Έγινε εν γνώσει μας λίμπα το μαγαζί. Μόνο που πιαστήκαμε κορόιδα στο ρεφενέ. Το πράγμα φώναζε από μακριά. Επί δεκαετίες η πολιτική διαφορά των κομμάτων εξουσίας, ήταν ποινικής φύσεως. Καταλληλότερος για να κυβερνήσει, ήταν ο λιγότερο διεφθαρμένος. Το αν ήταν και αυτός διεφθαρμένος, αποτελούσε λεπτομέρεια. Ήταν «του κόμματος», άρα καλός διεφθαρμένος.
Οπαδοί, όχι πολίτες. Με μπροστάρηδες καλοζωισμένους μπροστοτράγους, ακοίμητους φρουρούς κομματικών πατρίδων, καταθέταμε τα επιχειρήματά μας με ώριμο πολιτικό διάλογο, κατεβάζοντας καντήλια και αλλάζοντας -όταν οι συζητήσεις έφταναν στο ανώτατο επίπεδο της δημιουργικής πολιτικής αντιπαράθεσης- καρεκλιές. Για ένα έργο κρατικό, για μια καρέκλα, έστω.
Οι πολιτικοί «των άλλων» ήταν αμφιβόλου αξίας, ενώ οι «θκοί μας» ήταν σωτήρες, που έρχονταν σε πάλλευκα άλογα -και στερητικό σύνδρομο εξουσίας- για να συνεχίσουν το πάρτι όπου όλοι, εκτός από καμιά 10αριά εκατομμύρια Έλληνες, μαζί τα τρώγανε και τώρα κάνουν το Γερμανό τουρίστα, κάποιοι μάλιστα και με καθήκοντα τροικανού γκαουλάιτερ.
Πέρασαν το λογαριασμό στον ξενοδόχο μέσω εξεταστικών επιντροπών, καθάρισαν. Αυτός φόρτωσε τη ζημιά στο προσωπικό, που βγάζει σήμερα το σπίτι του στο σφυρί, για να ξελασπώσει οικονομικά αυτόν που θέλει να του το πάρει. Μπλέξαμε με τρακαδόρους και τοκογλύφους -χωρίς η μία ιδιότητα να αναιρεί την άλλη.
Όσοι παρατηρούσαν με απορία αυτόν τον κομματικό μουτζαχεντινισμό, μόνο πρόσφατα, που ήρθε ο λογαριασμός, μπορούν να καταλάβουν τους βαθύτερους λόγους αυτής της προσήλωσης στα παραταξιακά ιδεώδη. Ήταν πολλά τα λεφτά Μέντιο…
Και φτάσαμε στο νέο, μεγαλύτερο φαγοπότι. Στο τραπέζι βρίσκονται μόνοι χοντροί παίκτες. Το καταπέτασμα. Μονά, ζυγά κερδίζουν.
Αυτός o λάθρα συσσωρευμένος πλούτος (από το στράγγισμα της χώρας μέχρι πέμπτη γενεά), θα επιστρέψει τώρα μετά βαΐων και κλάδων ως ουρανόπεμπτη επένδυση στην επανιδρυθείσα ψωροκώσταινα-φορογιώργαινα, για να την αγοράσει κοψοχρονιά.
Θα στρώσουμε κόκκινα χαλιά, θα δώσουμε διευκολύνσεις μέσω fast track και διάφορες πατροπαράδοτες, αυτονόητες πλέον, ευκολίες πληρωμής. (Συν εφ’ άπαξ προμήθεια σε τράπεζα της αρεσκείας σας).
Λαμπρή θα είναι η τελετή παράδοσης των κλειδιών της χώρας. Κανονιοβολισμούς θα έχουμε από το Λυκαβηττό -μεγεθυμένους από φίλια ΜΜΕ εργολάβων και μεσιτών- ικανούς να σκεπάσουν τον ενοχλητικό θόρυβο των κανονιών που πέφτουν στην πραγματική αγορά, ανά την επικράτεια.
Είμαστε πλέον κρεμασμένοι στο μανταλάκι προς πώληση. Την τιμή θα ανακοινώσουν όποτε γουστάρουν διεθνείς οίκοι. «Σπίτια», που μας θέλουν γιουσουφάκια και στα γόνατα. Σπίτια όπου καβαλάνε και δέρνουν προστάτες και κολλητοί, του εφημερεύοντος μεσολαβητή πάνω στο άσπρο του άλογο.., Μέντιο.
Πανωλεθρίαμβος!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου