειάζεται ηλεκτρισμό, αλλά θα κινείται με την αιολική ενέργεια των μπαρδακίων των προεκλογικών δεσμεύσεων, και της μετεκλογικής αμνηστίας.

Επιστροφή στα μαγκάλια, τη φουφού και τις γκαζόλαμπες, μέχρι η χώρα να βγεί από τη στενωπό (έτσι λέμε εσχάτως to αχαλίνωτο σεχ), γεγονός που προσδιορίζεται χρονικά, στην ίδια πάνω κάτω περίοδο που θα βγάλει ο ήλιος κέρατα.

Γι' αυτό σου λέω Νίκο. Η αιολική ρητορική θα μας σώσει.

Φύσα να δεις την Πόλη.

Παρ' το αλλιώς.

Να δώσουμε ωρέ Γιώργο, αλλά όχι για να τα ρίξεις κι’ εσύ στο σουρωτήρι του αυτού του δημόσιου. Μπάλωσέ το πρώτα και μετά τα λέμε.

Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να πάρεις τον νόμιμο 14ο μισθό, για να μπαλώσεις τα αμπάλωτα, και δεν κάνεις κάτι καλύτερο, που θα σε κρατήσει για 20 χρόνια στην πρωθυπουργία. (Εκτός αν είσαι υπεράνω).

Xαρίζουμε στη χώρα, όχι τον 14ο μισθό, που τον χρειαζόμαστε όσο κι' αν πιστεύεις το αντίθετο, αλλά όλα τα παράνομα πανωτόκια που έχουμε πληρώσει στις τράπεζες, που συνεχίζουν να τα εισπράτουν παράνομα, εδώ και χρόνια, όσο δηλαδή καιρό παίζουν κάποιοι τους νομοθέτες στη Βουλή.

Σου υπογράφω εξουσιοδότηση τώρα. Τα πήραν παράνομα, πάνε πάρτα. Μπορείς;

(Να σου θυμίσω τέλος, επειδή δείχνεις να έχεις πρόβλημα προσανατολισμού κι' όλο κατά κρεμμύδι τραβάς, ότι το σκόρδο είναι αριστερά).

3.08.2010

Προϋποθέσεις...

Για να εισπράξεις ΦΠΑ, πρέπει οπωσδήποτε να προηγηθεί αγοραπωλησία.

Για να γίνει αγοραπωλησία στις μέρες μας, επιβάλλεται να συμφωνήσουν επ'αυτού, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ, ο κ. Τρισέ, ο κος Ρεν, η κα Μέρκελ και καμμιά πενηνταριά ακόμη "κεχαγιάδες" που εσχάτως μας προέκυψαν.

Πρέπει πρώτα αυτοί να συμφωνήσουν, οτι ναι, μπορούμε ως έθνος να αγοράσουμε ένα ματσάκι μαϊντανό κι' ένα γιαούρτι 2% (αφού το 98% το χρωστάμε).

Μετά πρέπει να βρούμε έναν έμπορο που να έχει περάσει τις συμπληγάδες των πέτσινων επιταγών, της ανύπαρκτης ή της τοκογλυφικής χρηματοδότησης, τα μπλόκα στην εθνική, τις απεργίες των τελωνειακών, τα εμπόδια του δύσθυμου -μην πω τίπτε βαρύτερο και χαλάσει ο στόμας μου- δημόσιου και όποιου άλλου εμπόδιου προκύψει, μετά τους προσεκτικούς "σκεδιασμούς" της εκάστοτε κυβέρνησης.

'Ετσι ο καταναλωτής των τριών κι' εξήντα -μείον 20%- θα μπορέσει να ψωνίσει και να καταβάλλει στο έμπορο τον σχετικό ΦΠΑ.

Στη συνέχεια, από την κατηγορία των εμπόρων, θα πρέπει να υπολογίσουμε το ποσοστό εκείνων που θα αποδώσουν -όπως οφείλουν- τον ΦΠΑ που έχουν εισπράξει.

Δηλαδή, για να εισπράξουμε τον ΦΠΑ που θα μας σώσει, πρέπει να ισχύουν καμμια δεκαπενταριά προϋποθέσεις, οι οποίες σπανίζουν στην σημερινή πραγματικότητα της αγοράς, πράγμα που ελπίζουμε να γίνει γρήγορα αντιληπτό από τους κυβερνώντες.

Διαφορετικά ελλοχεύει ο κίνδυνος, να μείνουν αδιάθετα τα 2% γιαούρτια στα ράφια και να χρησιμοποιηθούν ως πυρομαχικά 100%.

3.04.2010

Αριστερός όπως ερχόμαστε ή όπως πάμε;

Ελπίζω να είσαι αυτό που δείχνεις Γιώργο. Μόνο μη μείνουμε πάλι στις διαπιστώσεις και τις πραγματογνωμοσύνες.

Αν κρίνω από τα μέτρα πάντως, μάλλον ξεκίνησες με το... "δεξί" if you catch my drift.

Ας πληρώσουν και οι άδικοι μιά φορά, που μου έχου την Ελλάδα πριβέ τραπέζι τους και την πίτα αγκαζέ.

Δεν είναι δυνατόν να την πληρώσουν πάλι χαμηλόμισθοι και συνταξιούχοι συλλήβδην.

Γιατί έχει μισθούς 700 ευρώ και μισθούς 20.000 ευρώ (ΔΕΚΟ)

Έχει σύνταξη των 600 ευρώ και σύνταξη των 7.000 ευρώ.

Έχει εφ' άπαξ 500.000 ευρώ, και ισόποσες φάπες για όλους τους υπόλοιπους.

Αλλιώς εξήγησέ μας τι αριστερός είσαι. Αριστερός όπως ερχόμαστε ή όπως πάμε;

Νυν υπερακτίων ο αγών!


Σήκω Μέντιο! Όπλα, παλάσκες μπέργκιν και θέσεις μάχης!

Ο Γιώργος κύρηξε πόλεμο ενάντια στα καταστροφικά σενάρια και τους κακούς μας καιρούς.

Η αλλαγή αναβάλλεται για αδιευκρίστα τέρμινα, καθώς προέχει να σώσουμε το σπίτι μας και μετά να ασχοληθούμε με το χρώμα που θα βάψουμε τους τοίχους και που υπαγορεύει το Φενγκ Σούι να βάλουμε το συντριβάνι.

Για την ώρα μας υπαγορεύει η Μέρκελ και οι αγορές, που να βάλουμε το άλλο πόδι μας, τώρα που μας παίρνουν και τα δύο παπούτσια, και μας αφήνουν μια σαγινάρα allweather.

Στο μεταξύ ξέχνα το κόκκινο χρώμα που ήθελες να βάψουμε το χωλ, καθώς τα υπάρχοντα αποθέματα τα έχει δεσμεύσει η κυβέρνηση, για να τραβάει τις κόκκινες γραμμές της, μετά από κάθε υπαναχώρησή της σε νέες γραμμές άμυνας.

Ιτε Μέντιοι Ελλήνων, ελευθερούτε την καφαλαιαγορά! Νυν υπερακτίων ο αγών!

3.03.2010

Tο σχέδιο γάμα (γ')


Ρε συ Μέντιο, τι πήγες και του είπες του πρωθυπουργού;

Πώς θέλεις λέει να διαθέσεις ένα μισθό για να σωθεί το διατραπεζικό σύστημα; Να χαρώ εγώ τον φίλο μου τον Μπρούκλη.

Είναι ωρέ δυνατόν να του λες τέτοια σόκιν πράματα πρωθυπουργό άνθρωπο, να τα πιστέψει και να προχωρήσει στο σχέδιο γάμα, (αφού το βήτα είναι από χθες υπό, αν όχι σε εφαρμογή), να προχωρήσει λοιπόν στο σχέδιό του, όπου και θα χαράξει τη νέα κόκκινη γραμμή της ανυποχώρητης άτακτης υποχώρησης;

Μην τον ακούτε κύριε πρωθυπουργέ τον Μέντιο. Aπό την πείνα τα λέει.

Η χαρά του δαλτωνικού


Πάντως αν μη τι άλλο, το ΠΑΣΟΚ μας προέκυψε πολύχρωμο. Η χαρά του δαλτωνικού.


Ευαγγελίζεται την πράσινη ανάπτυξη, τραβάει κόκκινες γραμμές που ακολουθώντας όλη τη γκάμα του χρωματικού φάσματος, σβήνουν απαλά προς το ροζ των τεμενάδων, της υποταγής και της μοιρολατρείας.


Βεβαίως έχει και τον κόκκινο Παπουτσή, τον Jiminy cricket της παράταξης, την φωνή της προς απώλειαν συνείδησής της.


Κάθε κυβέρνηση έχει κι’ έναν τέτοιο, για να γεμίζει μπαρδάκια το πόπολο, την ώρα που οι κάθε λογής έμποροι οργιάζουν στην πλάτη του.


Η Ν.Δ. είχε τον κόκκινο Πάνο που γρήγορα τον έφαγε το σκοτάδι, και τον Μανώλη που άντεξε κομμάτι παραπάνω, μέχρι να πιστέψει τελικά όλα αυτά που έλεγε και να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια.


Το ΠΑΣΟΚ έχει τον κόκκινο Παπουτσή και τον Βαθυπράσινολαχανοβεραμάν allweather Πάγκαλο.


Και κάτι τελευταίο σχετικά με τις κόκκινες γραμμές.

Υπάρχει κίνδυνος σύντροφοι, όσο πιο πίσω πάτε τις γραμμές, τόσο πιο πολύ να απομακρύνεστε από τη μικρομεσαία βάση σας, που ήδη αρχίζει να δυσανασχετεί σοβαρά.


Και την επόμενη φορά, φοβούμαι, λαμπόγυαλο δεν θα το κάνουν οι πιτσιρικάδες το μαγαζί.

Πλανήτης γη καλεί ΔΕΗ. Ακούει κανείς;

- Πλανήτης γη καλεί ΔΕΗ. Ακούει κανείς;


-...............................


- Χιούστον μου φαίνεται πως έχουμε πρόβλημα.


105% σκοπεύει να αυξήσει η ΔΕΗ τα τιμολόγιά της για την οικιακή κατανάλωση, παρά την κυβερνητική κόκκινη γραμμή, που θέλει τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ να μην αυξάνονται.


Άλλη μια κόκκινη γραμμή της κυβέρνησης, που δείχνει να διολισθαίνει επικίνδυνα προς το ροζ της ασύδοτης αγοράς, και του μονομερούς sex.


Βέβαια η ΔΕΗ έσπευσε να δηλώσει ότι δεν προβλέπεται η αλλαγή της πολιτικής των παγωμένων τιμών για το 2010, αλλά ο σπόρος έπεσε.


Τώρα θα τον πάρουν τα φιλότιμα παπαγαλάκια των κρυφών κονδυλίων, θα το μασήσουν για κάποιους μήνες και θα μας πείσουν τελικά πως πληρώνουμε φτηνά το ρεύμα.


Θα κάνουμε εμείς πως στριτζωνόμαστε με διαφορετικά μπλόκα στις διαμαρτυρίες μας, γιατί κι’ εδώ καταφέραμε να διασπαστούμε, και οι χρήσιμοι θα κάνουν τη δουλειά τους. Business as usual.


Μέντιο μείνε σκυφτός. Μάθανε ότι… φιλιόμαστε, πλακώσανε κι’ οι εγχώριοι γύφτοι.

3.01.2010

Κυβερνήσεις γιουσουφάκια

Ωραίο πράγμα να είσαι αγορά, την ώρα που επικρατούν οι νόμοι σου.

Να’ χεις την πολυτέλεια κυβερνήσεις να σου κάνουν κουνήματα, για να σου γίνουν αρεστές, ώστε να καταληστεύσεις τον λαό τους.

Κι’ αφού τον ξεζουμίσεις με τοξικά προϊόντα και αέρα κοπανιστό, να ζητάς από τις κυβερνήσεις γιουσουφάκια, να τον αφαιμάξουν περισσότερο, για να μπορέσεις απρόσκοπτα να συνεχίσεις το παρασιτικό έργο σου, σε κάποια άλλη γωνιά του πλανήτη.

Όταν λέμε αγορά βέβαια, δεν εννοούμε αυτήν που διέπεται –σε θεωρητικό πάντα επίπεδο- από τους κανόνες της προσφοράς και τη ζήτησης. Αυτή είναι η αγορά της πραγματικής οικονομίας, και ας μη τη συγχέουμε με την άλλη αγορά, της μουσαντένιας οικονομίας –και της απροκάλυπτης αρπαχτής- Καμία σχέση, η μία με την άλλη.

Ελεύθερη αγορά σήμερα σημαίνει ότι μπορούμε πέντε καιροσκόποι με κεφάλαιο στα χέρια μας, να αποφασίζουμε ποια θα είναι η χρηματοδότηση του εμπορίου στη Χιλή, πόσο θα κάνει το αλεύρι στην Τανζανία και αν σήμερα θα πιούνε γάλα, εκατομμύρια παιδιά που λιμοκτονούν.

Κινητήρια δύναμη της αγοράς αυτής , είναι το κλασσικό δόγμα:

«Τα λεφτά μου είναι στην τσέπη σου. Εγώ απλώς πρέπει να βρω τρόπο να σου τα πάρω».


Κι’ επειδή είμαι φοβερά απασχολημένος με την καταμέτρηση της λείας μου, βάζω τις κυβερνήσεις γιουσουφάκια, να τα μαζέψουν για λογαριασμό μου.


Αυτός είναι ο πολιτισμός της Δύσης σήμερα, και θέλουμε να τον κάνουμε κι’ εξαγωγή, τρομάρα μας.


Σύρμα, ήρθε ο Ρεν.

Και μετά σου λένε arbeit macht frei, η εργασία σε απελευθερώνει δηλαδή.

Μπά; τι μο λες;

Και τι κάναμε όλα αυτά τα χρόνια που χτυπούσαμε ορθοπεταλές; Χαρταετό καντηλιάζαμε;

Και να θα βγούμε από το τούνελο, βάλτε όλοι ένα χέρι να βγούμε από τη στενωπό, κι’ εκείνο το φως που βλέπετε στο βάθος, δεν είναι το τέλος του τούνελου, αλλά τα αστράκια που θα δείτε με το νέο σταθεροποιητικό πρόγραμμα, που θα εφαρμόσουμε μόλις φτάσουμε εκεί, και πάει λέγοντας.

Ποια είναι η ελευθερία που μας εξασφάλισε λοιπόν η εργασία μας, όλα αυτά τα χρόνια, από μεταπολίτευση και μετά; Αυτή του Τρισέ του Μανιαμούνια και των αγορών;

Το δεξί μας χέρι δουλεύει σήμερα για να στηρίξει την οικονομία των λίγων, το αριστερό για να αποπληρώσει δάνεια και τοκοχρεωλύσια από τα οποία δεν είδαμε δεκάρα τσακιστή, το αριστερό μας πόδι στο πετάλι, δουλεύει για να πληρώσει την χασούρα τάχα των αγορών, μετά την τελευταία αφαίμαξη του πλανήτη από αυτές , και το δεξί πόδι για να πληρώσει έναν δημόσιο τομέα, που θεωρεί κεκτημένο του δικαίωμα, να δουλεύουν όλοι οι άλλοι για πάρτη του.

Γι’ αυτό σου λέω Μέντιο, σήμερα που έρχεται ο ομπερφύρερ Όλι Ρεν, κάνε τον φοβερά απασχολημένο, γιατί με αυτούς που μπλέξαμε, δεν ξεμπλέκουμε εύκολα.

Κάνε πως δουλεύεις, όπως αυτοί κάνουν πως μας πληρώνουν.


Τι άλλο;


Τι άλλο μπορεί να είναι η οικονομία, από μία οργανωμένη προσπάθεια, για να καλυτερεύει την ζωή του ο άνθρωπος;


Κι’ όμως, αυτό που ζούμε ως πραγματικότητα είναι το ακριβώς αντίθετο. Η οικονομία δείχνει να ενδιαφέρεται περισσότερο για την εξισορρόπηση των αριθμών, και των ισοζυγίων, σε βάρος της κοινωνικής ισορροπίας.


Έχει διάφορους χαρτογιακάδες αποκομμένους από κάθε πραγματικότητα, να παραδίδουν στον αρχηγό της χώρας σου, δίκην δέκα εντολών, ένα κατάλογο με πρέπει και μη για το λαό της και για αδιευκρίνιστο διάστημα..


Βάρα εσύ κουπί, θα σου πούμε πότε να σταματήσεις.


Αφού όμως η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα, τα πράγματα είναι απλά.


Δεν έχει παρά να χρησιμοποιήσει το εργαλείο οικονομία, για να χαρίσει τα αγαθά αμφοτέρων, δημοκρατίας και οικονομίας, στον κόσμο που απαρτίζει την πρώτη και κινεί τη δεύτερη.


Αλλιώς αυτό που ζούμε είναι «κάτι σαν» δημοκρατία, στην κεφαλή της οποίας βρίσκονται κάποιοι που «σαν να κυβερνούν», βασιλείς, ελέω Τρισέ και Αλμούνια και κάποιων «αόρατων» funds.


Οδοντογλυφίδες με ονομασία προέλευσης

Μπορεί να πάσχει από διάφορα η Ευρώπη, εκεί που δεν πιάνεται είναι στους κανονισμούς. Οδοντογλυφίδα να πουλήσεις σήμερα, χρειάζεται να πληροί αυστηρότατες προδιαγραφές. Πρέπει να έχει διαπίστευση CE.


Ερωτώ ο αφελής. Γιατί δεν μπορεί να γίνει κάτι ανάλογο και για τα τραπεζικά προϊόντα; Η νομική υπηρεσία της Ένωσης δεν θα μπορούσε να θέσει τις προϋποθέσεις εκείνες, που θα τα εξανθρώπιζαν;


Προς Θεού, δεν λέω να υποβάλλουμε τις τράπεζες σε έλεγχο. Κάτι τέτοιο στις μέρες μας θα αντιστοιχούσε με εσχάτη προδοσία. Απλώς εκείνα τα τραπεζικά προϊόντα που είναι συμφέροντα και όχι απροκάλυπτα μονομερή, να έχουν κι’ αυτά μια σήμανση.


Δεν είναι δυνατόν να έχουμε σήμανση για το σχήμα, το μέγεθος και το είδος ξύλου μιας οδοντογλυφίδας και να μην έχουμε κάτι ανάλογο για μια πράξη, όπου κάποιος βάζει υποθήκη το σπίτι του.

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More