Ο όρος ευθυγράμμιση λ.χ., χρησιμοποιείται από επίσημα χείλη όταν πρόκειται γκρίζοι τοκογλυφικοί πειθαναγκασμοί που βαθαίνουν την κοινωνική διαγράμμιση, να σερβιριστούν ως εμπριμέ θρίαμβοι της κυβερνητικής αποφασιστικότητας, να μην ψελλίσει ούτε ένα ¨μα…¨στις βδέλλες.
Όταν μιλούν για κόκκινες γραμμές ανυποχώρητης στάσης, στην ουσία οι γραμμές αυτές είναι το ίχνος που αφήνει ο Έλληνας με το αίμα του, ακολουθώντας άτακτες υποχωρήσεις πεφωτισμένων -στα λόγια- ηγητόρων.
Οι συντριπτικές για το εισόδημα και την ποιότητα ζωής των υποζυγίων αυθαιρεσίες τους, βαφτίζονται εξομαλύνσεις. Παλιότερα, τότε που τα λόγια είχαν νόημα, τις λέγαμε ανεργία, πληθωρισμό, ακρίβεια.
Οι εξομοιώσεις τους, αφορούν καινοτόμες πολιτικές, που σκοπό έχουν να μεταφέρουν τα πλεονεκτήματα των οικονομιών των χωρών της υποσαχάριας Αφρικής στην ελληνική πραγματικότητα. Εδώ κάνουν πράγματι καλή δουλειά, και έτσι όπως πάνε, δεν αποκλείεται να μας… εξομοιώσουν ακόμη και γεωγραφικά. Έλληνας μετανάστης στο Λεζότο. Μαγκιά μας.
Τώρα που είμαστε στη γωνία, (το timing είναι μεγαλοφυές), και έβγαλαν οι πεφωτισμένοι τσάκαλοι στο σφυρί από ασημικά της χώρας μέχρι τη μασέλα της γιαγιάς, μιλούν για αξιοποίηση. Μπορεί. Αξιοποίηση έκαναν ή επιχείρησαν και παλιότεροι σε Βατοπέδια, βραχονησίδες και ναυπηγεία και μείναμε στο τέλος εμείς να πληρώνουμε τη λέζα θεσμικών επενδυτών και των κυρίων που τους έκαναν το ορίστε.
Θεσμικός επενδυτής. Είναι ένας επενδυτής που αγοράζει θεσμούς κοψοχρονιά για να παρακάμπτει κόκκινες γραμμές και να πετυχαίνει μέσω ευθυγραμμίσεων, εξομαλύνσεων, εξομοιώσεων να ιδιοποιείται έναντι πινακίου φακής, φιλέτα του δημοσίου προς… αξιοποίηση.
Αν βρεθείτε σε χώρο όπου βρίσκεται θεσμικός απεκδυτής, δεν θα κουραστείτε να τον εντοπίσετε. Γύρω του διαγκωνίζονται για ένα νεύμα του, εκλεκτά ζωντανά της ελληνικής πολιτικής πανίδας (παπαγάλοι, μόσχοι σιτευτοί, βραδύποδες, γιγαντιαία σαμιαμίδια) αλλά και χλωρίδας, (των μαϊντανών προεξαρχόντων).
Η νέα γραμματική είναι τα συνθηματικά της μοντέρνας οικονομίας, που χρησιμοποιούνται για να χαρακτηρίζουν ως μη παραγωγικές, για το τοκογλυφικό μας σύστημα, ακόμη και αρχέγονες ανθρώπινες ανάγκες, όπως το ψωμί και η αξιοπρέπεια.
Και ακούς τον υπουργό - ψιττακό, να σου λέει πως εκατόν τόσες χιλιάδες άνεργοι σε ένα χρόνο στον ιδιωτικό τομέα, είναι… εξομάλυνση για το καλό τους αλλά και του συνόλου (ως υποσύνολο τίνος;).
Ότι η περικοπή κατά 20% των μισθών, είναι για να βελτιωθεί το επενδυτικό κλίμα, ώστε οι θεσμικοί παπατζήδες με τη σειρά τους να φέρουν την ανάπτυξη μέσω επενδύσεων, που θα γίνουν άμα και όταν ανοίξουν οι σαράφηδες το κεμέρι τους και τους χαρίσουν τα τζοβαΐρια μας ως κίνητρα, για την ανάπτυξη της Ελβετικής οικονομίας.
Κοίτα να πεθάνεις και μετά θα ζήσεις ζωή χαρισάμενη ως τροφή ασπόνδυλων. Τάχα όταν ζούσες σε είχαμε για κάποια άλλη χρήση;
Και ακούμε σαν υπνωτισμένοι όλες αυτές τις παπαριές, λες και πέραν του δικού μας, δεν είναι και το μέλλον των παιδιών μας αυτό που εν λευκώ εκποιεί ο τσάρεβιτς της… οικονομίας, πίσω από πόρτες κλειστές και ερήμην της βουλής.
Αν οι πολιτικοί κρίνονται από τα αποτελέσματα των έργων τους -και όχι τα πρωτοσέλιδα εφημερίδων εργολάβων δημοσίων έργων- δείχνει και αυτός ότι δεν μπορεί να μοιράσει ισότιμα την πίτα, και το δανεικό μας φλουρί κάθεται πάντα στους ίδιους θεσμικούς τρακαδόρους.
Αν –έστω για λόγους εμπλουτισμού της γραμματικής μας- πρέπει ο κύριος Παπακωνσταντίνου να παραμείνει υπουργός, τουλάχιστον ας πάρει κάποιος το πιστόλι (τα οικονομικά) από τα χέρια του.
Ας ιδρύσουμε στην ανάγκη ένα υπουργείο δανειστών, καθότι ο επιφορτισμένος με τη διαφύλαξη των οικονομικών συμφερόντων μας υπουργός, είναι ο μόνος αξιόπιστος συνομιλητής των τοκογλύφων μας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου