Εμπρός εμπρός καλέ μου Κραβατσέλο

Πάσχιζαν όλη μέρα να βρουν τον -επιτέλους απερχόμενο- Τζώρτζ Μπους τζούνιορ οι δημοσιογράφοι, για μιά δήλωσή του σχετικά με τις αμερικανικές εκλογές, πράγμα που στάθηκε αδύνατον.
Σύμφωνα με ανθρώπους του περιβάλλοντός του, ο τζούνιορ ήταν φοβερά απασχολημένος με την σωτηρία της παραπαίουσας οικονομίας και δεν είχε χρόνο για δηλώσεις υποστήριξης προς το δίδυμο Μακ Κέην - Πέιλιν.
(Ελέγχεται και η ακρίβεια των διαρροών απο τον κύκλο Μακ Κέην, ότι ζητήθηκε από τον απερχόμενο πρόεδρο να εξαφανιστεί από προσώπου γης μέχρι το τέλος της ψηφοφορίας, από φόβο μην του φύγει καμμιά "ρουκέτα" και χαντακωθεί ο ρεπουμπλικάνος υποψήφιος).
Αδιόρθωτοι αυτοί οι Αμερικανοί. Άφησαν πάλι τον τζούνιορ μόνο του με την οικονομία; Βρε πάρτε την από τα χέρια του μη... βγάλει κανένα μάτι ο αδέξιος.

Συγκρατημένη -άμα καείς στον Κλίντον, φυσάς και τον Ομπάμα- αισιοδοξία επικρατεί στον απανταχού Ελληνισμό, μετά την ανάδειξη του "μαύρου Κένεντυ" στο προεδρικό αξίωμα της υπερδύναμης.
Αισιοδοξία -συγκρατημένη πάντα- ότι στα εθνικά μας θέματα η στάση της "φίλης και συμμάχου" Αμερικής θα είναι ανάλογη φίλης και συμμάχου. Μέχρι που ακούσαμε ότι ο κ. Ομπάμα υποστηρίζει μια αμοιβαία αποδεκτή λύση, στα πλαίσια της μεσολαβητικής προσπάθειας του Ο.Η.Ε. κλπ κλπ και εμένα προσωπικά, άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια.
Μένει να μας πούνε και ότι ο κ. Νίμιτς θα παραμείνει στην θέση του μεσολαβητή - το πιθανότερο - και έδεσε το... πικρό.

Η μόνη ορατή διαμεσολαβητική προσπάθεια των ΟΗΕ, Νίμιτς και των "προϊσταμένων" τους, έχει στόχο μια αμοιβαία αποδεκτή λύση, από τους κους Γκρούεφσκι και Τσερβένκοφσκι, καθώς οι Σκοπιανοί φαίνεται να βολεύονται στο "καλός Τσερβένκοφσκι, κακός Γκρούεφσκι" παιχνίδι τους, κερδίζοντας χρόνο και -προπαντός- αναγνωρίσεις του κρατιδίου τους.
Και φυσικά κερδίζοντας -με την συνδρομή του μεσολαβητή βεβαίως βεβαίως- ελληνικές υποχωρήσεις. (Πόσο μακρινό μοιάζει εκείνο το ονομασία χωρίς τη λέξη Μακεδονία και τα παράγωγά της σήμερα;). Δεν υποστηρίζω την αμετακίνητη στάση μας στο ζήτημα της ονομασίας αν και την θεωρώ δίκαιη και ιστορικά βάσιμη, αλλά παρακαλώ θυμίστε μου ποιά υποχώρηση έκαναν τα Σκόπια, ώστε σήμερα να συζητάμε για Βόρεια Μακεδονία, Ανω Μακεδονία, Δίπλα Μακεδονία, Μακεδονία Καρσινή και ότι άλο κατεβάσει η... γκλάβα τους;

Στο μεταξύ δεν έμεινα αδρανής και έψαξα το λεξικό της γλώσσας τους - για την οποία επίσης διεκδικούν την μακεδονική ταυτότητα- και έκανα ενδιαφέρουσες ετυμολογικές ανακαλύψεις :
Ο Βουκεφάλας λοιπόν σύμφωνα με τους σκοπιανούς, θα άκουγε στο όνομα Κραβατσέλο, και τον Φίλιππο, ο ένδοξος στρατηγός του Ποπώφ Ανιστόροβιτς, θα τον προσφωνούσε εκλαμπρότατε... Κονjμπρούστβο.
Εμπρός εμπρός καλέ μου Κραβατσέλο πρίν τρίξουν τα κόκκαλα του έξοχότατου Κονjμπρούστβο.

Ωδιναν όρος και έτεκαν μυν στις Βρυξέλλες, όπου μαζεύτηκαν όλοι οι - θου Κύριε - οικονομικοί εγκέφαλοι της γηραιάς Ηπείρου. Συνεδρίασαν ώρες επί ωρών και αποφάσισαν ότι δεν μπορεί να υπάρξει παρέκκλιση ή τροποποίηση του Σύμφωνου Σταθερότητας και η πραγματική οικονομία μπορεί να συνεχίσει να κουρεύεται, μέχρι να δουν τι θα γίνει με την εικονική, την οποία μόλις έλουσαν με κάποια -πολλά- τρις ευρώ, της σουλουπώνουν τώρα όλοι μαζί την μιζανπλί και αύριο οι πρωθυπουργοί θα της κάνουν πιστολάκι και μανικιούρ.

Πάντως - για να λέμε του στραβού το δίκιο - εμένα ο κος Αλογοσκούφης με κάλυψε πλήρως όταν δήλωσε: "Δεν υπάρχουν περιθώρια παροχών αλλά θα εξαντληθούν τα περιθώρια ώστε να παρασχεθεί βοήθεια" μπλα μπλα μπλα...
Μου ζητήθηκε να ερμηνεύσω την Πύθεια ρήση του κου υπουργού. Μάσησα φύλλα δάφνης, κάθησα πάνω σε τρίποδο μέσα στο ντουμάνι με τις ώρες, αλλά εις μάτην. Οι σκόρπιες λέξεις που αγωνιούντες φίλοι συγκέντρωσαν κατά την διάρκεια της σεμνής τελετής -είχαμε πει να το κάνουμε πιο γκλαμουρέ, να φωνάξουμε Ψινάκη, Μουρατίδη και σία, αλλά όντας της πραγματικής οικονομίας είμαστε λίγο στενάχωρα τώρα - δεν έβγαζαν νόημα.
Χώρια που εμπίπτουν στις περί ασέμνων διατάξεις.

100.000 συνταξιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι διεκδικούν - γιατί όχι αφού τους το τάξανε; - επίδομα ευθύνης. Ο λογαριασμός θα φτάσει τα 50 εκατομμύρια ευρώ - peanuts δηλαδή - τα οποία πρέπει εν μέσω κρίσης η κυβέρνηση να βρει ώστε να φανεί συνεπής στις δεσμεύσεις της.
Το επίδομα είναι ένα μπόνους για την θέση ευθύνης που κατείχαν οι συνταξιούχοι όταν ήταν εν ενεργεία και θυμηθήκαμε τώρα που μας περισσεύουν να το καταβάλλουμε.
Το σίγουρο είναι πως εάν αυτές οι εκατό χιλιάδες συνταξιούχοι είχαν υπηρετήσει υπεύθυνα τις θέσεις τους, το πιθανότερο είναι τώρα τα ταμεία να είχαν λεφτά να τους πληρώσουν.

Posted in: