12.16.2011

Oι 15 καλύτερες ατάκες του Αρκά:


1.. ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΒΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ, ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ ΑΠΟ ΠΟΥ ΜΠΗΚΑ.

2.. ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΝΑ ΚΟΥΡΑΖΕΣΑΙ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΑΝΑΠΑΥΣΗΣ.

3.. H ΠΕΙΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΤΕΝΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΑΣ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΠΙΑ ΦΑΛΑΚΡΟΣ!

4.. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ 4 ΛΥΚΟΙ ΚΑΙ 1 ΠΡΟΒΑΤΟ ΝΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ.

5.. ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΠΩΣ ΞΕΡΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΚΝΕΥΡΙΖΟΥΝ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΤΑ ΞΕΡΟΥΜΕ.

6.. ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΗΧΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΑΣΟΛΑΔΑ. ΜΕΤΑ ΘΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΒΗΞΕΙΣ

7.. Η ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ.

8.. Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΦΑΣΕΙΣ: ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗ, ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ.
ΞΕΚΙΝΑΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙΣ ΚΑΝΑΛΙΑ.

9.. ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ. ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ.

10.. ΜΕΓΑΛΟΦΥΪΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΓΥΜΝΙΣΤΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΦΑΤΣΕΣ.

11.. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΗΛΙΘΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΗ. ΕΤΣΙ ΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΕΝΩ ΕΝΑΣ ΗΛΙΘΙΟΣ ΦΤΩΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΗΛΙΘΙΟΣ.

12.. Η ΤΥΧΗ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΟΥ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΑΛΛΑ Η ΑΤΥΧΙΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΠΟΜΟΝΗ.

13.. ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΤΟ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΚΟΨΩ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ.

14.. Η ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ.

15.. ΚΑΝΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ:
ΠΛΥΘΕΙΤΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΕΝΑ ΦΙΛΟ...
H' MIA ΦΙΛΗ (ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΟ ΓΟΥΣΤΟ)!!

12.15.2011

Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων, ξανάπε, όμως κι' αυτή τη φορά, έβαλε φωτιά στα ρούχα του.

11.28.2011

Το δίκτυο

11.18.2011

Ο γιαλός είναι μια χαρά


Μετά τα λαμπρά επιτεύγματα της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής, δεν θα ήταν -ασούμε- φρόνιμο να αρχίσουμε να αναρωτιόμαστε για την πρακτική αξία βεβαιοτήτων τύπου μονομερώς μονομερής οικονομικός μονόδρομος;

Μήπως τελικά δεν είναι στραβός ο γιαλός, απλώς έχουμε πέσει στη δίνη μιας ρουφήχτρας κι' αν δεν βαρέσουμε κουπί, όλοι όμως, όχι οι μισοί, δεν ξεκολλάμε τον Γερμανό τοκογλύφο από τη ράχη μας ούτε με ματσακόνι;


Δεν γίνεται να κωπηλατούν πάντα οι ίδιοι και κάποιοι ανακυκλούμενοι στο κατάστρωμα της γαλέρας να παριστάνουν τον Αίολο, που ανάθεμά με αν έχει πάρει χαμπάρι σε ποια γωνιά της ιστορίας παράτησε τον ασκό του και μας άρχισε τις γκάιντες και εσχάτως, τις πίπιζες βρετανικού δικαίου.

Η πολιτική είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε στα χέρια των πολιτικών, πράγμα που φάνηκε άλλωστε από την επιλογή ενός τραπεζίτη, για να μας σώσει από τη μανία των Ιερών Αγορών. (Εδώ κι' αν μιλάμε για οικονομικοπολιτική μεταφυσική).

Ο γιαλός είναι μια χαρά. Οι πολιτικές μας αρμενίζουν στραβά. Και εφ' όσον φέρνουν φόβο και απόγνωση, συναισθήματα ασύμβατα με τη δημοκρατία, πρέπει να τις αλλάξουμε.

Εδώ προκύπτουν οι ευθύνες μας.

11.09.2011

Κάθε κατεργάρης στον πάγκο μας

Παίρνει σχήμα αγάλι αγάλι –καθώς ο χρόνος περισσεύει- η νέα κυβέρνηση τραπεζικής συνεργασίας.

Πρωθυπουργός από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, υπουργός οικονομικών από το ΔΝΤ. Την θέση του υπουργού υγείας καταλαμβάνει ο δόκτωρ Μένγκελε, το παιδείας ο Αλάρριχος και το δημόσιας τάξης ο Κοκκινογένης…

11.07.2011

Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΓΑΪΔΑΡΩΝ


Μια μέρα εμφανίστηκε σε ένα χωριό ένας άνδρας με γραβάτα. Ανέβηκε σε ένα παγκάκι και φώναξε σε όλο τον τοπικό πληθυσμό ότι θα αγόραζε όλα τα γαϊδούρια που θα του πήγαιναν, έναντι 100 ευρώ και μάλιστα μετρητά.
Οι ντόπιοι το βρήκαν λίγο περίεργο, αλλά η τιμή ήταν πολύ καλή και όσοι προχώρησαν στην πώληση γύρισαν σπίτι με το τσαντάκι γεμάτο και το χαμόγελο στα χείλη.
Ο άνδρας με τη γραβάτα επέστρεψε την επόμενη μέρα και πρόσφερε 150 ευρώ για κάθε απούλητο γάιδαρο, κι έτσι οι περισσότεροι κάτοικοι πούλησαν τα ζώα τους. Τις επόμενες ημέρες προσέφερε 300 ευρώ για όσα ελάχιστα ζώα ήταν ακόμα απούλητα με αποτέλεσμα και οι τελευταίοι αμετανόητοι να πουλήσουν τα γαϊδούρια τους.
Μετά συνειδητοποίησε ότι στο χωριό δεν έμεινε πια ούτε ένας γάιδαρος και ανακοίνωσε σε όλους ότι θα επέστρεφε μετά από μια εβδομάδα για να αγοράσει οποιοδήποτε γάιδαρο έβρισκε έναντι … 500 ευρώ!! Και αποχώρησε.
Την επόμενη μέρα ανέθεσε στον συνέταιρό του το κοπάδι των γαϊδάρων που είχε αγοράσει και τον έστειλε στο ίδιο χωριό με εντολή να τα πουλήσει όλα στην τιμή των 400 ευρώ το ένα.
Οι κάτοικοι βλέποντας την δυνατότητα να κερδίσουν 100 ευρώ την επόμενη εβδομάδα, αγόρασαν ξανά τα ζώα τους 4 φορές πιο ακριβά από ότι τα είχανε πουλήσει, και για να το κάνουν αυτό, αναγκάστηκαν να ζητήσουν δάνειο από την τοπική τράπεζα.
Όπως φαντάζεστε, μετά την συναλλαγή οι δύο επιχειρηματίες έφυγαν διακοπές σε έναν φορολογικό παράδεισο της Καραϊβικής, ενώ οι κάτοικοι του χωριού βρέθηκαν υπερχρεωμένοι, απογοητευμένοι, και με τα γαϊδούρια στην κατοχή τους που δεν άξιζαν πλέον τίποτα.
Φυσικά οι αγρότες προσπάθησαν να πουλήσουν τα ζώα για να καλύψουν τα χρέη. Μάταια. Η αξία τους είχε πατώσει. Η τράπεζα λοιπόν κατάσχεσε τα γαϊδούρια και εν συνεχεία τα νοίκιασε στους πρώην ιδιοκτήτες τους.
Ο τραπεζίτης όμως πήγε στον δήμαρχο του χωριού και του εξήγησε ότι εάν δεν ανακτούσε τα κεφάλαια που είχε δανείσει θα κατέρρεε και αυτός, και κατά συνέπεια θα ζητούσε αμέσως το κλείσιμο της ανοικτής πίστωσης που είχε με τον δήμο.
Πανικόβλητος ο δήμαρχος και για να αποφύγει την καταστροφή, αντί να δώσει λεφτά στους κατοίκους του χωριού για να καλύψουν τα χρέη τους, έδωσε λεφτά στον τραπεζίτη, ο οποίος παρεμπιπτόντως … ήταν κουμπάρος του δημοτικού συμβούλου…
Δυστυχώς όμως ο τραπεζίτης αφού ανέκτησε το κεφάλαιό του, δεν έσβησε το χρέος των κατοίκων, και ούτε το χρέος του δήμου, ο οποίος φυσικά βρέθηκε ένα βήμα πριν την πτώχευση.
Βλέποντας τα χρέη να πολλαπλασιάζονται και στριμωγμένος από τα επιτόκια, ο δήμαρχος ζήτησε βοήθεια από τους γειτονικούς δήμους. Αυτοί όμως του έδωσαν αρνητική απάντηση, γιατί όπως του είπαν είχαν υποστεί την ίδια ζημιά με τους δικούς τους γαιδάρους!!...
Ο τραπεζίτης τότε έδωσε στον δήμαρχο την «ανιδιοτελή» συμβουλή / οδηγία να μειώσει τα έξοδα του δήμου: λιγότερα λεφτά για τα σχολεία, για το νοσοκομείο του χωριού, για την δημοτική αστυνομία, κατάργηση των κοινωνικών προγραμμάτων, της έρευνας, μείωση της χρηματοδότησης για καινούρια έργα υποδομών… Αυξήθηκε η ηλικία συνταξιοδότησης, απολύθηκαν οι περισσότεροι υπάλληλοι του δημαρχείου, έπεσαν οι μισθοί και αυξήθηκαν οι φόροι.
Ήταν έλεγε αναπόφευκτο, αλλά υποσχόταν με αυτές τις διαρθρωτικές αλλαγές «να βάλει τάξη στη λειτουργία του δημοσίου, να βάλει τέλος στις σπατάλες» και να … ηθικοποιήσει το εμπόριο των γαϊδάρων.
Η ιστορία άρχισε να γίνεται ενδιαφέρουσα όταν μαθεύτηκε πως οι δυο επιχειρηματίες και ο τραπεζίτης είναι ξαδέρφια και μένουν μαζί σε ένα νησί κοντά στις Μπαχάμες, το οποίο και αγόρασαν … με τον ιδρώτα τους. Ονομάζονται οικογένεια Χρηματοπιστωτικών Αγορών, και με μεγάλη γενναιότητα προσφέρθηκαν να χρηματοδοτήσουν την εκλογική εκστρατεία των δημάρχων των χωριών της περιοχής.
Σε κάθε περίπτωση η ιστορία δεν έχει τελειώσει γιατί κανείς δεν γνωρίζει τι έκαναν μετά οι αγρότες. Εσύ τι θα έκανες στην θέση τους? Τι θα κάνεις εσύ?

11.02.2011

VENI VIDI VICI

Ότι θα πεθάνεις πριν το μέσο προσδόκιμο ζωής έχει αποφασιστεί, τό' χεις φαντάζομαι εμπεδώσει. Απλώς μένει να διαλέξεις τον τρόπο, ως κυρίαρχος λαός.

Το δίλημμα του δημοψηφίσματος θα είναι:

Θέλεις να πεθάνεις ορθός, ή να πεθάνεις γιουσουφάκι στην Τρούμπα των αγορών; Θέλεις γάιδαρος να σε πηδήσει, ή ελέφαντας να σε πατήσει; Διαλιέχτε, ο Γιωργάκης θέτει τό ύστατο δίλημμα-εκβιασμό της πρωθυπουργίας του.

Σήμερα θα πάει στους Μερκοζί.

Ελπίζω να του τραβήξουν μόνο το αυτί και να μην τον κρατήσουν για τίποτε νέες διαπραγματεύσεις -μιας και θα τους βρίσκεται εύκαιρος- και μας γυρίσει περιχαρής να θριαμβολογήσει ότι μας έσωσε δια του θανάτου μας.

Στο μεταξύ -και αυτόν- τον πολεμούν οργανωμένα συμφέροντα λέει, γιατί τους έχει κάνει -με την αποφασιστική του στάση- τη μούρη κρέας. Ο καψής στο mega ήταν σαφέστατος. Πρόκειται για κάποιους μπαχαλάκηδες παλιοσυνταξιούχους, κάτι άνεργους -προφανώς αναρχοαυτόνομους- κάτι γύναια στην ανεργία με απολυμένο άνδρα και παιδιά στους πέντε ανέμους, και διάφορα άλλα υποκείμενα που εξακολουθούν να ζουν ανάθεμά το γονιό τους.

Ήρθε, μας έσωσε και απέρχεται…

6.29.2011

Σκάσε, σε σώζουμε


Με το μεσοπρόθεσμο -λέει- αγοράζουμε χρόνο για να μη φάμε τώρα την "πατητή" από φιλεύσπλαχνους τοκογύφτους συνεταίρους μας, και βρεθούμε στον πάτο της θάλασσας, τροφή για τα χρηματοπιστωτικά σκυλόψαρα.

Θα την φάμε όμως -μας διαβεβαιώνουν- σε λίγους μήνες άντε σε τρία χρόνια, χρεωμένοι κατά κάποιες δεκάδες δεκάδων επιπλέον δις, με ξεπουλημένο το υπόλοιπο της Ελλάδας και όπως μας διαβεβαιώνει -στο βαθμό που μπορεί- η κυβέρνηση, πιο έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε το εχθρικότερο περιβάλλον.

Τότε που φιλικές και συνεταιρικές τοκογλυφικές ύαινες -και ευρύτερες προοδευτικές δυνάμεις της έξωθεν αρπαγής και της εγχώριας ρεμούλας- φρενιασμένες από το αίμα των μνημονίων θα φάνε μέχρι και τον Όλυμπο σε τιμή κοτρώνας.

Εάν συμβούν όλα αυτά τα πατριωτικά θα σώσουμε την πατρίδα και -το κυριότερο- θα έχουμε ανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών, άσχετα αν αυτές ποντάρουν στο θάνατό μας. Έχουμε φτάσει πλέον στην μεταφυσική εκδοχή της οικονομίας. Η Ακουλουθία Του Μαμμωνά.

Η χωρίς αναισθητικό εγχείριση του δόκτωρος Αλμπάνη τότε -και μόνον τότε! είναι μονόδρομος- θα θεωρηθεί πατριωτικά επιτυχής. Το ότι ο ασθενής θα έχει αναχωρήσει για τις αιώνιες μονές της δουλοπαροικής εργασίας και της πατροπαράδοτης μετανάστευσης, είναι πατριωτικώς δευτερεύον.

Άλλωστε χώρες ζόμπι αφήνει όπου πέρασε η Διεθνής Των Τσακαλιών, εύκολα χειραγωγούμενες λόγω ανάγκης και αιμορραγούσες το νεανικό τους σφρίγος, με καθημερινές αιμοπτ(ή)σεις προς χώρες Μινωταύρων.

Έτσι κι εμείς, εκτός όλων των άλλων, και σε απόδειξη ότι γίναμε επιτέλους καλά παιδιά, τους χαρίζουμε -στο καπάκι- γενιές καταρτισμένων -με δανεικά- εργαζομένων, επιστημόνων, τεχνικών.

Βλέπεις Μέντιο, εδώ τους κόβουμε φτερά και πόδια, επειδή κάποιοι με παραγραφέντα εγκλήματα, φρόντισαν ώστε η Ελλάδα -τώρα που έχει την ανάγκη τους- να μην μπορεί να τους κρατήσει.

Υποχρεώνομαι λοιπόν να πράξω το μεταμοντέρνο πατριωτικό μου καθήκον. Θα υπερψηφίσω το μεσοπρόθεσμο ώστε χαρίζοντας και ξεπουλώντας, κόβοντας μισθούς και ράβοντας κομματικά μπαλώματα, θυσιάζοντας τους νέους τριών γενιών και βάζοντας τη χώρα υπο κηδεμονία επ' αόριστο, να την σώσω, μέσα από τις ίδιες πρακτικές και με τον ίδιο μηχανισμό που μας έχει κάνει οικονομική ρόμπα διεθνώς. Ναι, είμαι φακίρης του LSE. Μπορώ, άρα τράβα να μεταλάβεις.

Θα ψηφίσω μάλιστα και το επόμενο μνημόνιο, ώστε να φάμε -και να πούμε κι΄ευχαριστώ- την "πατητή" που θα μας βγάλει πολύ μακρύτερα, στην Κίνα, όπου θα γίνει ευκολότερη η εξοικείωσή μας με την μεταμοντέρνα -και πολύ προχώ να πούμε- αντίληψη της ευμάρειας και της εργασιακής αξιοπρέπειας.

Το ψηφίζω, γιατί το μεσοπρόθεσμο, μεταξύ άλλων, είναι και γαμώ τα σενάρια οικονομικής φαντασίας.

6.17.2011

Στο υπουργείο ανάπτυξης περιέρχονται αρμοδιότητες του υπουργείου περιβάλλοντος. Έχετε γειά βρυσούλες, λόγγοι, βουνά, ραχούλες...

6.16.2011

Μακιαβελικό, άρα παίζει.


Σκέψου λέει, αυτό να 'ναι το colpo grosso του Γιωργάκη και ξαφνικά να γίνει Γιώργαρος. Γιά φαντάσου φαντασία δηλαδή. Είναι κι' αυτό ένα σενάριο. Μακιαβελικό, άρα παίζει.

Έχοντας πάρει χαμπάρι πιά όλοι μας πως οδεύουμε προς τόπον χλοερόν ως χώρα, ξεπουλημένη μέχρι τρίτη γενεά -γενιές included, με χονδροειδέστατους επικυρίαρχους στο σβέρκο μας, με τον κόσμο στα όρια της αντοχής και της ανοχής του, να απαιτεί βιώσιμη λύση για έξοδο από το αυτό το χάλι, ο Γιώργης -λέει- ν' αρπάξει τη συγκυρία απ' τα μαλλιά και κάνει εκείνα που χρειάζεται ο τόπος για να βγει από το σκοτάδι.

Να τολμήσει δηλαδή να τα βάλει με τα σπλάχνα του κόμματος, τις αργομισθίες, τα γελοία επιδόματα, τις προκλητικές συντάξεις, την συζητήσιμη παραγωγικότητα. Να πιάσει -λέει- την μόνιμα διογκούμενη φοροδιαφυγή και να κόψει τον λώρο των κυβερνήσεων με το κρατικοδίαιτο κεφάλαιο της χώρας, που συνεχίζει να κάνει το Γερμανό τουρίστα και καλοταϊσμένο από δεκαετίες ανεμοδανείων και προνομίων, περιμένει ν' αγοράσει την Ελλάδα κοψοχρονιά.

Ποιός θα τολμήσει να του πει κουβέντα με τον κόσμο να βράζει από οργή κατρακυλώντας στην ανέχεια, την ανεργία σε απανωτά limit up και τη χώρα κρεμασμένη στο μανταλάκι προς πώληση; Άγαλμα θα του κάναμε.

Αν άρπαζε τώρα τον ταύρο από τα κέρατα, θα σώζαμε τη χώρα. Χώρια που θα παίρναμε την πιό γλυκειά εκδίκηση από τις αγορές, που ποντάρουν άγρια στη χρεωκοπία μας. Θα οδήγούσαμε όλα αυτά τα όρνεα στην δική τους πτώχευση. Ηδονή. Τι σου κάνω μάνα μου;

Αμ τ' άλλο; Θα ανάσταινε το ΠΑΣΟΚ για τα επόμενα πενήντα χρόνια. Με νέο αίμα, φρέσκο και απαλλαγμένο από τα νταβατζηλίκια του έμμισθου οπαδισμού, που θα μας αδειάσει τη γωνιά μόλις κοπούν τα μπικικίνια. Μεγαλείο!

Η συγκυρία είναι ιδανική. Αν την εκμεταλλευτεί, θα δίνουν στις πλατείες των αγανακτισμένων τ' όνομά του.

Αν όχι, θα μείνει στην ιστορία σαν αυτός που μπορούσε, αλλά κιότεψε.

6.12.2011

Ο Αρτέμης ξαναχτυπά

Πάγκαλος: Ούτε ένας τίμιος πολίτης στην Ελλάδα (Ελ. Τύπος, από διάλεξη στο πανεπιστήμιο της Γενεύης)).


Δεν σημαίνει ότι όλοι οι Έλληνες είναι σαν αυτούς που γνωρίζεις και τα ρεμάλια που τακτοποιήσατε ρε αντιπρόεδρα. Για διεύρυνε λίγο τον κύκλο σου -αν σε παίρνει...


Και στο μεταξύ σκέψου κάτι από τα ωραία σου να μας πεις, εξηγώντας γιατί η κυβέρνηση παιδική χαρά που συντονίζεις τα' κανε όλα ρόιδο και δεν έπιασε κανένα από τους στόχους της.


Έχει αυτό κάτι να κάνει με τις ικανότητές σου ή φταίει πάλι κάποιος άλλος; Αν φταίει -πάλι- κάποιος άλλος, δειξ' τον μας ρε Αρτέμη...

6.02.2011

Δημοκρατία ναι, αλλά με την καλή την έννοια..






Απορημένοι και αμήχανοι δείχνουν οι πολιτικοί με την διόγκωση και την επιμονή -κυρίως-του κινήματος των αγανακτισμένων.

Μια ακόμη απόδειξη της απόστασης που τους χωρίζει από την ψυχοσύνθεση του Έλληνα που ζει εκτός Καιμάν και εντός Ελλάδας.

Δηλαδή τι περίμεναν όταν αποφάσιζαν να πετάξουν μια γενιά στα αζήτητα, ένα εκατομμύριο νοικοκυριά στην ανέχεια, χιλιάδες επαγγελματίες στην φθορά του ατελέσφορου δωδεκάωρου και την απόγνωση του λουκέτου; Να τους βραβεύσουμε; Βραβεύτηκε ο Γιώργης από τους Γερμανούς τραπεζίτες, φτάνει.

Καταβάλουμε χωρίς τελειωμό έκτακτες εισφορές σε ζωές, η χώρα μας στραγγίζεται από το ταλέντο ορμή και φαντασία των νέων της που την εγκαταλείπουν μαζικά, αφού τους πετάξαμε έρμα στη θάλασσα της μετανάστευσης για να σώσουμε ένα καράβι που -μόνη βεβαιότητα της τρελής πορείας του, είναι ότι- τελικά θα τσακιστεί στα βράχια.

Απορούν με την αγανάκτησή μας και την ίδια στιγμή προφυλάσσουν με λοβιτούρες και συντεχνιακά στεγανά τους υπεύθυνους της κατάντιας της χώρας ενώ έχουν την απαίτηση από εμάς να τους κοιτάμε απαθείς από τους καναπέδες μας, να ξεπουλούν κάθε πόντο της Ελλάδας και κάθε ελπίδα της, με διαπραγματευτές αυτούς που μας έφεραν εδώ.

Μας θέλουν "ζωντανά" μιας δημοκρατίας σιωπής και υπακοής, μιας δημοκρατίας μονοδρόμων και τηλεοπτικής διακυβέρνησης. Μιας δημοκρατίας που οι ίδιοι μπορούν να βιάζουν κατά συρροή, πότε με νόμους περί ευθύνης υπουργών και πότε εκχωρώντας το δικαίωμα σε έναν εξωκοινοβουλευτικό να υπογράφει δεσμευτικές για τη χώρα συμβάσεις, χωρίς να ενημερώνει τη βουλή.

Αυτή είναι η δημοκρατία τους και σε αυτήν δεν χωρούν αγανακτισμένοι πολίτες, μόνο αγανακτισμένοι με την αγανάκτηση των πολιτών, πολιτευτές, βουλευτές και αντιπρόεδροι, που ακόμα δείχνουν ανήμποροι να καταλάβουν πως οι αγανακτισμένοι είναι αυτοί που τους έστειλαν στη βουλή και αυτούς οφείλουν να υπηρετούν και όχι τις κομματικές τους πατρίδες.

Όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν.

Εμείς αρκετά κοιμηθήκαμε. Σε βαθμό αγανάκτησης.

5.30.2011

Είναι Τσάγκαλος, τέλος!

Κίνημα μόδας είναι κατά τον Πάγκαλο το ανεξάρτητο κίνημα των πολιτών που φουντώνει. Κάτι σαν την Πετρούλα δηλαδή και τον Τρύφωνα. Αλλά πάντα ο αντιπρόεδρας ήταν εύστοχος στις εκτιμήσεις του.

Είναι ο ίδιος που με το "κύριος τίποτε" που δήλωσε για τον Αβραμόπουλο, τον έβγαλε τελικά δήμαρχο -εις βάρος της δικής του υποψηφιότητας- γενόμενος ο Θόδωρας ο πρώτος δήμαρχος που ήρθε δεύτερος στην κούρσα που μέχρι εκείνη τη στιγμή έτρεχε μόνος.

Και το χειρότερο; Από τότε ο Αβραμόπουλος έγινε κεντρικός παίκτης της Ελληνικής πολιτικής πρέφας. Μας τον άφησε πεσκέσι ο... Τσάγκαλος ;-)

5.27.2011

Μη σκουπίζεσαι. Θα ξαναφτύσουν.

Τα χειρότερα δεν ήρθαν. Αν για το ξεπούλημα που τώρα γίνεται, μας δίνουν "τυρί" ένα DVD που ΘΑ φέρει ο αντιπρόεδρας με ονόματα ιδιωτών που έβγαλαν τον παρά τους στα εξωτερικά, φάνταστείτε τι πρόκειται να ξεπουλήσουν, όταν ΘΑ αναγκαστούν δώσουν DVD με ονόματα πολιτικών...

Προσπαθούμε να εξευμενίσουμε αγορές που ποντάρουν στη χρεωκοπία μας, κάτσανε γκαουλάιτερ στο σβέρκο της χώρας, απαιτούν θέσεις στις επιτροπές εκποίησης της χώρας -όντας αγοραστές- με την Ελλάδα να ζητά από αυτούς τους καρχαρίες, να την αφήσουν ήσυχη, ώστε να χάσουν τα λεφτά τους... Σωθήκαμε σε λέω.

5.19.2011

Πίστευε, θ' ανταμειφθείς.


Κάποια κυρία, ήταν ιδιοκτήτρια μιας πολύ χαριτωμένης παπαγαλίνας, με μόνο κουσούρι το λεξιλόγιό της. Ήταν τέτοιο που θα έκανε σκληρή τροτέζα της Τρούμπας, να κλειστεί σε μοναστήρι.

Η τσαχπίνα παπαγαλίνα έχει εκθέσει πολλές φορές την κυρία της, αφού έχει την κακή συνήθεια όποτε μπαίνει αρσενικό στο σπίτι, να μιμείται τη φωνή της και να λέει "ποιός γουστάρει να πηδήξει";

Ενοχλημένη η κυρία πηγαίνει στο κατάστημα από το οποίο την αγόρασε και εκφράζει τα παράπονά της στον ιδιοκτήτη. Εκείνος την καθησυχάζει και της προτείνει να βάλει την παπαγαλίνα σε ένα κλουβί με δύο αρσενικούς παπαγάλους, που όλη μέρα εδώ και χρόνια, ψάλλουν τροπάρια και προσεύχονται κι έτσι η παπαγαλίνα θα... βγει από τον δρόμο της απωλείας.

Η κυρία συμφωνεί και η παπαγαλίνα κλείνεται στο κλουβί με τους "παπαγαλόγερους", που ξημεροβραδιάζονται στις προσευχές. Με το που είδε αρσενικά η παπαγαλίνα, φωνάζει "ποιός γουστάρει να πηδήξει";

Ο ένας παπαγάλος δεν δίνει σημασία και συνεχίζει να προσεύχεται, οπότε ο άλλος του λέει: κοφ' τα κυρ' ελέησον ρε μαλάκα, οι προσευχές μας πιάσαν τόπο!

5.07.2011

Πάθαμε πρόωρη ανάκαμψη


«Η ανάκαμψη άρχισε» είπε ο Παπακωνσταντίνου.

Μέχρι και το σαγόνι του Παραμυθά έπεσε στο πάτωμα (δύο ορόφους πιο κάτω). Κοίταξε πάντως γύρω καλού κακού, έψαξε κάτω από το κρεβάτι, μέσα στο μπρίκι, βγήκε γύρα στις γειτονιές ανάκαμψη δεν είδε, πήρε και όρκο.


Που ακριβώς είπατε πως άρχισε η ανάκαμψη; Να πάμε να τη δούμε από κοντά, που κάναμε μαύρα μάτια. Να τη δείξουμε και στα παιδιά για να καταλάβουν περί τίνος πρόκειται, όταν τους λέμε να στριμώξουν τα όνειρά τους, για να πραγματοποιηθούν όταν θα τους είναι αδιάφορα.

Να έλεγε ο Μέντιος πως η ανάπτυξη άρχισε, θά ‘λεγες τον πείραξαν τα φούμαρα, που τελευταία του κάθονται στο λαιμό, ακόμη και όταν τα φουμάρει με MEGAλο φίλτρο.

Μπορεί πάλι, να έβλεπε ανάκαμψη επειδή βρίσκεται υπό το κράτος πρόσφατου ανεργικού σοκ και βλέπει διάφορα οράματα. Μέχρι και τον Παπακωνσταντίνου είδε τις προάλλες να πέφτει μέσα σε αίσιες προβλέψεις και να παρουσιάζει νούμερα με ισχύ για πάνω από τις τρεις μέρες, που διαρκούν τα θαύματα.

Να σου λέει όμως ο τσάρεβιτς της οικονομίας τους, πως η ανάκαμψη άρχισε την ώρα που στην αγορά οι επιχειρήσεις τρεκλίζουν στο χορό του ΤραπεΖαλόγγου, που η πραγματική ανεργία χτυπάει ένα στα δύο σπίτια και τα νούμερα δεν του βγαίνουν λες και έχουν προηγούμενα μαζί του, έχει, πώς να το κάνουμε, την υπερβολή του.

(΄Ισως –πάντως- η δήλωση αυτή μας διαφωτίζει σχετικά με την ισχύουσα αντίληψη για την ανάκαμψη. Για το που θα εκδηλωθεί και ποιούς θα αφορά).

Ανάκαμψη εδώ γύρω δεν είδαμε Αξιοπιστότατε, υπάρχουν χιλιάδες ανεργομάρτυρες που το επιβεβαιώνουν, οι οποίοι by the way θα χαιρόταν πολύ να ανταλλάξετε απόψεις πρόσωπο με πρόσωπο, για το που οδηγείτε τις ζωές τους.

Ίσως σε μια τέτοια συνάντηση βρίσκατε την ευκαιρία να εξηγήσετε και σε κακόβουλους οπισθοδρομικούς, τις νέες επαναστατικές προτάσεις σας στα μαθηματικά και την χρήση του πλην ως θετικό πρόσημο.

Αν η εκτίμηση του Αξιόπιστου Τσάρεβιτς είναι ότι πράγματι η ανάκαμψη έχει αρχίσει, όταν ακόμη και οι πιο απαισιόδοξες προβλέψεις του δεν αποδείχτηκαν ακριβείς –ενώ είχε ορίσει και μεγάλα περιθώρια αποκλίσεων προς το χειρότερο- τότε ίσως πρέπει σοβαρά να μας προβληματίζει η σχέση του με την πραγματικότητα. (Κακές γλώσσες -πιθανότατα του ΣΥΡΙΖΑ- διαδίδουν πως εδώ και καιρό, Αξιόπιστος και πραγματικότητα δεν αλλάζουν ούτε καλημέρα).

Αν διαπιστώνει ανάκαμψη η επίσημη αποτίμηση, μπορούμε άφοβα να στενοχωρηθούμε εκ των προτέρων για την αποτελεσματικότητα των λύσεων που θα στηριχθούν σε αυτήν.

Αν στην εξίσωση δεν μπει δίπλα στα νούμερα και ο άνθρωπος, εξασφαλίζουμε πρώτη θέση κέντρο, τρόπαιο προς σωφρονισμό, σε τοίχο της offshore ηθικής και μηδενικά σε τραπεζικούς λογαριασμούς ακοινώνητων υποκειμένων.

4.16.2011

Live από το Καπάνι

Η Μεγάλη Βδομάδα έρχεται και περιμένω με ανυπομονησία τα ρεπορτάζ από τη Βαρβάκειο και το Καπάνι, λόγω των αλλαγών στα κριτήρια των δεικτών κατανάλωσης.

Έγινε γνωστό πως οι δείκτες κρίθηκε αναγκαίο να αναθεωρηθούν βάσει μνημονίου, επειδή είμαστε υπεραπασχολούμενοι τεμπελχανάδες και υποαμοιβόμενοι κοπρίτες και καλά να πάθουμε.

