3.24.2012

Γιατί τώρα ρε Θόδωρα;

«Αποσύρομαι. Δεν θα δώσω την δυνατότητα στον λαό να με ψηφίσει. Δεν θα είμαι υποψήφιος μπορώ να σας δώσω έναν τυπικό λόγο. Είμαι 74 ετών και 32 χρόνια στο Κοινοβούλιο και θεωρώ ότι κάποτε αυτή η δυνατότητα ανταλλαγής ατόμου και του λαού λήγει», είπε το πρωί ο αντιπρόεδρας - συντονιστής της κυβέρνησης Γιωργάκη, Θοδωράκης ο Αίολος.

Τώρα το κάνεις αυτό ρε Θόδωρα; τώρα που η πατρίδα χρειάζεται το μεστό πολιτικό σου λόγο; Την πολύτιμη κυβερνητική εμπειρία σου;
(Που βοήθησε και στη σωτηρία της χώρας, για να λέμε του χοντρού το δίκιο).

Γιατί μας στερείς τη χαρά να δείξουμε στην κάλπη την ευγνωμοσύνη μας για όσα έχεις κάνει και πει; Τεσπά Θόδωρα δεν ξηγιέσαι σωστά. Τόση λατρεία πώς να εκφραστεί τώρα που θα χαθείς από προσώπου Ελληνικής γης;

Ουδέν καλόν όμως, αμιγές κακού. Πρέπει να έχουμε σωθεί, γιατί ο Πάγκαλος δουλειές δεν αφήνει στη μέση, ιδίως όταν πρόκειται να σώσει κακομαθημένους ιθαγενείς. Άρα για να παραιτείται εν μέσω κρίσης ο αντιπρόεδρας που ήθελε -πάσει θυσία, θέλουμε δε θέλουμε- να μας σώσει, σημαίνει πως ολοκλήρωσε σωτήριο έργο του. 

Ουσιαστικός και ταπεινόφρων. Συντόνισε επιτυχώς το έργο της κυβέρνησης παιδική χαρά του Γιωργάκη, και αφού ο κίνδυνος για τη χώρα πέρασε, δεν έμεινε για να εισπράξει τις εκδηλώσεις λατρείας του λαού, αντίθετα αποσύρεται σεμνά και ταπεινά.

Μας στοίχισε 5, 6, 7 τετραετίες μιστά και οφίκια  μέχρι  να αντιληφθούμε -πρώτα εμείς και πολύ πρόσφατα ο αντιπρόεδρος- ότι η ψήφος που ρίχναμε, με αντάλλαγμα την «χαρά» των λεκτικών τραμπουκισμών και της διακομματική λασπομαχία, πήγαινε πράγματι στο γάμο του Καραγκιόζη.

Η πατρίδα θρηνεί  την απώλεια, αλλά θα ξεπεράσει το τραύμα, μέσα από τη χαρά της Ελληνικής αναγέννησης -που τώρα αργάζει την Ελλάδα- και ο Θόδωρος υπήρξε σκοτεινός της φάρος.
           
Σε ευχαριστώ πρόεδρε. Μην ξεχάσεις να πάρεις μαζί σου ένα χρυσό νόμισμα, για το βαρκάρη που σε περνάει με σβέλτες κινήσεις, στην απέναντι όχθη του πολιτικού Αχέροντα.

3.18.2012

Όχι για εμάς. Για τη φουκαριάρα την πατρίδα μας.

 

* Και αυτή τη φορά η δημοκρατική παράταξη φρόντισε να μην ταλαιπωρήσει τους μοναδικούς -όπως λέγεται- δημοκράτες ψηφοφόρους, απαλλάσσοντάς τους από καταστροφικά για το κόμμα -και τη χώρα εδώ που τα λέμε- διλήμματα.
Έτσι κατέβασε μόνο έναν υποψήφιο, ώστε σε κάθε ενδεχόμενο ο κόσμος να διαλέξει άνετα ανάμεσα στο Βαγγέλη και τον Βενιζέλο και η δημοκρατική (ολέ!) παράταξη απρόσκοπτα να συνεχίσει τη σωτηρία της χώρας. Με το νέο αρχηγό, η Ιερή αυτοδυναμία είναι σίγουρη. Φως φανάρι.
Άρα η χώρα επιτέλους θα σωθεί και μάλιστα με θρησκευτική διαδικασία. Θα σταυρωθεί ο λαός ο θνητός, και στη θέση του θα ανασταίνεται για σαράντα χρόνια ο αθάνατος Μαμμωνάς.

