Ωραίο πράγμα να είσαι αγορά, την ώρα που επικρατούν οι νόμοι σου.
Να’ χεις την πολυτέλεια κυβερνήσεις να σου κάνουν κουνήματα, για να σου γίνουν αρεστές, ώστε να καταληστεύσεις τον λαό τους.
Κι’ αφού τον ξεζουμίσεις με τοξικά προϊόντα και αέρα κοπανιστό, να ζητάς από τις κυβερνήσεις γιουσουφάκια, να τον αφαιμάξουν περισσότερο, για να μπορέσεις απρόσκοπτα να συνεχίσεις το παρασιτικό έργο σου, σε κάποια άλλη γωνιά του πλανήτη.
Όταν λέμε αγορά βέβαια, δεν εννοούμε αυτήν που διέπεται –σε θεωρητικό πάντα επίπεδο- από τους κανόνες της προσφοράς και τη ζήτησης. Αυτή είναι η αγορά της πραγματικής οικονομίας, και ας μη τη συγχέουμε με την άλλη αγορά, της μουσαντένιας οικονομίας –και της απροκάλυπτης αρπαχτής- Καμία σχέση, η μία με την άλλη.
Ελεύθερη αγορά σήμερα σημαίνει ότι μπορούμε πέντε καιροσκόποι με κεφάλαιο στα χέρια μας, να αποφασίζουμε ποια θα είναι η χρηματοδότηση του εμπορίου στη Χιλή, πόσο θα κάνει το αλεύρι στην Τανζανία και αν σήμερα θα πιούνε γάλα, εκατομμύρια παιδιά που λιμοκτονούν.
Κινητήρια δύναμη της αγοράς αυτής , είναι το κλασσικό δόγμα:
«Τα λεφτά μου είναι στην τσέπη σου. Εγώ απλώς πρέπει να βρω τρόπο να σου τα πάρω».
Κι’ επειδή είμαι φοβερά απασχολημένος με την καταμέτρηση της λείας μου, βάζω τις κυβερνήσεις γιουσουφάκια, να τα μαζέψουν για λογαριασμό μου.
Αυτός είναι ο πολιτισμός της Δύσης σήμερα, και θέλουμε να τον κάνουμε κι’ εξαγωγή, τρομάρα μας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου