Μη σου τύχει και χαθείς σε βουνό!

Ένας ρεπόρτερ βρίσκεται σε ορεινό χωριό, γράφοντας για τους κατοίκους του και την καθημερινότητά τους.Πλησιάζει έναν ηλικιωμένο τσέλιγκα και τον ρωτά:- Πες μου παππού, ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής σου;- Ο παππούς χαϊδεύει το μουστάκι του και με βλέμμα γεμάτο νοσταλγία απαντά:- Θυμάμαι πριν χρόνια, είχε χαθεί στο βουνό ο τράγος του γείτονα. Μαζευτήκαμε καμιά ντουζίνα νομάτοι και μετά από δυό μέρες τον βρήκαμε. Τον βάλαμε κάτω και του πετάξαμε τα μάτια απ’ όξω δυό μερόνυχτα. Περάσαμε υπέροχα.Καθώς η απάντηση δεν είναι δημοσιεύσιμη, ο...

Περισσότερα

Φουκουγιάμα και μπλέ μόρια

Εκείνος ο μαλάκας ο Φουκουγιάμα που έγραψε για "Το τέλος της ιστορίας", που είναι τώρα για να γράψει για το τέλος της προϊστορίας; (Do u get my drift or wha...

Περισσότερα

Κοιμήσου και παράγγειλε η Βόννη τα παιδιά σου.

(Αφήγημα για χορωδία τριών και ορχήστρα διαφόρων funds)Τώρα, που το νερό έχει φτάσει στα γόνατα των ενοίκων του άνω καταστρώματος, που πετάμε έρμα στη θάλασσα της ελαστικής ημιαπασχόλησης και της all weather ανεργίας τους νέους της χώρας αποστερώντας την Ελλάδα από το νεανική τους δύναμη, ταλέντο, διάθεση, ίσως έχει φτάσει η ώρα με ειλικρίνεια να τους πούμε γιατί μοιράσαμε τρεις δεκαετίες της μοναδικής τους ζωής, για δυό γαϊδουριώνε το άχυρο. Τώρα, που ξαναζούμε μέρες του ‘60 όπου η χώρα αποχωριζόταν τα παιδιά της με καθημερινές αιμοπτ(ή)σεις...

Περισσότερα