Έτσι, μέτρο σύγκρισης με άλλες χρονιές δεν είναι πλέον η τιμές της σκωταριάς και του κατσικοπρόβατου, αλλά της θρούμπας, του σπαθόχορτου (που τσίμπησε λίγο σε σχέση με πέρσι, το παραδέχτηκε μέχρι και ο Καψής), της κουκουνάρας και του σανού με ονομασία προέλευσης. Ό, τι τρώμε εμείς και ο Παπαγκάλος

Δυσκολία προέκυψε με τα νέα κριτήρια αξιολόγησης του βιοτικού μας επιπέδου, αφού στοιχεία παλιών ετών δεν υπάρχουν για σύγκριση. Τα ¨τρόφιμα¨ αυτά έως πέρυσι, τα χρησιμοποιούσαμε για να παχαίνουμε τα κατσικοπρόβατα, που παραδοσιακά την πληρώνουν τέτοιες μέρες.

Έτσι, αναγκαία κρίθηκε η σύσταση του Παρατηρητήριου Τιμών Ζωοτροφών για την συλλογή των απαραίτητων στοιχείων. Σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις οι τιμές κρίθηκαν εξαιρετικές, με αποτέλεσμα να επιβληθεί έκτακτη εισφορά στα μποστάνια και τις αυλές άνω των 2,17 τ.μ. με ζαρζαβατικά.

Η είδηση προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις. Στη λαϊκή αγορά Κολοπετεινίτσας με το που εξαντήθηκαν τα φιρίκια Αγουλινίτσας, αντέδασε σπασμωδικά η Διεθνής της Χρηματαγοράς, κλονίστηκε ο δείκτης Mulele Mumboto της Δυτικής Ζάμπια, με συνέπεια να κάνουν νέο ρεκόρ τα Ελληνικά spreads.

Στο εσωτερικό, φανερές είναι οι επιφυλάξεις των καταναλωτών για το κόστος του γιορτινού τραπεζιού, (για όσους έχουν ακόμη την επίπλωση του σπιτιού τους), ή του γιορτινού πατώματος, (για όσους ακόμη έχουν τα σπίτια τους).

Ανήσυχοι είναι και οι χασάπηδες γιατί φέτος όλα τα ζωντανά φέξανε. Βλέπετε, το βάσει μνημονίου ¨ευθυγραμμισμένο, ευέλικτο, εξορθολογισμένο¨ διαιτολόγιό μας, συμπίπτει με αυτό των κατσικοπροβάτων, με αποτέλεσμα να ανέβει η ζήτηση και να ακριβύνουν οι τέως ζωοτροφές και νυν εθνική δίαιτα.

Πολλοί παραγωγοί αναφέρουν πως βρίσκουν πιο συμφέρον να δίνουν στα πρόβατα από πέντε ευρώ για να τρώνε σε all you can eat salad bars, παρά να αγοράσουν ένα δεμάτι σανό.

Κάτω από αυτές τις εξελίξεις, από τις αρχές του μήνα στην εξοχή και υπό τον αίθριο ουρανό, πλακώνονται κάτισχνοι καταναλωτές εναντίον συνασπισμένων αιγοπροβάτων, για δυό καντάρια άχυρο.

Αυτό το μπαΐρι ήταν του παππού μου υποστηρίζουν οι μεν. Ήταν και του παππού μας που φάγατε πρόπερσι βελάζουν οι δε. ¨Αυτό το χόρτο είναι δικό τους και δικό μας¨ παίζουν οι Locomondo και είναι το hit του Πάσχα, για τις ανάγκες του οποίου θα κυκλοφορήσει και διασκευή σε δημοτικό.

Τσάμικος με ζουρνάδες και τσαμπούνες για την Ελλάδα και καρσιλαμάς ατζέμικος με ορχήστρα πνευστών για το εξωτερικό. Την επιμέλεια της δημοτικής εκδοχής έχει ο αντιπρόεδρας που τέτοιες διασκευές τις κατέχει, από την εποχή που τραγουδούσε στο κουτούκι του Γκένσερ.­

Περνάμε τώρα στην υπόλοιπη επικαιρότητα. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως δεν προτίθεται να λάβει τα νέα μέτρα που πρόκειται να πάρει….

4.14.2011

Ο Γκαούρ Ταρζάν ήταν ανένδοτος.


Οι περισσότεροι παρεπιδημούντες στην Συμπρωτευουσαλήμ, έχουμε βρεθεί πολλές φορές σε δυσχερή θέση προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε σε ξενομερίτες, τα πολιτικά έργα, λόγια και ημέρες του περιφερειάρχη μας.


Προσπάθεια στην οποία αρκετές φορές ο πρώτος μεταξύ ημών των βορεινών μπασκλασαραίων, δεν βοηθά ιδιαίτερα.

Στην πραγματικότητα, αν ρίξεις μια ματιά κάτω από το πολιτικό λούστρο και τις υμνωδίες συνοδοιπορούντων μέσων μαζικής εξημέρωσης, δεν διαφέρει από τον πρώην «Αβράμ» της καθ’ ημάς Ιερουσαλήμ, παρά μόνο στο ότι εκείνος είναι πιο βόρεια προάστεια, πιο γκλαμουρέ. Και πιο αψηλός. Και ψαλιδόποπος. Μάστορης στο «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε».

Ο δικός μας είναι πιο μπρουτάλ και διαθέτει μια παιδική αλεγρία, καθ’ ότι είναι και παιδί του λαού.
Κατά τ' άλλα αμφότεροι μπορούν να μιλούν επί ώρες χωρίς να λένε πολλά πράγματα και προπαντός, να μη δεσμεύονται για τίποτε, προσόν που εκτιμάται ιδιαίτερα στην πολιτική της χώρας μας, και σε όχι πολλές τριτοκοσμικές, (με την συμπαντική έννοια του όρου κόσμος).

Το δικό μας παλληκάρι πάντως, είναι πιο λαϊκό και διεκδικεί με τηλεοπτικό τσαμπουκά από το ανάλγητο κέντρο, τα δίκαια του τόπου μας. Του κέντρου, που ακούει Πάνος Περιφερειάρχης -ένας είναι ο περιφερειάρχης- και πέρδεται γεώμηλα.

Αν τον ψάχνεις, εκεί που θα τον βρείς σίγουρα, είναι στις τηλεοπτικές επάλξεις. Είναι ο περιφερειάρχης Ζορό, ο περιφερειάρχης Καζαντζίδης, ο περιφερειάρχης κολλητός, ο περιφερειάρχης τιμωρός, ο περιφερειάρχης αμύντωρ της Συμπρωτευουσαλήμ και της περιφέρειάς της.

Εμείς τον πάμε. Και αν είχε μάθει να αμολάει χαρταετό, πράγμα εξαιρετικά χρήσιμο στα πολιτικά πράγματα της χώρας, ίσως να μην έτρωγε -ακόμη- το κεφάλι του.

Με την εκλογή του, δείξαμε ότι διαθέτουμε χιούμορ. Όταν καλούμαστε να εκλέξουμε περιφερειάρχη με διευρυμένες αρμοδιότητες, αυξημένες υποχρεώσεις και… αφηγηματικό προϋπολογισμό, είναι δυνατόν να βρούμε πρύτανη για τη θέση; Κι αν τον βρούμε, ρωτάς αν έρχεται; Σιγά μην έρθει.

Ψηφίσαμε λοιπόν το Ζορό για περιφερειάρχη, γιατί ο Γκαούρ Ταρζάν -αψηφώντας ισχυρές πιέσεις πολιτικών φίλων- δεν ήθελε να κατέβει στις εκλογές, παρά μόνο για πρωθυπουργός.

4.09.2011

Άνοιξη by the book.


Έχει δει ανοίξεις ο Μαθουσάλας, να φάνε και οι παπαγάλοι. Παιδί το Μάη του Παρισιού, επενδυτής στην άνοιξη του χρηματιστήριου, μικροαστός την άνοιξη των οικονομικών δεικτών και υποζύγιο σήμερα, μέσα –για μέσα- στην άνοιξη των μνημονίων.

Βάστα λοιπόν μικρό καλάθι Μέντιο και μην αμολιέσαι στην εξοχή και το χλωρό χορτάρι. Ο ήλιος μπορεί να λέει τα δικά του, μα η άνοιξη δεν έχει αφιχθεί by the book.

Θα γίνει επίσημη έναρξη. Θα ενημερωθείς δια της παγίας πλαγίας οδού. Περιμένουμε κάποιους Πόλσεν, Σόλτζεν; θα σε γελάσω. Κάτι που ηχεί σαν χειμωνιάτικο σούρουπο με βαρδάρη, σε όνομα. Θα κοιτάξουν τα νούμερα στο book και αφού τα βρουν ικανοποιητικά, θα αποφασίσουν αν θα κηρύξουν την έναρξη της άνοιξης.

Διαφορετικά, Πάσχα μας βλέπω να γιορτάζουμε κατά τον Σεπτέμβρη, όταν ως λαός θα είμαστε επιτέλους ώριμοι, για το πέμπτο μνημόνιο. ΑΝ διαπιστωθεί ότι είμαστε καλά παιδιά. Αλλιώς θα τρώμε οβελία με βασιλόπιτα, την μεθεπόμενη πρωτομαγιά, που πέφτει –by the book- τον Αύγουστο του 2019. Κι αυτό, βέβαια, υπό προϋποθέσεις.

Έτσι, προς αποφυγήν δυσάρεστων εκπλήξεων, αλλά και για να προσγειωθούν όσοι είδαν ήλιο και ένοιωσαν ανάταση -με αποτέλεσμα να απειλείται η σταθερότητα του συμφώνου σύγκλισής μας με την κατήφεια- ο αξιόπιστος έφερε προς ψήφιση πρόταση της τρόικας, βάσει της οποίας, για κάθε παράβαση της απαγόρευσης της άνοιξης, θα χάνονται 30 θέσεις εργασίας.

Με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνουμε με ένα σμπάρο δυό τρυγόνια. Αυξάνεται αποφασιστικά η ανεργία ως εθνικό προϊόν, και πατάσσεται η άνοιξη, που δεν είναι συμβατή με την σκηνοθεσία των καιρών.

Μην είσαι ανυπόμονος λοιπόν, γιατί θα πάρεις κι’ εμάς στο λαιμό σου και θα βρεθούμε στατιστική του –δεν υπάρχει σάλιο- υπουργείου υγρασίας. Περίμενε μέχρι να ανακοινωθεί επίσημα η άνοιξη από τους τρεις πληρεξούσιους των 100 Ενωμένων Λωποδυτών.

Μόλις μετρήσουν τους τόκους, «φως» αποσταγμένο από σκοτάδι και σήμερα ξηλωμένο από αύριο, θα ανάψουν τα βαποράκια τον ήλιο της επόμενης δόσης μας και η άνοιξη θ’ αρχίσει στην ώρα της, όπως σαφώς ορίζουν τα «εγχοιρίδια».

4.06.2011

Πανωλεθρίαμβος!



Έγινε εν γνώσει μας λίμπα το μαγαζί. Μόνο που πιαστήκαμε κορόιδα στο ρεφενέ. Το πράγμα φώναζε από μακριά. Επί δεκαετίες η πολιτική διαφορά των κομμάτων εξουσίας, ήταν ποινικής φύσεως. Καταλληλότερος για να κυβερνήσει, ήταν ο λιγότερο διεφθαρμένος. Το αν ήταν και αυτός διεφθαρμένος, αποτελούσε λεπτομέρεια. Ήταν «του κόμματος», άρα καλός διεφθαρμένος.


Οπαδοί, όχι πολίτες. Με μπροστάρηδες καλοζωισμένους μπροστοτράγους, ακοίμητους φρουρούς κομματικών πατρίδων, καταθέταμε τα επιχειρήματά μας με ώριμο πολιτικό διάλογο, κατεβάζοντας καντήλια και αλλάζοντας -όταν οι συζητήσεις έφταναν στο ανώτατο επίπεδο της δημιουργικής πολιτικής αντιπαράθεσης- καρεκλιές. Για ένα έργο κρατικό, για μια καρέκλα, έστω.


Οι πολιτικοί «των άλλων» ήταν αμφιβόλου αξίας, ενώ οι «θκοί μας» ήταν σωτήρες, που έρχονταν σε πάλλευκα άλογα -και στερητικό σύνδρομο εξουσίας- για να συνεχίσουν το πάρτι όπου όλοι, εκτός από καμιά 10αριά εκατομμύρια Έλληνες, μαζί τα τρώγανε και τώρα κάνουν το Γερμανό τουρίστα, κάποιοι μάλιστα και με καθήκοντα τροικανού γκαουλάιτερ.


Πέρασαν το λογαριασμό στον ξενοδόχο μέσω εξεταστικών επιντροπών, καθάρισαν. Αυτός φόρτωσε τη ζημιά στο προσωπικό, που βγάζει σήμερα το σπίτι του στο σφυρί, για να ξελασπώσει οικονομικά αυτόν που θέλει να του το πάρει. Μπλέξαμε με τρακαδόρους και τοκογλύφους -χωρίς η μία ιδιότητα να αναιρεί την άλλη.


Όσοι παρατηρούσαν με απορία αυτόν τον κομματικό μουτζαχεντινισμό, μόνο πρόσφατα, που ήρθε ο λογαριασμός, μπορούν να καταλάβουν τους βαθύτερους λόγους αυτής της προσήλωσης στα παραταξιακά ιδεώδη. Ήταν πολλά τα λεφτά Μέντιο…


Και φτάσαμε στο νέο, μεγαλύτερο φαγοπότι. Στο τραπέζι βρίσκονται μόνοι χοντροί παίκτες. Το καταπέτασμα. Μονά, ζυγά κερδίζουν.


Αυτός o λάθρα συσσωρευμένος πλούτος (από το στράγγισμα της χώρας μέχρι πέμπτη γενεά), θα επιστρέψει τώρα μετά βαΐων και κλάδων ως ουρανόπεμπτη επένδυση στην επανιδρυθείσα ψωροκώσταινα-φορογιώργαινα, για να την αγοράσει κοψοχρονιά.


Θα στρώσουμε κόκκινα χαλιά, θα δώσουμε διευκολύνσεις μέσω fast track και διάφορες πατροπαράδοτες, αυτονόητες πλέον, ευκολίες πληρωμής. (Συν εφ’ άπαξ προμήθεια σε τράπεζα της αρεσκείας σας).


Λαμπρή θα είναι η τελετή παράδοσης των κλειδιών της χώρας. Κανονιοβολισμούς θα έχουμε από το Λυκαβηττό -μεγεθυμένους από φίλια ΜΜΕ εργολάβων και μεσιτών- ικανούς να σκεπάσουν τον ενοχλητικό θόρυβο των κανονιών που πέφτουν στην πραγματική αγορά, ανά την επικράτεια.


Είμαστε πλέον κρεμασμένοι στο μανταλάκι προς πώληση. Την τιμή θα ανακοινώσουν όποτε γουστάρουν διεθνείς οίκοι. «Σπίτια», που μας θέλουν γιουσουφάκια και στα γόνατα. Σπίτια όπου καβαλάνε και δέρνουν προστάτες και κολλητοί, του εφημερεύοντος μεσολαβητή πάνω στο άσπρο του άλογο.., Μέντιο.


Πανωλεθρίαμβος!

4.04.2011

Μέτρων Χιλιόμετρα



- Η ανέχεια είναι η χειρότερη μορφή βίας-

Δεν θα ληφθούν, λέει, νέα μέτρα την στιγμή που ανακοινώνονται χιλιόμετρα, ψιθυρίζονται μίλια ενώ προετοιμάζουν την κοινή γνώμη για αλλεπάλληλους μαραθώνιους, άψογα στοιχισμένα, lobby ψιττακών.



Ο τσάρεβιτς… απειλεί τους δείκτες της οικονομίας γιατί δεν κάθονται ακίνητοι να τους πετύχει εκεί που σημαδεύει και να βελτιωθούν, παρά κάνουν ό,τι τους γουστάρει με συνέπεια «αλλού να μπανίζει, αλλού να φουρνίζει» και να την πληρώνει άμαχος πληθυσμός.
Πόσα μνημόνια θα χρειαστεί για να αντιληφθεί, ότι τα μέτρα χιλιόμετρα που ποτέ δεν θα έπαιρνε και τελικά πήρε, είναι αυτά που χαντακώνουν τους δείκτες και γι’ αυτό δεν μένουν ακίνητοι (μπας και τρακάρει επάνω τους κανας τυφλός και πεθάνουν από διάσειση. Στο σημείο που προκαθόρισε ο υπουργός, φυσικά).
Ενώ δεν λαμβάνονται νέα μέτρα, εξορμούν για να βρουν 1,7 -μέχρι στιγμής- δις €, που δεν βγήκαν του τσάρεβιτς στους υπολογισμούς του, πράγμα που ξάφνιασε μόνο τον ίδιο. (Μισό λεπτό, να ανάψω τον θερμοσίφουνα και να δω αν στέγνωσαν οι καθαρές πετσέτες. Έρχονται τα παιδιά για εισπράξεις).
Από την αρχή της θητείας του, θυμάται κάποιος μια θετική πρόβλεψή του που να επαληθεύτηκε;
Απτόητος. Την στιγμή που ευαγγελίζεται ελάφρυνση βαρών, βαράει στο ψαχνό εκείνους που οι ζωές τους ήδη τρεκλίζουν και μόνο κομπόδεμα έχουν -ραγδαία εξαντλούμενη- υπομονή.
Αξιοποίηση βαφτίζεται η εκποίηση. Είναι γνωστό στο τοκογλυφικό σύμπαν της μουσαντένιας οικονομίας, ότι η διαπραγματευτική μας θέση στη δεδομένη στιγμή, είναι ανάλογη αυτής του πτώματος εν μέσω τσακαλιών και τσάκαλων.
Λένε και ανέκδοτα. Το άλλο με τα κρυοπαγήματα το ξέρεις; Άκου να ξεραθείς στα γέλια: Δεν θα εξομοιώσουν τώρα τον φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης, γιατί θα το χρειαστούμε ιδίως τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Η εξομοίωση θα γίνει από τον Οκτώβριο, γιατί ποιος καταναλώνει πετρέλαιο θέρμανσης χειμωνιάτικα; Μας φροντίζουν, δε λέω..
Το σκηνικό θυμίζει «Μπανάνες» του Γούντυ Άλλεν, με τον πραξικοπηματία λατινοαμερικάνο πρόεδρο να ορίζει επίσημη γλώσσα της Μπανανίας τη… Σουηδική και να διατάζει τους πολίτες να φορούν τα εσώρουχά τους πάνω από τα ρούχα τους, για να τους γίνεται ευκολότερα έρευνα.
Υποθηκεύονται ζωές γενεών καταδικασμένες να αναστήσουν ένα κρανίου τόπο. Και κάθε τρεις και λίγο, όπως κατρακυλάς στην ανέχεια, να σού ‘ρχεται ο τσάρεβιτς και αντί τελευταίου ασπασμού -της ευγνωμονούσας πατρίδας που της ξεκουμπίστηκες- σου παίρνει μια προτελευταία εισφορά, υπέρ του ταμείου αναξιοπαθούντων τοκογλύφων.
Όλα εξελίσσονται βάσει προγράμματος σύμφωνα με επίσημα χείλη. Μόνο που όσους και να ρώτησα, δεν θυμούνται να ψήφισαν αυτό το πρόγραμμα και πολύ περισσότερο, δεν θυμούνται να ψήφισαν τον υπουργό που το εφαρμόζει.

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More