* «Η εκλογή του νέου προέδρου δεν είναι η δική μου εκλογή. Είναι μια αφετηρία. Σήμερα αρχίζουμε» δήλωσε ο υποψήφιος πρόεδρος της προοδευτικής παράταξης και των λοιπών πατριδοβελτιωτικών έργων, βγαίνοντας από το εκλογικό τμήμα όπου ψήφισε τον υποψήφιο της προτίμησής του.

* «Το ΠΑΣΟΚ ξαναβρίσκει τον εαυτό του» πρόσθεσε ο υποψήφιος πρόεδρός του. Αυτό είναι το κακό. Όταν τα κόμματα ασχολούνται με τα εσωκομματικά τους, πάντα ξαναβρίσκουν τον εαυτό τους. Την επομένη, όταν καλούνται να κυβερνήσουν την βάζουν πάλι στο-ράφι-που-την-χάνουν, για να την βρουν στην επόμενη κομματική διεργασία έτοιμη, ατσαλάκωτη. Ένα ξεσκονισματάκι κι’ έτοιμο το τοτέμ.

* Σήμερα ο Βενιζέλος αντιμετωπίζει την αποχή. (Άμα δε σε θέλει, δε σε θέλει). Έτσι θα μείνει στην ιστορία του κόμματος της προοδευτικής πρωτοπορίας, σαν ο υποψήφιος που έτρεξε μόνος και τερμάτισε δεύτερος.

* Για όσους θα συμμετάσχουν στη διαδικασία, έγινε γνωστό από το κόμμα ότι μπορεί να δοθεί παράταση δύο ωρών, και οι κάλπες να κλείσουν στις επτά το βράδυ αντί στις πέντε το απόγευμα. Προφανώς η μαζική προσέλευση το κόσμου είναι τέτοια που κάνει πιθανό αυτό το ενδεχόμενο. Δεν αποκλείεται -λόγω κοσμοπλημμύρας- μετά την παράταση να χτυπηθούν και πέναλτι.

3.16.2012

Για την ανταγωνιστικότητα ρε!

3.07.2012

Βιάστηκαν να του κρεμάσουν κουδούνια

Το είπαν «Το-κίνημα-της-πατάτας» ελπίζοντας να το ξεθυμάνουν σε κίνημα-πατάτα.

Βγήκαν οι μεσάζοντες παρεξηγημένοι που τους κόβεται ο λουφές, απείλησαν, πέταξαν λάσπη, αφήνουν υπονοούμενα, ο κόσμος τη δουλειά του. Τους ξέρει από παλιά, τους ανέχτηκε μέχρι παρεξηγήσεως. Απλώς τώρα, σε τέτοιους καιρούς, δεν μπορεί να πληρώνει κάποιον για να κουβαλάει τα ψώνια.



Πάει μόνος του. Σήμερα πατάτες, αύριο ποιος ξέρει; Οι Έλληνες αυτοοργανώνονται, διαθέτουν απούλητες -λόγω «φτηνών» εισαγωγών- σοδειές και προϊόντα. Ανακουφίζουν ταλαιπωρημένα οικογενειακά βαλάντια. Η πίτα ολόκληρη, ο σκύλος χορτάτος… και τα σκυλιά δεμένα.

Το πράγμα δείχνει να δουλεύει θετικά σε πολλαπλά επίπεδα. Οι ενδιάμεσοι δείχνουν να την πήραν χαμπάρι και τώρα σκέφτονται δύο φορές τις τιμολογιακές υπερβολές, οι αγρότες σώζουν μια χρονιά και οι πολίτες δεν πληρώνουν χρυσό τον κατιμά εισαγωγής.

Είμαστε πολλοί, ήμασταν σκόρπιοι, μαζευόμαστε, οργανωνόμαστε. Ας το πουν όπως θέλουν. Κίνημα της πατάτας, εξέγερση του τραχανά, απελευθέρωση της μπάμιας Πυλαίας, γεγονός είναι ένα. Τέτοιες κινήσεις πολιτών είναι απολύτως απαραίτητες σε αυτούς τους καιρούς, που την κατάσταση έχουν ακόμη στα χέρια τους τα Κόμματα της Ντομάτας

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More