Ψυχραιμία: Ο αγλέορας δείχνει ασυγκίνητος.

"Είμαι σίγουρος ότι οι τράπεζες θα κάνουν το καθήκον τους", δήλωσε ο Πέτρος Δούκας στους δημοσιογράφους, όταν του ζητήθηκε να προβλέψει την στάση των πιστωτικών ιδρυμάτων της χώρας, μετά την διαφαινόμενη νέα κωλοτούμπα του υπουργείου οικονομικών, που δεν θέτει ως απαραίτητη προϋπόθεση την έκδοση από τις τράπεζες προνομιακών μετοχών προς το Δημόσιο, για την υπαγωγή τους στο σχέδιο ενίσχυσης της ρευστότητας της αγοράς(;).
(Διαφαινόμενη και όχι ισχύουσα λέγω, διότι δεν υπάρχουν πληροφορίες για την αυριανή κυβερνητική κυβίσθηση).

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν η δήλωση αυτή είχε σκοπό να ξυπνήσει τα... φιλότιμα αντανακλαστικά των τραπεζών, αλλά σίγουρα είναι ενδεικτική της κυβερνητικής αποφασιστικότητας, για εκτονωτική της κρίσης παρέμβασή της.
Τώρα μένει να κάνει σύσσωμο το υπ. συμβούλιο μια λιτανεία και σαράντα μέρες νηστεία. Το τάμα 28 δις στον Μαμμωνά έχει γίνει, αλλά μέχρι στιγμής ο αγλέορας δείχνει ασυγκίνητος.

Είναι "σίγουρος ότι οι τράπεζες θα κάνουν το καθήκον τους" ο κ. υφυπουργός (διδάκτωρ Οικονομικών στο New York University). Τώρα δέσαμε. "Το πράσινο επαφίεται στις αγαθές προθέσεις μιας μπετονιέρας" όπως έγραψε ο ποιητής.


Το Ισπανικό μοντέλο περέμβασης υπέρ των σκληρά δοκιμαζόμενων ασθενέστερων οικονομικά στρωμάτων, φαίνεται να υιοθετεί - έως νεωτέρας επιφοιτήσεως εννοείται - το υπουργείο οικονομικών. Στα μέτρα προβλέπεται μείωση κατά 50% επί δύο χρόνια των δόσεων στεγαστικών δανείων, σε όσους έχασαν τη δουλειά του λόγω της πρόσφατης κρίσης. Λαμπρά. Γιατί ως γνωστόν πρίν δεν υπήρχε κρίση, άνθρωποι δεν έχασαν τις δουλειές τους και μακροχρόνια άνεργοι δεν υπάρχουν.
Άλλωστε τα σπίτια των τελευταίων, το πιθανότερο είναι να τα κατέσχεσαν ήδη οι φιλότιμες τράπεζες, οπότε no problem.

Βέβαια προκύπτει ένα μικρό πρόβλημα. Πως αποδεικνύει κάποιος ότι έχασε την δουλειά του λόγω της παρούσας κρίσης και όχι της προηγούμενης; Ποιός θα αποφαίνεται επ' αυτού; Υπο ποίες προϋποθέσεις η απόφαση αυτή θα γίνεται δεκτή από τις τράπεζες;
Προτείνω να μην ανησυχείτε καθόλου σύντροφοι δανειολήπτες, διότι είναι σίγουρο ότι επ' αυτού θα συγκροτηθεί επιτροπή "σοφών", η οποία αφού συγκροτηθεί, θα συνεδριάσει - μόνον απαρτίας υπαρχούσης - για να αποφασίσει πότε θα συνεδριάζει, τι θα σερβίρεται κατά τις συνεδριάσεις και καθισμένοι στο τέλος στις απολαβές χορτάτων θα αποφασίσουν για το ύψος και το γενικότερο μέλλον των απολαβών των πεινασμένων.

Θα μου πείτε τι να γίνει; να πάρουμε τον μπάρμπα Πέτρο και την κυρά Μαρία από τις λαϊκές και με αυτούς να συγκροτήσουμε επιτροπή σοφών; Tres banal.
Θα ήτο έξυπνο πιστεύω, γιατί αυτή θα ήταν μια επιτροπή "σοφών και οδοστρωμάτων". Δύο σ' ένα.
Άν εισακουστούν οι προτάσεις τους τότε αποφεύγεται η διαφαινόμενη κάθοδός τους στα οδοστρώματα, όπου υπάρχει κίνδυνος να πάρουν με τις σάπιες τομάτες που συλλέγουν από τα σκουπίδια των λαϊκών, όλους αυτούς που από νοικοκυραίους τους κατήντησαν ζητιάνους.

Κάθε φορά που ακούω γιά την ευεργετική επίπτωση του ανταγωνισμού στην μείωση του τιμαρίθμου, δεν μπορώ να μην θυμηθώ τον γκουρού του νεοφιλελευθερισμού στη χώρα μας κο Αδριανόπουλο, όταν είχε στα χέρια του το Υπουργείο Ανάπτυξης, επί της αλήστου μνήμης κυβέρνησης Μητσοτάκη. (Θυμάστε φαντάζομαι τις καινοτόμες εκείνες μαθηματικές θεωρίες του 0+0=14).
Έλεγε - για παράδειγμα - τότε ο εξέχων πολιτικός ανήρ, ότι η απελευθέρωση της τιμής της βενζίνης θα οδηγούσε στην μείωση της τιμής της πράγμα που όπως όλοι γνωρίζετε συνέβη και η ιστορία τον δικαίωσε, όπως κάνει με όλους τους μεγάλους στοχαστές.


Δεν είναι ο μόνος που πίστευε αυτές της ανοησίες - όπως όλοι σήμερα δυστυχώς βιώνουμε στο πετσί μας - για την καταλυτική υπέρ του καταναλωτή δυνατότητα αυτορρύθμισης της αγοράς.
Υπάρχουν ακόμη σήμερα άνθρωποι στην κυβέρνηση - της αξ. αντιπολίτευσης μη εξαιρουμένης - που πιστεύουν ότι η συγκέντρωση όλο και περισσότερου πλούτου στα χέρια όσο το δυνατόν λιγοτέρων ανθρώπων - λέγε με καπιταλισμό - μπορεί να αποβεί προς όφελος των λαών και της προκοπής της υφηλίου.
Πιστεύουν δηλαδή ότι είναι δύσκολο να τα βρούνε μεταξύ τους τα διάφορα καρτέλ, την ώρα που μονοπωλούν ολόκληρα κομμάτια της αγοράς. Κατ' αυτούς, ενώ το τραπέζι είναι στρωμένο για να φάνε πεντακόσιοι νοματαίοι επί εκατό γεννιές, θα το αφήσουν στην άκρη και θα φάει ο ένας το μάτι του άλλου - στο τέλος βέβαια νομοτελειακά και αυτό θα γίνει, είναι η φύση του θηρίου - μειώνοντας την κερδοφορία τους, ευ... ανταγωνιζόμενοι υπέρ της παγκόσμιας ευμάρειας.
Και μετά λένε τους αριστερούς ουτοπιστές. Έχει επιπλέοντες φελλούς ο δεξιός μπαξές...

Posted in: