3.25.2010

Καραγκιοζιλίκια αέρος κοπανιστού

Τα επιδόματα που εισπράττουν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο, πολλές φορές δημιουργούν ανισότητες και κατάφωρες αδικίες. Ας δούμε μερικά παραδείγματα αρχίζοντας από το επίδομα... υψομέτρου.

Τι γίνεται αν κάποιος εργάζεται σε ημιορεινή περιοχή;

Παίρνει και τα δύο επιδόματα; παίρνει μισό για το βουνό και μισό για τη θάλασσα; δεν παίρνει κανένα από τα δύο, οπότε εδώ προκύπτει η καραμπινάτη αδικία;

Άλλη περίπτωση:

Ο υπάλληλος που χτυπάει στην ώρα τους τις κάρτες των υπολοίπων, ενώ είναι στο σπίτι τους και κοιμούνται, για να πάρουν το επίδομα... έγκαιρης άφιξης στην εργασία τους, δεν πρέπει να πάρει κατιτίς παραπάνω;

Ένα επίδομα πρωϊνής έγερσης θα τακτοποιούσε αυτή την αδικία, με μία προσαύξηση, αν λόγω πίεσης χρόνου δεν προλάβει να ρουφήξει τ'αυγό του, ή και να δέσει τα κορδόνια του. (Ένα επίδομα για αγορά παπουτσιών παντοφλέ πάντως, θα τακτοποιούσε το τελευταίο ενδεχόμενο).

Τέλος, ένα επίδομα για όλους τους υπόλοιπους Έλληνες που χρόνια πληρώνουμε αυτά τα καραγκιοζιλίκια, πιστεύω πως θα αποκαθιστούσε πλήρως τις ισορροπίες.

Υπάρχει το επίδομα γης -πεδινής τε και ορεινής- τα επιδόματα θαλάσσης που εισπράττουν ανελλιπώς όλοι οι σκυλοπνίχτες της οικονομίας μας, ας κόψουν και σε εμάς ένα επίδομα αγέρα κοπανιστού, για να θυμόμαστε που εναποθέσαμε τις ελπίδες μας.

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More