5.08.2009

Μην σκανδαλολογείτε πάνω στο χέρι επιτέλους!

Πολύς λόγος τελευταία για την σκανδαλολογία, η οποία δεν αφήνει τον τόπο απρόσκοπτα να βαδίσει προς το πεπρωμένο του, που ανάθεμά με κι’ αν θέλει κανείς να φτάσει εκεί, έτσι όπως από υπεύθυνους και σοβαρούς προδιαγράφεται.

Εδώ μας πετάνε στην ψύχρα ότι δεν μας πήζουν στα ακόμα χειρότερα μέτρα, γιατί δεν θέλουν να χαντακωθούν στις ευρωεκλογές και θα τα πάρουν κατόπιν εορτής –τι έχεις Ελλάδα; ό,τι είχα πάντα- η σκανδαλολογία τους πείραξε.

Όχι. Τα σκάνδαλα δεν τους πειράζουν, δεν τους αγγίζουν.

Το ότι μιλάμε γι’ αυτά τους ενοχλεί. Τους αποσπά από το έργο τους, και πρέπει όλοι μας να σταθούμε στο ύψος των ευθυνών μας.

Μην σκανδαλολογείτε πάνω στο χέρι επιτέλους!

Αφήστε το –μακρύ- χέρι να κάνει ανενόχλητο τις δουλειές του.
Μη του μιλάτε, χάνει την αυτοσυγκέντρωσή του και μπορεί ο τόπος να πάει κατά διαόλου, αν δεν λεηλατηθεί σωστά.

Εξεταστικές επιτροπές: Μετατροπαί - ρεκτιφιέ ο Γούργουλας.

Αυτές ρε παιδιά δεν είναι εξεταστικές επιτροπές.

Αυτές είναι μετατροπαί - ρεκτιφιέ ο Γούργουλας.

Μπαίνεις σκάνδαλο και βγαίνεις αποκλίνουσα συμπεριφορά. Μπαίνεις λαμόγιο και βγαίνεις εθνικός στυλοβάτης.

Σε παραπέμπουν εισαγγελείς ως ύποπτο, πας στη βουλή, σε περνάνε ένα καλό γυαλοχαρτάρισμα, μίνιο, πέντε στρώματα λευκού χρώματος -γιατί η βρωμιά ποτίζει και θέλει πράμα να καλυφθεί- και επανέρχεσαι εις τον πολιτικό στίβο, μεθ’ επαίνων. Τζιτζιλόνι.

Από παλιά μου λέγαν, ότι στις προηγμένες χώρες υπήρχαν ανάλογες μηχανές και δεν το πίστευα.

Για παράδειγμα μου έλεγαν για μια μηχανή στη Γερμανία που έμπαινε βόδι από τη μια άκρη της, και έβγαινε λουκάνικο από την άλλη.

Έτσι κάπως γίνεται και με τις εξεταστικές επιτροπές και τις ΕΔΕ (για να μη ξεχνιόμαστε).

Μπαίνεις σκάνδαλο καραμπινάτο, και βγαίνεις τροφή για τα γελάδια.



Καλλιγραφίες


Ξέρετε τους αυτοφωράκηδες;

Είναι κάποιοι τύποι, που με το αζημίωτο γίνονται γιαλαντζί υπεύθυνοι καταστημάτων διασκέδασης, και όταν προκύψει παράβαση που κινεί την αυτόφωρη διαδικασία, περνούν μια νύχτα στο κρατητήριο αντί του ιδιοκτήτη και όλοι είναι ευχαριστημένοι.

Η αστυνομία γιατί έκανε τη σύλληψη, οι δικηγόροι γιατί κόψανε παράβολο, ο αυτοφωράκιας γιατί έβγαλε το extra μεροκάματο και ο ιδιοκτήτης που δεν την έβγαλε στην ψειρού.

Κλειστό επάγγελμα ήταν μέχρι πρότινος οι αυτοφωράκιες, μέχρι που τις υπηρεσίες τους χρειάστηκε η πολιτική ζωή του τόπου. Σιγά μην άφηναν την ευκαιρία αναξιοποίητη.

Κάνει λοιπόν ο υπουργός τις καλλιγραφίες του, βάζει μπροστά τον αυτοφωράκια – λαμόγιο κι’ άμα η τύχη σπάσει το πόδι της, δουλέψει κάποιο γρανάζι της ρημάδας της μηχανής και η καλλιγραφία βγει στο φως, παραπέμπεται το λαμόγιο, στη θέση του καλλιγράφου εθνοσωτήρος.

Είναι ένας από τους κινδύνους του επαγγέλματος, τι να κάνουμε.

Πάει λοιπόν το λαμόγιο μετά από κάποια τέρμινα στη δικαιοσύνη, παίρνει μια ποινή με πρόστιμο ψίχουλα σε σχέση με τη λοβιτούρα, κονομάει μια πενταετή αναστολή και κάθεται να ξεκοκαλίσει την μπάζα.

Υπεύθυνες και παστρικές δουλειές, σοβαρών και παστρικών κυρίων.

Κυβερνητική πρόβλεψη. Όπως λέμε φιλεύσπλαχνος τραπεζίτης


Ακούς τα νέα μέτρα που παίρνει το Οικονομικών, νέα για κανα - δυο βδομάδες μέχρι να πάρει τα νεότερα, και σε πιάνει η χρυσή.

Βλέπεις τους νέους να χτυπούν με τις ιλιγγιώδεις ταχύτητες τoυ σφρίγους τους στα στενά όρια του τόπου μας, και προβληματίζεσαι για το αύριο της χώρας.

Μυρίζεις τη μπόχα των σκανδάλων και σε πνίγει το δίκιο όταν τα κουκουλώνουν και τα ξεπλένουν.

Νοιώθεις την κάθε μέρα σαν Μεγάλη Παρασκευή.
Έχουμε πρόβλημα φίλε μου, γιατί δεν προβλέπονται θεαματικές αλλαγές προς το καλύτερο σε όλα τα παραπάνω, και σε όλα τα άλλα που μας κάνουν να αισθανόμαστε οι αυνάνες της υπόθεσης.

Η πολιτική στην Ελλάδα είναι συνυφασμένη με τα πρόσωπα κι' όσο τα πρόσωπα δεν αλλάζουν, δεν αλλάζει και η πολιτική, παρ' το χαμπάρι Μέντιο μου.

Πόσες φορές ακόμη θα υποθηκεύσεις το μέλλον των παιδιών σου ποντάροντας στους ίδιους γαϊδούρειους ίππους;

Μένει να το δούμε στις εκλογές. Εμείς κρατάμε την τύχη μας στα χέρια μας, και προπαντός την τύχη των παιδιών μας. Την εμπιστεύεσαι στα δικά τους χέρια;

Τους είδες. Δεν υπάρχει άλλοθι.


Άμα καείς στο χυλό...

Το ακούσατε το νέο πιο σύντομο ανέκδοτο;

Κυβερνητική πρόβλεψη.

Ακούς κυβερνητικό να προβλέπει ρόδινες μέρες που πρόκειται να έρθουν με το πέρας του κυβερνητικού σχεδίου –άλλο ανέκδοτο αυτό- και είναι σαν να ακούς τον Νέρωνα να συνθέτει άριες ενώ η Ρώμη καίγεται.

Δεν έχει σημασία που καμία θετική τους πρόβλεψη δεν βγαίνει αληθινή.
Τους αρκεί, ως ένδειξη ότι μπορούν να κάνουν ακριβείς προβλέψεις, το ότι μόνο οι αρνητικές προβλέψεις τους βγαίνουν αληθινές, ή ξεπερνιούνται προς το χειρότερο.

Γι’ αυτό άλλωστε, οι άνθρωποι προνοούν. Σου λέει σιγά μη βγουν ακριβείς οι προβλέψεις μου για το 2009. Άμα καείς στο χυλό (2008), φυσάς και το γιαούρτι (2009).

Πάρε λοιπόν καλού κακού ένα ακριβούτσικο δάνειο τώρα, έστω κι’ αν δεν το χρειάζεσαι, αφού τα πράγματα θα είναι χειρότερα από ό,τι "πρόβλεψες", έτσι γίνεται πάντα.

Αχρείαστα να’ ναι, θα χρειαστούν. Αυτό το προβλέπουν σίγουρα.

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More