Άϊντε Μέντιο μου, σε βλέπω πάλι να περνάς ζάχαρη παλιομπαγάσα. Ποιός τη χάρη σου.
Εκλογές έρχονται, θα σ' αφήσουν να πάρεις μια ανάσα από το κουπί. Όχι πως θέλουν, αλλά τι να κάνουν;
Για σαράντα μέρες θα είσαι ο αφέντης λαός, ο σοφός λαός που έχει μνήμη και κρίση, που αν είχε, πείτε μου πόσοι από αυτούς θα ήταν ακόμη πολιτικοί. Τέσπα. Το αντιπαρέρχομαι, χαρές έχουμε.
Θα έρθουν οι βουλευτές μας, κομίζοντες χρυσόν, λίβανον και σμύρνα, σε 48 δόσεις αέρα κοπανιστού, και θα σου τάζουν τον ουρανό με τ' άστρα.
Τι θές; Το παιδί στο δημόσιο; Ετελείωσε. Πές πως έγινε. Δεν θα δώσουμε την πρέπουσα προσοχή στους αφανείς εργάτας του κόμματος; Αλλοίμονο.
Θες και σύζυγο, Καινούργια; Αυτό θα πάρει λίγο καιρό αγαπητέ μου, αλλά δι' εσάς, τον λατρευτό μου ψηφοφόρο θα κάμω το καλύτερον. Πάντως για την ώρα, αν είστε στη φούντωση, έχω δυο-τρεις μεταχειρισμένες, αλλά σε πολύ καλή κατάσταση.
Για τον πελάτη μας πάντα το καλύτερο.
Έχετε κάποιαν ετέραν επιθυμίαν; Παρακαλώ. Τι δύναμαι ο ταπεινός, να κάμω δια την εξοχότητά σας, ω πειθήνιε ψηφοφόρε μου; Πως; Πρόωρη σύνταξη; Μα δεν σας έδωσα στις προηγούμενες εκλογές; Α, πιο πρόωρη. Να βγείτε ας πούμε στα τριανταπέντε; Καλά είναι στα τριανταπέντε ή θετε πιο νωρίς;
Λαμπρά. Πείτε πως όλα έγιναν, μόλις γίνουμε κυβερνήσις. Δι' αυτό όμως όπως αντιλαμβάνεστε, το κόμμα, η πατρίς, χρειάζεται τη βοήθειά σας, την Κυριακή των εκλογών. Την δικήν σας και όλων όσων μπορείτε να επηρεάσετε.
Από Δευτέρα μετά, πέρνα απ' το γραφείο κι' αν με δείς τηλεφώνα με, που θες και νύφη παλιοψωρίτη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου