Μετά τη δύναμη Δέλτα ταχείας επέμβασης της αστυνομίας, συστάθηκε και η δύναμη Ύψιλον του υπουργικού συμβουλίου.
Σκοπός της νέας δύναμης, είναι οι αιφνιδιαστικές επισκέψεις υπουργών και υφυπουργών, σε οργανισμούς, επιχειρήσεις, ιδρύματα της δικαιοδοσίας τους, για την διαμόρφωση πλήρους εικόνας στην πράξη.
Οι επισκέψεις είναι τόσο αιφνιδιαστικές, που τηλεοπτικά συνεργεία περιμένουν στημένα την άφιξη του υπουργού, αλλά και την έξοδό του μετά την επίσκεψη, όπου κατά κανόνα, ο υπουργός ή ο υφυπουργός, εκφράζει την ικανοποίησή του, καθώς εξακριβώνει πάντα ότι όλα πάνε ρολόι.
Τι βλέπουνε ρε παιδιά αυτοί οι άνθρωποι και φεύγουν τόσο ικανοποιημένοι από νοσοκομεία, τράπεζες, οργανισμούς και τα συναφή;
Και εμείς γιατί δεν τα βλέπουμε;
Τι τρέχει με την όρασή μας; Αρχίζω να ανησυχώ.
Πήρε τηλέφωνο στο ΙΚΑ για ραντεβού με τον οφθαλμίατρο, και η διαθέσιμη ημερομηνία ήταν σε 10 μέρες.
Πάλι καλά, αν δεν έχεις το μάτι στο χέρι.
Άστεγη, άπορη, περιφερόταν 4-5 μέρες με το νεογέννητο παιδί της στην αγκαλιά. Ποιος ξέρει σε ποια γωνιά το γέννησε.
Την εντόπισαν στο Σύνταγμα λέει η είδηση, σ’ ένα παγκάκι με βλέμμα άδειο. Δεν μιλούσε σε κανένα. Τι να πει και ποιος να καταλάβει;
Μας έχει κακιώσει; Καλά κάνει.
Έχει σοκαριστεί τόσο, που ποιος ξέρει τι παίζεται αυτή τη στιγμή στο μυαλό της.
Πρέπει όλοι να αισθανόμαστε περήφανοι. Κράτος για την περίθαλψη και αρωγή, κλήρος για το θεάρεστο έργο του, πολίτες για την αδιαφορία μας.
Το παιδί, είναι ευτυχώς υγιέστατο.
Όταν μεγαλώσει, μπορεί κι αυτό -που ξέρεις;- να γίνει πρωθυπουργός, ένας μεγάλος άνθρωπος, σ’ αυτή την κοινωνία των ίσων ευκαιριών στην ανισότητα, που του ετοιμάσαμε, και προϊόν της είναι η κατάσταση της μητέρας του.
Είναι τόσο πιθανό να γίνει αυτό, όσο πιθανό είναι να δούμε περίθαλψη επί των ημερών Αβραμόπουλου, ή να βγάλει ο ήλιος κέρατα.
Καλωσόρισες μικρό και καλή τύχη. Θα τη χρειαστείς.
Στο μεταξύ η μητέρα την τύχη της μέχρι τώρα, την είδε. Τώρα θέλει ένα χέρι βοήθειας.
Κανένας χριστιανός με δύο χιτώνες;
Παιδιά, η Θώδη παράφυγε. Τι μποτιλιαρίσματα ξεμπλοκάρει, τι βροχές σταματάει ή αρχίζει, ανάλογα με τις ανάγκες της περιοχής, καρκίνους θεραπεύει, μαγουλάδες ξεφουσκώνει, στέρφα ζωντανά τα κάνει να γεννοβολάνε… Αγρότες τους παίρνει από τα μπλόκα και τσουπ, ξυπνάνε στα σπίτια τους.
Στο μεταξύ το μεγάλο αφεντικό, το όνομα του οποίου απαγορεύεται να χρησιμοποιούμε επί ματαίω, εκεί. Δίπλα της.
Επικοινωνεί μαζί της με νεύματα, με επιφοιτήσεις, πάει μαζί της στα μεσημεριανά Της TV και κάθεται δίπλα της, ή όπου αλλού τον βλέπει η Ελένη.
Ρε συ Ελένη, δεν περνάς κι’ από το παίδων Αγλαΐα Κυριακού, μήπως μπορέσεις να κάνεις κάνα θαύμα κι’ εκεί, και αυγατίσουν οι γάζες, οι σύριγγες και τα pampers που δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα;
Πέρνα καλού κακού, μια φορά την εβδομάδα από τα νοσοκομεία της χώρας και επαναλάμβανε το θαύμα, μέχρι να καταλάβει ο Αβραμόπουλος ότι το νέο σύστημα προμηθειών δεν αποδίδει τα προσδοκώμενα(;). Ή ότι αδυνατεί –τέλος πάντων- το υπουργείο του να διασφαλίσει, την σωστή εφαρμογή του.
Εδώ σπάμε τ’ αυγά υπουργέ μου. Στο σύστημα προμηθειών, όχι στους ασθενείς.
Και τα σπάμε όχι για να κάνουμε ομελέτα, αλλά "μάτια". Ορθάνοιχτα μάτια, που δεν θα επιτρέπουν νέες λοβιτούρες στην πλάτη του Έλληνα.
Στις προμήθειες βέβαια, κατανοώ, υπάρχουν εγγενείς δυσκολίες καθώς τα αυγά είναι χρυσά και προπαντός, χρυσοφόρα. Χονδρότσοφλα σαν προϊστορικού δεινοσαύρου. Γι’ αυτό δεν τα σπάνε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου