Εμείς, ήμασταν οι άλλοι. Ξέρεις.
Ο όρος ευθυγράμμιση λ.χ., χρησιμοποιείται από επίσημα χείλη όταν πρόκειται γκρίζοι τοκογλυφικοί πειθαναγκασμοί που βαθαίνουν την κοινωνική διαγράμμιση, να σερβιριστούν ως εμπριμέ θρίαμβοι της κυβερνητικής αποφασιστικότητας, να μην ψελλίσει ούτε ένα ¨μα…¨στις βδέλλες.
Όταν μιλούν για κόκκινες γραμμές ανυποχώρητης στάσης, στην ουσία οι γραμμές αυτές είναι το ίχνος που αφήνει ο Έλληνας με το αίμα του, ακολουθώντας άτακτες υποχωρήσεις πεφωτισμένων -στα λόγια- ηγητόρων.
Οι συντριπτικές για το εισόδημα και την ποιότητα ζωής των υποζυγίων αυθαιρεσίες τους, βαφτίζονται εξομαλύνσεις. Παλιότερα, τότε που τα λόγια είχαν νόημα, τις λέγαμε ανεργία, πληθωρισμό, ακρίβεια.
Οι εξομοιώσεις τους, αφορούν καινοτόμες πολιτικές, που σκοπό έχουν να μεταφέρουν τα πλεονεκτήματα των οικονομιών των χωρών της υποσαχάριας Αφρικής στην ελληνική πραγματικότητα. Εδώ κάνουν πράγματι καλή δουλειά, και έτσι όπως πάνε, δεν αποκλείεται να μας… εξομοιώσουν ακόμη και γεωγραφικά. Έλληνας μετανάστης στο Λεζότο. Μαγκιά μας.
Τώρα που είμαστε στη γωνία, (το timing είναι μεγαλοφυές), και έβγαλαν οι πεφωτισμένοι τσάκαλοι στο σφυρί από ασημικά της χώρας μέχρι τη μασέλα της γιαγιάς, μιλούν για αξιοποίηση. Μπορεί. Αξιοποίηση έκαναν ή επιχείρησαν και παλιότεροι σε Βατοπέδια, βραχονησίδες και ναυπηγεία και μείναμε στο τέλος εμείς να πληρώνουμε τη λέζα θεσμικών επενδυτών και των κυρίων που τους έκαναν το ορίστε.
Θεσμικός επενδυτής. Είναι ένας επενδυτής που αγοράζει θεσμούς κοψοχρονιά για να παρακάμπτει κόκκινες γραμμές και να πετυχαίνει μέσω ευθυγραμμίσεων, εξομαλύνσεων, εξομοιώσεων να ιδιοποιείται έναντι πινακίου φακής, φιλέτα του δημοσίου προς… αξιοποίηση.
Αν βρεθείτε σε χώρο όπου βρίσκεται θεσμικός απεκδυτής, δεν θα κουραστείτε να τον εντοπίσετε. Γύρω του διαγκωνίζονται για ένα νεύμα του, εκλεκτά ζωντανά της ελληνικής πολιτικής πανίδας (παπαγάλοι, μόσχοι σιτευτοί, βραδύποδες, γιγαντιαία σαμιαμίδια) αλλά και χλωρίδας, (των μαϊντανών προεξαρχόντων).
Η νέα γραμματική είναι τα συνθηματικά της μοντέρνας οικονομίας, που χρησιμοποιούνται για να χαρακτηρίζουν ως μη παραγωγικές, για το τοκογλυφικό μας σύστημα, ακόμη και αρχέγονες ανθρώπινες ανάγκες, όπως το ψωμί και η αξιοπρέπεια.
Και ακούς τον υπουργό - ψιττακό, να σου λέει πως εκατόν τόσες χιλιάδες άνεργοι σε ένα χρόνο στον ιδιωτικό τομέα, είναι… εξομάλυνση για το καλό τους αλλά και του συνόλου (ως υποσύνολο τίνος;).
Ότι η περικοπή κατά 20% των μισθών, είναι για να βελτιωθεί το επενδυτικό κλίμα, ώστε οι θεσμικοί παπατζήδες με τη σειρά τους να φέρουν την ανάπτυξη μέσω επενδύσεων, που θα γίνουν άμα και όταν ανοίξουν οι σαράφηδες το κεμέρι τους και τους χαρίσουν τα τζοβαΐρια μας ως κίνητρα, για την ανάπτυξη της Ελβετικής οικονομίας.
Κοίτα να πεθάνεις και μετά θα ζήσεις ζωή χαρισάμενη ως τροφή ασπόνδυλων. Τάχα όταν ζούσες σε είχαμε για κάποια άλλη χρήση;
Και ακούμε σαν υπνωτισμένοι όλες αυτές τις παπαριές, λες και πέραν του δικού μας, δεν είναι και το μέλλον των παιδιών μας αυτό που εν λευκώ εκποιεί ο τσάρεβιτς της… οικονομίας, πίσω από πόρτες κλειστές και ερήμην της βουλής.
Αν οι πολιτικοί κρίνονται από τα αποτελέσματα των έργων τους -και όχι τα πρωτοσέλιδα εφημερίδων εργολάβων δημοσίων έργων- δείχνει και αυτός ότι δεν μπορεί να μοιράσει ισότιμα την πίτα, και το δανεικό μας φλουρί κάθεται πάντα στους ίδιους θεσμικούς τρακαδόρους.
Αν –έστω για λόγους εμπλουτισμού της γραμματικής μας- πρέπει ο κύριος Παπακωνσταντίνου να παραμείνει υπουργός, τουλάχιστον ας πάρει κάποιος το πιστόλι (τα οικονομικά) από τα χέρια του.
Ας ιδρύσουμε στην ανάγκη ένα υπουργείο δανειστών, καθότι ο επιφορτισμένος με τη διαφύλαξη των οικονομικών συμφερόντων μας υπουργός, είναι ο μόνος αξιόπιστος συνομιλητής των τοκογλύφων μας.
Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ
σ᾿ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό,
ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ
καὶ πενήντα νὰ μαζεύῃ;
Νὰ τρέφῃ ὅλους τοὺς ἀργούς,
νἄχῃ ἑπτὰ Πρωθυπουργούς,
ταμεῖο δίχως χρήματα
καὶ δόξης τόσα μνήματα;
Νἄχῃ κλητῆρες γιὰ φρουρὰ
καὶ νὰ σὲ κλέβουν φανερά,
κι ἐνῷ αὐτοὶ σὲ κλέβουνε
τὸν κλέφτη νὰ γυρεύουνε;
Κλέφτες φτωχοὶ καὶ ἄρχοντες μὲ ἅμαξες καὶ ἄτια,
κλέφτες χωρὶς μία πῆχυ γῆ καὶ κλέφτες μὲ παλάτια,
ὁ ἕνας κλέβει ὄρνιθες καὶ σκάφες γιὰ ψωμὶ
ὁ ἄλλος τὸ ἔθνος σύσσωμο γιὰ πλούτη καὶ τιμή.
Ὅλα σ᾿ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν
ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί,
οἱ μοῦρες μας μουτσοῦνες ἐγινῆκαν
δὲν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
Ὁ Ἕλληνας δυὸ δίκαια ἀσκεῖ πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε καὶ οὐρεῖν εἰς ὅποιο θέλει μέρος.
Χαρὰ στοὺς χασομέρηδες! χαρὰ στοὺς ἀρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ὁ ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται.
Γι᾿ αὐτὸ τὸ κράτος, ποὺ τιμᾶ τὰ ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτὶρ στὰ χρόνια τὰ παλιά, σικτὶρ καὶ στὰ καινούργια!
Καὶ τῶν σοφῶν οἱ λόγοι θαρρῶ πὼς εἶναι ψώρα,
πιστὸς εἰς ὅ,τι λέγει κανένας δὲν ἐφάνη...
αὐτὸς ὁ πλάνος κόσμος καὶ πάντοτε καὶ τώρα,
δὲν κάνει ὅ,τι λέγει, δὲν λέγει ὅ,τι κάνει.
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαῖο,
ὕφος τοῦ γόη, ψευτομοιραῖο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Σπαθὶ ἀντίληψη, μυαλὸ ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι ὅλα τὰ ξέρει.
Κι ἀπὸ προσπάππου κι ἀπὸ παπποῦ
συγχρόνως μποῦφος καὶ ἀλεποῦ.
Καὶ ψωμοτύρι καὶ γιὰ καφὲ
τὸ «δὲ βαρυέσαι» κι «ὢχ ἀδερφέ».
Ὡσὰν πολίτης, σκυφτὸς ραγιᾶς
σὰν πιάσει πόστο: δερβεναγᾶς.
Θέλει ἀκόμα -κι αὐτὸ εἶναι ὡραῖο-
νὰ παριστάνει τὸν εὐρωπαῖο.
Στὰ δυὸ φορώντας τὰ πόδια πού ῾χει
στό ῾να λουστρίνι, στ᾿ ἄλλο τσαρούχι.
Δυστυχία σου Ἑλλάς, μὲ τὰ τέκνα ποὺ γεννᾶς.
Ὦ Ελλάς, ἡρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;
http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/gewrgios_soyrhs_poems.htm
Σωστός ο τσάρεβιτς, πρέπει να το παραδεχτούμε. Αφού έλυσε όλα τα άλλα προβλήματα που εμποδίζουν την ανταγωνιστικότητα της χώρας, έφτασε στο ρεζουμέ.
Ο υποαμειβόμενος, ελαστικοποιημένος, υπεραπασχολούμενος Έλληνας εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, πρέπει να πληρώνεται ακόμη λιγότερο, ώστε να γίνουν ελκυστικές στη χώρα μας επενδύσεις, που ψάχνουν αφελείς ιθαγενείς στη νότια Βαλκανική.
Δηλαδή πάρε το απόφαση: Μεροκάματα σωστά– πέραν των μεροκαμάτων του τρόμου, που θέλγουν τους παγκόσμιους παπατζήδες- θα δούμε όταν ο Παπακωνσταντίνου θα πέσει μέσα στις προβλέψεις που έχει κάνει στο τεφτέρι του. Ζήσε μαύρε μου, να φας τριφύλλι…
Κι’ αν μειωθούν οι μισθοί, τι κάνει τον τσάρεβιτς να πιστεύει ότι λιγουροεπενδυτές θα σπεύσουν; Η μειωμένη μας γραφειοκρατία; Το σταθερό φορολογικό μας σύστημα; Το ότι συνορεύουμε με χώρες υψηλού βιοτικού επιπέδου οπότε δεν τους συμφέρει να επενδύσουν στη Βουλγαρία λ.χ.;
Ή το ότι ¨φέτος πρέπει να πληρώσεις περισσότερα γιατί προσλάβαμε κάτι υπεράριθμους κοπρίτες (κατά Πάγκαλον) ώστε να πάρουμε τις εκλογές και αφού τις πάρουμε έλα για μια περαίωση να βολέψουμε κι’ εσένα. Άσε τους μαλάκες να υποθηκεύουν το μέλλον των παιδιών τους¨. Μπορεί να ξαναπιάσει. Χάος το μυαλό του θεσμικού επενδυτή και των θεσμοφυλάκων.
Βέβαια βλέποντας με το μάτι του επενδυτή –αριστερό, δεξί, έχω μπερδευτεί- θα ήταν συμφέρον να επενδύσω στη χώρα που πολιτικοί της ξεπουλούν –στον μειοδότη- όχι μόνο τα σώματα και τις ψυχές των εν ζωή πολιτών, αλλά αδιευκρίνιστο ακόμη αριθμό γενεών.
Επειδή στη συγκεκριμένη κατηγορία χωρών-σωματεμπόρων υπάρχει υπερπροσφορά εσχάτως, αγαπητέ μας τσάρεβιτς θα πρέπει εσύ –πρώτ’ απ΄όλους- να βελτιώσεις την ανταγωνιστικότητα όλης της κρατικής σου μηχανής (που καταπίνει δάνεια με το βυτιοφόρο για να παράξει την σημερινή μας πραγματικότητα), με τρόπους που να την κάνουν ελκυστική σε επενδυτές.
Συγύρισε το σπίτι σου πρώτα αγαπητέ τσάρεβιτς, που καίει το (δανεικό) καταπέτασμα για να παράξει ελλείμματα και τραπεζικό γιγαντισμό εν μέσω κρίσης και μετά, αφού δεις το πασιφανές και κάνεις κάτι γι’ αυτό, ίσως τότε εξακριβώσουμε αν πράγματι αυτό που καθυστερεί τη χώρα στο δρόμο προς το ¨λαμπρό¨ της πεπρωμένο, είναι ο Μέντιος και τα 592€/μήνα.
Διαφορετικά, κράτα τα χέρια σου –και τον Πάγκαλο- μακριά απ’ το τραπέζι ΜΟΥ.